Ik ben het grootste deel van mijn leven een nerveuze, stijve plank geweest, en dat ben ik waarschijnlijk nog steeds op een of andere manier. Daarmee bedoel ik dat ik de rust niet uitstraalde en ik was allesbehalve lenig. Toen ik de rust en lenigheid zag van mensen die yoga beoefenen, was ik altijd jaloers en kon ik alleen maar aangetrokken worden.
Nu, om de een of andere reden, heb ik het nooit echt beoefend en heb ik het nooit echt opgenomen in mijn leven. Totdat ik mijn eetgewoontes veranderde en een veel betere verbinding met mijn lichaam en geest ervoer, iets waar ik niet eerder had van kunnen dromen. Vanaf dat moment wist ik dat yoga iets was dat ik in de toekomst meer ging beoefenen.
Ik ben begonnen met yoga in een groepsles (http://www.santosha.be/), wat voor mij de ideale omstandigheden waren.
Ik genoot van de rust van de leraar, de goede communicatieve vaardigheden en de mogelijkheid om in contact te komen en ervaringen te delen met andere yogabeoefenaars.
Ik vond het heerlijk om de mogelijkheden, maar ook de beperkingen van mijn lichaam te voelen en te ontdekken door middel van yoga.
Door de planning en organisatie met de familie pasten de yoga groepslessen helaas niet meer in mijn tijdschema. Nu was het in werkelijkheid meer een keuze maken. Daarom doe ik één of twee keer per week, thuis, een yoga training van 1u tot 1u30, die ik eerst in boeken en nu op YouTube vind. Er zijn echt een paar geweldige beschikbaar! Ik kan echt zoeken naar wat me op dat moment het meest aanspreekt, zoals; “1u30, intermediate, vinyasa, yoga” bijvoorbeeld.
Er is niets beter dan de echte leraar en de groepslessen, nu moet ik, zoals altijd, het beste maken van wat voor mij toegankelijk is. Natuurlijk probeer ik regelmatig een groepsles te volgen en ondertussen doe ik ook mijn eigen, dagelijks kortere yogasessies van 10-15 minuten.
Ik kan alleen maar aanmoedigen om het in ieder geval eens te proberen, te voelen en de mogelijkheden en beperkingen van het lichaam te ontdekken.
In het leven waarin ik vroeger leefde, voelde ik een enorme druk van “altijd meer” en ik voelde echt dat de wereld waarin ik leefde er omheen gebouwd was. Meer bezittingen, meer geld, meer voedsel… en het moest snel en efficiënt zijn. Als ik tegelijkertijd kon eten, rijden, bellen en e-mails beantwoorden, zou het niet geweldig zijn. Toen ik op zoek ging naar het ‘waarom’ hiervan, was het in mijn geval iets heel leeg en vooral iets dat ik mezelf oplegde.
Tijdens mijn zoektocht kwam ik ook in contact met mindfulness. Wat ik omschrijf als in principe één ding tegelijk doen en het heel bewust doen. In het begin voelde het nogal saai aan, omdat ik gewend was aan veel meer vermaak en opwinding, mijn lichaam kende dat nieuwe ontspannende gevoel niet meer.
Ik begon met te voelen bij alles wat ik deed: zoals met iemand praten, eten bereiden, eten, rijden, lopen, naar muziek luisteren, sporten… en vroeg me af of ik het heel bewust deed, en zo niet, waarom niet. Deze eerste oefening bracht me tot een groter bewustzijn en het opende mijn ogen voor dingen die ik nog nooit eerder had gezien, vooral bij mezelf diep van binnen.
Eigenlijk voelde en zag ik, dat alles wat ik zocht er vaak gewoon was. Ik zag het gewoon niet eerder omdat ik het te druk had met andere dingen in mijn hoofd. Toen ik maar één ding tegelijk in gedachten had en echt in het huidige moment was, zag ik zoveel mooie dingen die ik me nog nooit eerder had gerealiseerd. Ik heb alles wat ik nodig heb om al die mooie dingen te zien, te voelen, te ervaren en ik heb het gewoon te druk. Dus ik realiseer me niet dat het er is. Ik vond het een grote ontdekking voor mezelf.
Ik weet niet waarom of hoe ik zoveel verschillende dingen tegelijk heb geaccepteerd. Met de kennis die ik vandaag de dag heb om te begrijpen hoe geweldig mijn leven is door maar één ding tegelijk te doen, sta ik het gewoon niet meer toe. Zelfrespect zeker.
Met betrekking tot eten, bijvoorbeeld, als ik het eten bereid, als ik eet, als ik kauw, als ik proef… ontdek ik zoveel nieuwe magische dingen waar ik vroeger hun bestaan volledig negeerde.
Mindfulness opende mijn ogen voor een veel zonnigere wereld waarin ik vandaag de dag veel meer kan doen. Het is er altijd al geweest, ik negeerde het gewoon vanwege de multitasking waar ik zonder enige reden geobsedeerd door was.
Een of andere boeddha in kleermakerszit die er zelfs in slaagt om op een gegeven moment op te stijgen, dat is het beeld dat ik had van meditatie. Zoals hier uitgelegd, begon meditatie pas echt zin te krijgen toen ik mijn eetgewoonten veranderde. Ik had er mee geëxperimenteerd, nu het zou me nooit een heel bijzonder gevoel geven.
Toen ik in 2014 mijn eetgewoonten veranderde, voelde het alsof mijn lichaam van binnen gereinigd werd, er kwam een nieuwe energie in me op en ik begon eindelijk echt te voelen wat er in mijn lichaam omging.
Toen ik dat eenmaal voelde, begon ik echt te geloven dat meditatie in al haar vormen me veel voordelen kan opleveren. Het helpt me om te ontspannen, om echt in contact te komen met mezelf en om in contact te komen met mijn diepere zelf.
Op zo’n manier dat, of ik me nu goed of slecht voel, het me zo’n diep gevoel en vertrouwen in mezelf geeft dat ik vaak volledig begrijp wat mijn lichaam doet en waarom het dat doet. Die ontdekking was zo magisch, ik hoef er niets voor te doen, gewoon voelen, luisteren en het voelt zo natuurlijk aan. Meditatie gaat over ontspannen en luisteren, niet over een prestatie.
Ik probeer minstens 10 tot 20 minuten per dag te mediteren en weet dat dit echt een minimum is. En toch luister ik vaak niet naar de kennis die ik heb. Nu als ik niet genoeg mediteer, merk ik vaak dat ik niet meer naar mezelf luister en mijn gedachten het over nemen. Meditatie brengt me terug naar het centrum en voelt echt als mijn persoonlijke privé dokter, gebaseerd op preventie en gevoel, in plaats van genezing door het verbergen van signalen zoals ik vroeger deed.
Boeddha werd gevraagd: “Wat heb je gewonnen uit meditatie?”
Hij antwoordde: “Niets”
Maar,” zei Boeddha, “laat me je vertellen wat ik verloren heb: woede, angst, depressie, onzekerheid, angst voor ouderdom, leeftijd en dood”.
Gewoon 10 tot 20 minuten bij mezelf stilzitten, is zelfs dit in deze drukke tijden te veel of kan ik het zelfs niet doen?
Beginnen met geleide meditaties kan hierbij helpen, hier zijn enkele voorbeelden.
Er zijn een aantal dingen waar ik me echt afvraag, hoe komt het dat ik dit tot vandaag niet weet? Waarom duurde het zo lang? Natuurlijk zeg ik ‘sommige dingen’, want voor andere ‘dingen’ is het een deel van de ervaring en volwassenheid in het algemeen. Voor voedsel is het vreemd dat het gebaseerd is op ervaring!
Wat is het belangrijkste voor een mens op aarde om in leven te blijven?
(Ik beschouw ademhaling en het laten kloppen van mijn hart als een natuurlijke en onbewuste daad). Persoonlijk zou ik zeggen om mezelf te voeden met energie. Sommigen zeggen dat ik kan overleven en energie kan halen uit zonlicht, op een gegeven moment kan ik overleven en energie halen uit liefde…..nu als ik me vandaag de dag zorgen maak, helpt liefde zeker, nu ik zie dat ik nog steeds een groot deel van mijn levensenergie uit voeding haal.
Welk voedsel?
Als ik mijn eerste 35 jaar moet geloven, dan is dit wat ik geleerd heb; water, brood, aardappelen, vlees, vis, groenten…
En dan een enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden (het is bijna alles behalve water en groenten); soda, alcohol, chips, friet, taart, koekjes, cake, snoep, gebak, ijs, pudding, vlees…
Oké, ik snap het, wat is gematigdheid?
Nou, niet te veel?
Oké, wat is niet te veel?
Wel…
Nou…laat maar, als ik ziek ben, voel ik dat het te veel was! Oké, ik snap het.
En zo begon ik te experimenteren om het matiging punt te vinden en ik was verbaasd over wat het lichaam aankan.
Is het zo dat het zou moeten zijn?
Moet ik niet meer leren over eten sinds het begin?
Is het normaal dat kinderen weten hoe ze de laatste iphone moeten bedienen en dat volwassene zeggen; ‘Hé, wat een geweldig kind heb je gezien wat hij met die iphone doet’? Maar aan de andere kant heb ik geen idee wat ik moet eten, hoe het op mijn bord komt en wat het met mijn lichaam doet?
Een bezoek aan slachthuizen, groenteboer, fruitboer,…… zou een standaard excursie op school moeten zijn. Iedereen heeft het recht om te weten waar hun voedsel vandaan komt, waar ze hun energie vandaan halen om te overleven!
Wat ik nu wel weet is dat sommigen misschien niet gelukkig zijn, als ik wist wat er met mijn belangrijkste energie (voedsel) gebeurt voordat het in mijn lichaam komt.
Vooral degenen die producten maken en verkopen uit de enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden.
Als we begrijpen waarom we ze met mate moeten eten en waar ze vandaan komen voordat ze naar ons toe komen, zouden we ze misschien helemaal niet meer eten en kopen. Dus ja, hun doel is om ervoor te zorgen dat ik dat beeld niet krijg, om het geheim te houden en dat zij mij volledig kunnen beïnvloeden met hun publiciteitscampagnes.
Ze deden het heel goed, want het heeft me 35 jaar gekost….nu persoonlijk denk ik dat de goede tijden voorbij zijn. Iedereen verdient het om te weten wat voor energie ze in hun lichaam krijgen. Ik heb het gevoel dat kinderen er steeds jonger en jonger bewust van worden en dat ze het er allemaal niet meer mee eens zijn, wat geweldig is! Er is zoveel potentieel, zoveel verandering, zoveel positief..in de jeugd.
Persoonlijk, als ik terugkijk op mijn ervaringen als sporttrainer, begeleider, animator, … van kinderen, realiseer ik me vandaag de dag dat er maar enkele momenten van puur plezier zijn die daarmee te vergelijken zijn. De liefde en empathie die kinderen hebben voor elkaar en volwassenen is ongelooflijk. Diep van binnen droom ik ervan om leraar te zijn en vooral om ervoor te zorgen dat zij eerder dan ik weten wat eten is, waar het vandaan komt en wat de natuur ons van nature geeft. Daarna is het natuurlijk aan hen om ermee te doen wat ze denken dat ze er mee moeten doen.
Ik ben meer dan ooit begonnen om ervoor te zorgen dat ik zelf weet welke energie ik opneem en deze kennis door te geven aan mijn kinderen, zodat ook zij achteraf de juiste keuze voor hen kunnen maken! Je kunt nauwelijks van iemand verwachten dat hij de juiste keuze maakt als de waarheid verborgen is.
Een goede start om hier meer inzicht in te krijgen, is door zich te laten inspireren door Vani Hari, de food babe (https://foodbabe.com/).
Ze beweert dat ik voor alles wat ik eet, de lijst met ingrediënten zou moeten kunnen krijgen.
Juist, ja, en als ik het lang genoeg volhoud, word ik superman…
Persoonlijk geloof ik niet dat er iets is dat ervoor kan zorgen dat ik niet ziek word.
Ik weet van de ene kant dat ik tot nu toe op verschillende gebieden veel te veel met mijn lichaam heb vals gespeeld en ik praat hier niet alleen maar over eten. Er zijn zeker momenten waarop ik de hele tijd een valsspeler ben. Zo heb ik vaak het gevoel dat ik meer slaap nodig heb, nu vind ik het moment zo leuk, dat ik het niet wil breken door te gaan slapen en luister ik dus niet echt naar mijn lichaam.
Aan de andere kant besef ik ook dat ziekte een manier is van mijn lichaam om te communiceren. Dus ja, ik word nog steeds ziek. Of misschien is het niet ziek, maar ik luister gewoon steeds beter naar mijn lichaam en soms geeft het signalen die niet zo aangenaam zijn.
Wat veranderd is, is dat ik al een paar jaar geen medicijnen meer heb genomen. De verbinding met mijn lichaam, het gevoel van wat ik ervaar is zo magisch, dat zelfs als ik koorts heb, ik mijn lichaam zo dankbaar ben om er zo goed mee om te gaan.
Toen ik alleen plantaardige voeding begon te eten, voelde ik dat het een grote verbetering was, nu niet noodzakelijkerwijs gezonder op de lange termijn. Veel van het ongezonde en verwerkte voedsel kan nog steeds gemaakt worden van plantaardige ingrediënten. Denk aan, geraffineerde suiker wordt ook gemaakt van plantaardige ingrediënten.
Ik geloof dat voedsel een grote bijdrage levert aan mijn gezondheid, nu ik weet dat het zeker niet het enige is. De manier waarop ik mijn lichaam fysiek en mentaal gebruik, heeft minstens evenveel invloed. Het is wanneer ik me op alle vlakken goed in balans voel, dat ik me het beste voel. Naast eten heeft het beoefenen van meditatie, mindfulness en yoga ook een heel bijzondere invloed op mij.
In het algemeen kan ik zeggen dat ik mijn lichaam veel beter voel en probeer er zoveel mogelijk naar te luisteren. Ik luister naar alles wat natuurlijk aanvoelt. In de dualiteit van het leven, denk ik dat het met de tijd, ziek zijn, deel uitmaakt van de natuur, net als heel gezond zijn.
Vandaag de dag is het vooral de manier waarop ik het ervaar die volledig veranderd is sinds ik in 2014 mijn eetgewoonten heb veranderd. Ik vertrouw op de kracht van mijn lichaam om er altijd de beste versie van te zijn. En inderdaad, soms is dat niet wat mijn hoofd of mijn gedachten zou willen.
Recente reacties