Een of andere boeddha in kleermakerszit die er zelfs in slaagt om op een gegeven moment op te stijgen, dat is het beeld dat ik had van meditatie. Zoals hier uitgelegd, begon meditatie pas echt zin te krijgen toen ik mijn eetgewoonten veranderde. Ik had er mee geëxperimenteerd, nu het zou me nooit een heel bijzonder gevoel geven.
Toen ik in 2014 mijn eetgewoonten veranderde, voelde het alsof mijn lichaam van binnen gereinigd werd, er kwam een nieuwe energie in me op en ik begon eindelijk echt te voelen wat er in mijn lichaam omging.
Toen ik dat eenmaal voelde, begon ik echt te geloven dat meditatie in al haar vormen me veel voordelen kan opleveren. Het helpt me om te ontspannen, om echt in contact te komen met mezelf en om in contact te komen met mijn diepere zelf.
Op zo’n manier dat, of ik me nu goed of slecht voel, het me zo’n diep gevoel en vertrouwen in mezelf geeft dat ik vaak volledig begrijp wat mijn lichaam doet en waarom het dat doet. Die ontdekking was zo magisch, ik hoef er niets voor te doen, gewoon voelen, luisteren en het voelt zo natuurlijk aan. Meditatie gaat over ontspannen en luisteren, niet over een prestatie.
Ik probeer minstens 10 tot 20 minuten per dag te mediteren en weet dat dit echt een minimum is. En toch luister ik vaak niet naar de kennis die ik heb. Nu als ik niet genoeg mediteer, merk ik vaak dat ik niet meer naar mezelf luister en mijn gedachten het over nemen. Meditatie brengt me terug naar het centrum en voelt echt als mijn persoonlijke privé dokter, gebaseerd op preventie en gevoel, in plaats van genezing door het verbergen van signalen zoals ik vroeger deed.
Boeddha werd gevraagd: “Wat heb je gewonnen uit meditatie?”
Hij antwoordde: “Niets”
Maar,” zei Boeddha, “laat me je vertellen wat ik verloren heb: woede, angst, depressie, onzekerheid, angst voor ouderdom, leeftijd en dood”.
Gewoon 10 tot 20 minuten bij mezelf stilzitten, is zelfs dit in deze drukke tijden te veel of kan ik het zelfs niet doen?
Beginnen met geleide meditaties kan hierbij helpen, hier zijn enkele voorbeelden.
Er zijn een aantal dingen waar ik me echt afvraag, hoe komt het dat ik dit tot vandaag niet weet? Waarom duurde het zo lang? Natuurlijk zeg ik ‘sommige dingen’, want voor andere ‘dingen’ is het een deel van de ervaring en volwassenheid in het algemeen. Voor voedsel is het vreemd dat het gebaseerd is op ervaring!
Wat is het belangrijkste voor een mens op aarde om in leven te blijven?
(Ik beschouw ademhaling en het laten kloppen van mijn hart als een natuurlijke en onbewuste daad). Persoonlijk zou ik zeggen om mezelf te voeden met energie. Sommigen zeggen dat ik kan overleven en energie kan halen uit zonlicht, op een gegeven moment kan ik overleven en energie halen uit liefde…..nu als ik me vandaag de dag zorgen maak, helpt liefde zeker, nu ik zie dat ik nog steeds een groot deel van mijn levensenergie uit voeding haal.
Welk voedsel?
Als ik mijn eerste 35 jaar moet geloven, dan is dit wat ik geleerd heb; water, brood, aardappelen, vlees, vis, groenten…
En dan een enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden (het is bijna alles behalve water en groenten); soda, alcohol, chips, friet, taart, koekjes, cake, snoep, gebak, ijs, pudding, vlees…
Oké, ik snap het, wat is gematigdheid?
Nou, niet te veel?
Oké, wat is niet te veel?
Wel…
Nou…laat maar, als ik ziek ben, voel ik dat het te veel was! Oké, ik snap het.
En zo begon ik te experimenteren om het matiging punt te vinden en ik was verbaasd over wat het lichaam aankan.
Is het zo dat het zou moeten zijn?
Moet ik niet meer leren over eten sinds het begin?
Is het normaal dat kinderen weten hoe ze de laatste iphone moeten bedienen en dat volwassene zeggen; ‘Hé, wat een geweldig kind heb je gezien wat hij met die iphone doet’? Maar aan de andere kant heb ik geen idee wat ik moet eten, hoe het op mijn bord komt en wat het met mijn lichaam doet?
Een bezoek aan slachthuizen, groenteboer, fruitboer,…… zou een standaard excursie op school moeten zijn. Iedereen heeft het recht om te weten waar hun voedsel vandaan komt, waar ze hun energie vandaan halen om te overleven!
Wat ik nu wel weet is dat sommigen misschien niet gelukkig zijn, als ik wist wat er met mijn belangrijkste energie (voedsel) gebeurt voordat het in mijn lichaam komt.
Vooral degenen die producten maken en verkopen uit de enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden.
Als we begrijpen waarom we ze met mate moeten eten en waar ze vandaan komen voordat ze naar ons toe komen, zouden we ze misschien helemaal niet meer eten en kopen. Dus ja, hun doel is om ervoor te zorgen dat ik dat beeld niet krijg, om het geheim te houden en dat zij mij volledig kunnen beïnvloeden met hun publiciteitscampagnes.
Ze deden het heel goed, want het heeft me 35 jaar gekost….nu persoonlijk denk ik dat de goede tijden voorbij zijn. Iedereen verdient het om te weten wat voor energie ze in hun lichaam krijgen. Ik heb het gevoel dat kinderen er steeds jonger en jonger bewust van worden en dat ze het er allemaal niet meer mee eens zijn, wat geweldig is! Er is zoveel potentieel, zoveel verandering, zoveel positief..in de jeugd.
Persoonlijk, als ik terugkijk op mijn ervaringen als sporttrainer, begeleider, animator, … van kinderen, realiseer ik me vandaag de dag dat er maar enkele momenten van puur plezier zijn die daarmee te vergelijken zijn. De liefde en empathie die kinderen hebben voor elkaar en volwassenen is ongelooflijk. Diep van binnen droom ik ervan om leraar te zijn en vooral om ervoor te zorgen dat zij eerder dan ik weten wat eten is, waar het vandaan komt en wat de natuur ons van nature geeft. Daarna is het natuurlijk aan hen om ermee te doen wat ze denken dat ze er mee moeten doen.
Ik ben meer dan ooit begonnen om ervoor te zorgen dat ik zelf weet welke energie ik opneem en deze kennis door te geven aan mijn kinderen, zodat ook zij achteraf de juiste keuze voor hen kunnen maken! Je kunt nauwelijks van iemand verwachten dat hij de juiste keuze maakt als de waarheid verborgen is.
Een goede start om hier meer inzicht in te krijgen, is door zich te laten inspireren door Vani Hari, de food babe (https://foodbabe.com/).
Ze beweert dat ik voor alles wat ik eet, de lijst met ingrediënten zou moeten kunnen krijgen.
Juist, ja, en als ik het lang genoeg volhoud, word ik superman…
Persoonlijk geloof ik niet dat er iets is dat ervoor kan zorgen dat ik niet ziek word.
Ik weet van de ene kant dat ik tot nu toe op verschillende gebieden veel te veel met mijn lichaam heb vals gespeeld en ik praat hier niet alleen maar over eten. Er zijn zeker momenten waarop ik de hele tijd een valsspeler ben. Zo heb ik vaak het gevoel dat ik meer slaap nodig heb, nu vind ik het moment zo leuk, dat ik het niet wil breken door te gaan slapen en luister ik dus niet echt naar mijn lichaam.
Aan de andere kant besef ik ook dat ziekte een manier is van mijn lichaam om te communiceren. Dus ja, ik word nog steeds ziek. Of misschien is het niet ziek, maar ik luister gewoon steeds beter naar mijn lichaam en soms geeft het signalen die niet zo aangenaam zijn.
Wat veranderd is, is dat ik al een paar jaar geen medicijnen meer heb genomen. De verbinding met mijn lichaam, het gevoel van wat ik ervaar is zo magisch, dat zelfs als ik koorts heb, ik mijn lichaam zo dankbaar ben om er zo goed mee om te gaan.
Toen ik alleen plantaardige voeding begon te eten, voelde ik dat het een grote verbetering was, nu niet noodzakelijkerwijs gezonder op de lange termijn. Veel van het ongezonde en verwerkte voedsel kan nog steeds gemaakt worden van plantaardige ingrediënten. Denk aan, geraffineerde suiker wordt ook gemaakt van plantaardige ingrediënten.
Ik geloof dat voedsel een grote bijdrage levert aan mijn gezondheid, nu ik weet dat het zeker niet het enige is. De manier waarop ik mijn lichaam fysiek en mentaal gebruik, heeft minstens evenveel invloed. Het is wanneer ik me op alle vlakken goed in balans voel, dat ik me het beste voel. Naast eten heeft het beoefenen van meditatie, mindfulness en yoga ook een heel bijzondere invloed op mij.
In het algemeen kan ik zeggen dat ik mijn lichaam veel beter voel en probeer er zoveel mogelijk naar te luisteren. Ik luister naar alles wat natuurlijk aanvoelt. In de dualiteit van het leven, denk ik dat het met de tijd, ziek zijn, deel uitmaakt van de natuur, net als heel gezond zijn.
Vandaag de dag is het vooral de manier waarop ik het ervaar die volledig veranderd is sinds ik in 2014 mijn eetgewoonten heb veranderd. Ik vertrouw op de kracht van mijn lichaam om er altijd de beste versie van te zijn. En inderdaad, soms is dat niet wat mijn hoofd of mijn gedachten zou willen.
Ik ontdekte dat op mijn ontdekkingspad tot nu toe, het krijgen van medeleven en bevestiging een grote rol spelen. Naast de mensen die ik heb ontmoet en de films die ik heb gezien, hebben de boeken hier ook een belangrijke bijdrage aan geleverd. Ik las in de taal dat ik het boek ontdekte (dit kan Nederlands, Frans of Engels zijn), nu kunnen het vaak vertaalde versies zijn of kunnen deze ervan bestaan.
Ze staan in de volgorde waarin ik ze gelezen heb, de laatste bovenaan en de oudste onderaan. Ze gaan over allerlei onderwerpen en ik heb het gevoel dat ze allemaal hebben bijgedragen aan het vinden van mezelf, de manier waarop ik me vandaag de dag voel en de ontdekkingsweg waar het me heeft opgezet. Voor mij is er geen weg terug, daar hou ik te veel van mezelf voor!
Ik hoop dat sommige boeken je kunnen helpen om te vinden wat jij zoekt!
Michel Vandenbosch – De werken van GAIA (9-789089-315588)
Vybarr Cregan-Reid – Primate Change: How the world we made is remaking us (978-1-78840-022-0)
Dan Brulé – Just Breathe (978-1-50113-439-5)
Osho – Yoga The Alpha and the Omega (vol1-10)
Osho – From Sex To Superconsciousness
Osho – Chapter 4: Osho’s Philosophy of Tantra
Janneke van der Meulen – EET WIN-WIN (978-9-07938-391-7)
Janneke van der Meulen – Supersnel herstel (978-9-08724-147-6)
Yuval Noah Harari – 21 lessen voor de 21st eeuw! (978-9-40040-785-5)
Gene Baur – farm Sanctuary (978-0-7432-9159-0)
Guillaume Corpard – Un cri pour la terre (978-2-39017-378-6)
Jérôme Colin – Le Champ De Bataille (978-2-37073-126-5)
Jérôme Colin – Eviter les péages (978-2-37073-057-2)
Julie Du Chemin & Pascal De Sutter – Les douze lois universelles du bonheur amoureux et sexuel (978-2-221-20206-7)
Chris Dusauchoit – Honden zoals ze echt zijn (978-9-08931-7629)
Peter Kalmus – Being the change (978-0-86571-853-1)
Nathan Runkle – Mercy For Animals (978-0-399-57405-4)
Dr. Wayne W Dyer – Living an inspired life (978-1-78180-578-7)
Jessica Graham – Good sex (978-1-62317-234-3)
Gandhi – The story of my experiments with truth – An Autobiography (978-0-141-03273-3)
Vani Hari – The Food Babe Way (978-0-316-37648-8)
Kate Wood (Kate Magic) – Raw Living (978-1904943747)
Linda Sparrowe – Yoga (978-0-7893-9987-8)
Tobias Leenaert – How to create a vegan world (978-1-59056-570-4)
Victoria Boutenko – 12 steps to RAW food (978-1-55643-845-5)
Professor Arnold Ehret’s – Mucusless Diet Healing System (1-884772-00-5)
A.T. Hovannessian – Raw Eating (ebook – rewrite)
Dr. Douglas Graham – the 80/10/10 Diet (ISBN-10: 1-893831-24-8 / ISBN-13: 978-1-893831-24-7)
Nassrine Reza – La Nutri-émotion (978-2-89626-136-9)
Lopen, zwemmen, snowboarden… om een diepere band met mezelf te krijgen en dat geweldige gevoel na een training.
Basketbal, voetbal… om dat super gevoel van samenwerken met anderen en dat geweldige moment van plezier samen te hebben.
Sinds ik in 2014 ben begonnen met het veranderen van mijn voeding, heb ik niet minder gesport. Ik heb de sportactiviteit die ik eerder heb gedaan vergroot, heb meer plezier gehad, heb minder blessures opgelopen en voelde me veel beter in wat ik wel en niet kon doen.
Dat ziet er allemaal goed uit, waren er geen negatieve effecten?
Oh ja, en niet eens een kleintje. Aan de ene kant kreeg ik een zeer goed uithoudingsvermogen met bijna geen blessures, aan de andere kant verloor ik veel pure spierkracht.
Concreet kan ik meer lopen en springen dan voorheen, nu waarschijnlijk niet meer zo snel op korte afstand en zeker niet meer zo hoog springen.
In basketbal kon ik nog steeds dunken op mijn 35, dus vlak voordat ik mijn voeding veranderde. Vandaag de dag kan ik daarentegen maar net de ring aanraken. Nu realiseer ik ook wel dat de spieren langzaam terugkomen, helaas kan ik nog niet zeggen tot welk niveau ze terug zullen komen. Mentaal wil ik wel terug dunken (ego).
Had ik er last van, oh ja, ik ontdekte het ‘ego’ en het ‘waarom’ dat ik het zo graag wilde. Ik realiseerde me dat ik in het verleden mijn lichaam slecht had behandeld voor mijn ego. Vandaag behandel ik mijn lichaam als het kostbaarste wat ik heb en ook al dunk ik niet meer, ik geniet nog steeds van de sporten zoals ik altijd heb gedaan.
In mijn zoektocht naar eten en sporten bood mijn lieve vrouw me Rich Roll’s boek aan, dat een geweldig cadeau was en waar ik ‘kale’ (boerenkool, waar ik van hou) en nog veel meer aspecten van eten en sport ontdekte. Meer over Rich Roll in een ander aparte post, want hij heeft me veel meer geleerd dan alleen wat er in het boek staat!
Als samenvatting, door het accepteren en begrijpen van mijn ego in de sport, doe ik meer aan sport, geniet ik er meer van en voel ik me geweldig sinds ik mijn voeding heb veranderd.
In de eerste 35 jaar van mijn leven dacht ik echt dat ik een groot dierenvriend was. Ik hield van dieren, kon ze geen pijn doen en we hadden een super lieve hond.
Dat is tenminste de positieve kant die ik toen zag.
Daarnaast liet ik:
Kippen slachten om mijn stuk kip te kunnen eten.
Varkens slachten om worst te kunnen eten.
Koeien slachten om mijn biefstuk te kunnen eten.
Vis uit het water halen om mijn stuk vis te kunnen eten.
Koeien misbruiken en hun kalveren ontvoeren, om melk te drinken, en ijs en kaas te kunnen eten.
Konijnen misbruiken zodat ik (zogezegde) geteste producten kan kopen.
Hazen, konijnen en katten platrijden zodat we snel ergens met de auto zijn.
Paarden berijden en werken, om mijn leven sneller en makkelijker te maken.
Elke bij, mug, vlieg…. die te dicht bij me kwam, werd verpletterd, of ze nu iets had gedaan of niet.
…
Zoals je kunt lezen, was ik een echte dierenvriend!
Vandaag ben ik echt verbaasd dat ik zo hypocriet kon zijn en echt een gevoel had dat zo ver van de waarheid af staat. Ik voelde me echt een dierenvriend en was me niet bewust van enige kwaad. Echter, als ik de lijst met daden zie, kan ik echt niet tevreden zijn met wat ik heb gedaan.
Ben ik vandaag een dierenvriend?
Ik weet het niet, zoals ik hierboven beschreef, 5 jaar geleden was ik me niet bewust van enig kwaad. Waar ben ik me nu misschien niet van bewust?
Wat ik wel weet, is dat ik er alles aan doe om op elk moment van mijn leven de beste versie van mezelf te zijn en te luisteren naar mijn medeleven dat ik van nature in mij heb met elk levend wezen op deze aarde.
Mijn inspiratie voor een echte dierenvriend in België?
Michel Vandenbosch van GAIA. Bekijk de DVD of lees het boek 25 jaar GAIA. Ik heb beide gedaan en me afgevraagd bij elke actie, zou ik dit ook doen. Met zo’n uitgangspunt kan ik Michel alleen maar zien als de Gandhi in België voor de dieren. Dank je wel Michel voor wat je hebt gedaan en voor het blijven doen wat je voelt dat je moet doen.
“Een mens is een deel van het geheel dat door ons universum wordt genoemd, een deel dat beperkt is in tijd en ruimte. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden van de rest, een soort optische illusie van zijn bewustzijn. Deze illusie is voor ons een soort gevangenis, beperkt tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor een paar mensen die het dichtst bij ons staan. Het moet onze taak zijn om ons uit deze gevangenis te bevrijden door onze kring van medeleven te verbreden en alle levende wezens en de hele natuur in haar schoonheid te omarmen“. – Albert Einstein
#dierenvriend #MichelVandenbosch #GAIA #Albert Einstein
In het begin, toen alles nieuw was, had ik niet veel honger. Herkenbaar? Voor iets nieuws zie ik in het begin zelden zijn problemen. Na een paar weken experimenteren met rauw voedsel, werd het ook mijn eerste gedachte, ik heb honger. Ik realiseerde me al snel dat ik niet echt weet wat honger is en dat het enige wat ik tot nu toe heb gevoeld, mijn gedachten zijn die doen alsof ik honger heb.
Ik was verbaasd te ontdekken dat mijn gedachten alleen in mijn hoofd zitten en niet echt de werkelijke behoeften van mijn hele lichaam weerspiegelen. Ik begreep al snel hoe gemakkelijk het is om mijn gedachten te beïnvloeden en ze de boodschap te laten waarnemen die deze gedachten brengen als de enige waarheid.
Persoonlijk, na alles wat ik tot nu toe heb geleerd, geloof ik dat mijn lichaam water nodig heeft (het grootste deel van mijn lichaam is water) en ook een verscheidenheid aan voedingsmiddelen (vooral fruit), afhankelijk van mijn activiteit.
Om te weten wat echt honger is en wat mijn gedachten zeggen;
Hé, het is ochtend, dus ik moet eten.
Hé, in de ochtend om wakker te worden, heb ik een koffie nodig.
Hé, om genoeg te gegeten te hebben, moet ik me erg vol voelen.
Hé, ik haal het niet tussen ’s morgens en ’s middags, ik moet iets eten om 10 uur.
…
Bij al deze gelegenheden dronk ik langzaam plat water en wachtte ik om te zien of het gevoel verdween of niet. Als het een half uur na 1 of 2 glazen water nog aanwezig is, kan het echt zijn. Anders was het duidelijk dat de gedachten me iets probeerden te laten voelen wat niet echt behoefte aan voedsel was.
Toen ik deze oefening lange tijd deed, was ik verbaasd van de enorme invloed van mijn gedachten op alles en vooral op voedsel. Ik realiseerde me ook hoeveel ik emotioneel eet, in plaats van wanneer ik honger heb.
Vandaag, na het verlies van 10 kg, regelmatig een paar dagen vasten, weet ik dat ik nog niet heb ontdekt wat echte hongersnood is (ik heb hier in België te veel geluk). Voor mij is het gewoon een gemoedstoestand. Als het hele lichaam energie nodig heeft, is het eigenlijk een heel ander gevoel dan de honger die ik vroeger had. De “honger” die ik vroeger kende is meer een behoefte die mijn gedachten (emotioneel vaak) heeft en wordt uitgedrukt in een gevoel dat ik dacht dat honger was. Voor mij heeft dit niets te maken met echte honger. Ik ben erg dankbaar dat ik deze verbinding met mijn lichaam heb gevonden.
“Laat voedsel uw medicijn zijn, en medicijn uw voedsel.” – Hippokrates. Het was een citaat dat ik niet echt begreep en daarom geloofde ik er ook nooit echt in.
Dafalgan is ergens voor uitgevonden, nietwaar?
Sommige besluiten die ik moest nemen als ik terugdenk aan mijn eerste 35 jaar van mijn leven:
Mijn lasagne, pizza’s of steak friet hebben nooit echt geholpen als medicijn.
Alles aan voedsel leek zo complex, klein beetje eten, niet overdrijven, ongezond….
Iedereen leek het erover eens te zijn dat ik overal groente moet proberen bij te eten (theoretisch gezien is een slablad of een glazen pot wortelen goed).
Iedereen leek het erover eens te zijn dat ik elke dag een stuk fruit moet eten.
Dat ik regelmatig veel water moet drinken.
…
In mijn persoonlijke zoektocht heb ik altijd iets beters voor mezelf gezocht. Behoorlijk egoïstisch! Nu weet ik dat hoe beter ik me voel, hoe beter de mensen om me heen zich voelen. Ik denk niet dat je echt van anderen kunt houden als je niet van jezelf houdt.
Veel mensen hebben mijn pad gekruist of er met me op gelopen en ik ben ze erg dankbaar! Voor de inspiratie voor rauw ongekookt voedsel, of voor levend voedsel zoals ze dat uitdrukt en leven volgens de wetten van de natuur, was het zeker Iréne Grosjean die voor mij een verandering teweegbracht.
Ik werd persoonlijk geïnspireerd door deze vrouw van meer dan 80 jaar oud, een natuurgeneeskundige, die vele jaren ervaring heeft met voeding en ik heb 4 dagen bij haar thuis verbleven. Onderstaande film is er een goede samenvatting van. Het is in het Frans, nu met CC functie kan je Engelse of Spaanse ondertitels instellen. De film verklaart veel over de levensstijl die ik vandaag de dag heb.
Iréne Grosjean – leven in overvloed
Na enige tijd geëxperimenteerd te hebben met rauw voedsel en de wetten van de natuur, was alles zo eenvoudig en duidelijk dat ik het nauwelijks kon geloven. Terugkijkend zie ik het als een natuurlijke voortzetting van een beter gevoel en vroeg of laat zou ik het ontdekken. Het is te belangrijk en te groot om niet te zien om mijn weg.
Mijn lasagne, pizza’s of steak friet… bevatten bijna geen voedzame ingrediënten. Alles aan rauw voedsel (fruit en groenten) is zo eenvoudig, en ik eet er zoveel van als ik wil. Mijn lichaam zal me vertellen wanneer het genoeg is. Mijn verplichting tot water, is omdat mijn oude dieet helemaal geen water bevat en om dat te compenseren, drink vrij veel water. Vandaag drink ik alleen nog maar water als ik dorst heb, dit omdat mijn rauwe groenten en fruit al veel water in zich hebben. Is het toeval dat mijn lichaam grotendeels uit water bestaat en dat het voedsel dat ik voel als zeer goed voor mijn lichaam ook grotendeels uit water bestaat?
Vandaag, als ik voel hoe dankbaar mijn lichaam is als ik rauw fruit en rauwe groenten eet, vraag ik me echt af waarom ik er op school niets meer over geleerd heb? Of heb ik het volledig gemist?
Waarom omega-3, welke, hoeveel en waar te kopen, dat is wat ik in dit artikel vertel.
Tot 2017 heb ik jaarlijkse bloedonderzoeken laten doen door mijn traditionele huisarts, die niet altijd tevreden was met mijn eetgewoonten. Na de test in 2017, had ik een nieuwe arts gevonden, die +- hetzelfde eet als ik, en die meer respect en advies zou hebben in mijn levensstijl.
De arts onderzocht alle waarden van voorgaande jaren, vond ze goed en raadde me juist aan om omega-3 te nemen. Ik zou juist een omega-3 test moeten doen alvorens mijn controle in 2018. De test is iets wat iedereen thuis kan doen en resultaten worden daarna per e-mail bezorgd, meer informatie op http://www.omega-3-index.com/.
Toen ik vroeg hoe lang ik deze omega-3 supplementen moest nemen, was het antwoord: voor de rest van je leven.
Dat beviel me helemaal niet, ik kon meteen een beeld zien van deze oudere mensen met een grote doos, met voor elke dag van de week allerlei soorten drugs erin. Ik wil niet zo eindigen…
Ik deed wat onderzoek naar omega-3 en realiseerde me dat ze gevonden werden in lijnzaad, chiazaad, noten, zeewier… Vanuit mijn perspectief zou ik dit omega-3-supplement niet nemen en zou ik gewoon mijn inname van deze natuurlijke producten verhogen. Dus ik heb de test gedaan zonder supplementen te nemen en de resultaten waren spijtig genoeg een mislukking voor mij. Mijn nieuwe dokter begreep niet dat mijn waarden zo slecht zouden zijn na het programma. Toen ik zei dat ik het programma niet volgde, was het allemaal logisch en ik bewees dat ik niet voor de natuurlijke inname kon gaan. Waarschijnlijk de bevestiging die ik zocht.
Dus op basis van deze omega-3 test in 2018, besluit ik om omega-3 supplementen te nemen. Natuurlijk dezelfde vraag als bij B12 opnieuw, welke zou goed voor mij zijn?
Nogmaals, voor mij moet het zo natuurlijk mogelijk zijn, idealiter suikervrij, zonder dierlijke producten, zodat ik weet dat het een duurzaam product is voor de toekomst en dat het gemakkelijk op te nemen is voor mijn lichaam. Blijkbaar is omega-3 niet zo gevoelig als B12 en worden ze best met voedsel ingenomen.
Ik vond er twee die aan mijn criteria voldeden, Vegetologie en Norsan Omega.
Omega Norsan had een hogere concentratie, leek gemakkelijk te assimileren, dus om te beginnen besloot ik om met deze door te gaan tot mijn nieuwe test in 2019. Deze toont een goede verbetering, nu waarschijnlijk erop letten dat ik het samen met een maaltijd ineem zou nog verder verbetering brengen.
Voor lokale omega-3’s, vond ik niets dat aan mijn behoeften voldoet, en ik vond dit om online te kopen.
Recente reacties