Misschien niet echt geweten, nu schrijf ik heel zelden ‘live’ blogberichten. Daarmee bedoel ik schrijven en dan meteen posten. Hoewel de onderwerpen en teksten mij bij wijze van spreken worden ingesproken, ik geen moeite hoef te doen, komen ze niet elke week.
Inspiratie komt vooral op rustige momenten zoals vakanties, weekenden of momenten van rust als ik loop of wandel.
Deze keer maak ik een uitzondering, want voorlopig staan er tot eind april berichten op het programma die automatisch worden gepost. Nu met de situatie zoals die nu is, zijn sommige berichten niet echt direct toepasbaar en hebben ze misschien wat uitleg nodig.
Berichten zoals:
‘Tips voor een nog betere skivakantie’, nou het lijkt erop dat de normale skivakantie voor dit jaar voorbij is…
‘Ontdekking van tantra’, op dit moment is het eerder aan te raden om geen direct contact te hebben met andere mensen, één van de essenties van tantra…
Ik laat deze post er tussendoor komen, zodat alles een week gewoon doorschuift. Ik vind het belangrijk voor mezelf om mijn kennis en ontdekkingen wekelijks te delen via deze website en ben me ervan bewust dat zelfs als ze niet toepasbaar zijn (dus lees ze alsjeblieft met een meer open geest de komende weken…), ze soms een positief effect kunnen hebben in totaal andere situaties of contexten.
Omdat ik al jaren niet meer naar de radio heb geluisterd, geen tv heb gekeken, geen nieuwssites heb gevolgd… heeft de informatie over de corona-situatie mij toch ook bereikt. Niet moeilijk eigenlijk, wat is er op dit moment niet veel dat er niet door wordt beïnvloed of dat er niet voor hoeft te worden aangepast. Ik heb er wel al één gevonden, onze hond, die op dezelfde manier in zijn mandje ligt en blij is dat er nog meer wandelingen zijn dan voorheen, voor de rest, niets veranderd voor haar.
Hoewel ik in het verleden heel hard heb geleden onder situaties, geloof ik dat alles niet voor niets gebeurt, en wel precies op het moment dat het zou moeten gebeuren. Als de storm voorbij is, heb ik altijd een geëvolueerde toekomst gezien. Het is moeilijk om me dat nu voor te stellen als ik in de storm zit. Toch weet ik dat we hier beter uitkomen als mensen.
Ik hoor veel mensen zeggen en vragen dat we vlug teruggaan naar de oude tijd. Weten ze het zeker? De oude dagen die ons in deze situatie brachten? Als we niets veranderen, zal er niets veranderen. Laten we het op een positieve manier bekijken en diep in onszelf ontdekken, dat het steeds willen van meer en beter, moet stoppen, misschien is dit moment wel aangebroken.
Waarom moet er altijd meer en beter zijn, waarom kan ik niet gewoon leven, en zijn. Vaak zijn het dingen die ik mezelf opdring. In deze moeilijke situatie, waarin ik wens dat iedereen minimaal omringd is door familie of vrienden, is de ideale manier om me af te vragen wat de dingen, die de oorzaak zijn van de snelle verspreiding, ons bijbrengen in ons leven?
Vliegtuig? Ik herinner me dat toen ik 10 jaar oud was, weinigen het vliegtuig konden nemen, vooral om financiële redenen. Vandaag de dag worden super goedkope vluchten gewoon naar mijn hoofd gegooid. We stellen ons transport niet meer in vraag, misschien is de tijd gekomen om dit wat meer te doen en niet alleen het vliegtuig, maar ook auto’s en zelfs de nieuwe rage van elektrisch aangedreven voertuigen. Ze dragen bij aan meer en sneller, nu dragen ze ook ergens anders positief bij?
Reizen naar verre bestemmingen? Ik ben erg dankbaar voor de vele reizen en ontdekkingen die ik tot nu toe heb kunnen doen. Ze hebben me zeker een opener en toleranter persoon gemaakt. Hoe vaak ben ik niet naar de andere kant van de wereld gegaan om te ontdekken dat het zien van al die dingen wanneer ik alleen ben, maar alleen is. Als we iets niet kunnen delen, heeft het niet zoveel waarde.
Het succes van fototoestellen en alle sociale media… Misschien zijn de dingen die we het hardst zoeken de dingen die het dichtst bij ons zijn. Dit is ook waar we het grootste deel van onze tijd mee moeten doorbrengen momenteel, gebruik de tijd verstandig.
Neem verantwoordelijkheid en heb medeleven. Het vliegtuig en het reizen worden ons van hogerhand opgelegd, dus dat zal wel even stil liggen. Verantwoordelijkheids periode is iets waar we nu volledig in zitten. Verantwoordelijkheid voor mijzelf en ook voor anderen. Het is ieders verantwoordelijkheid om elke actie in vraag te stellen en zich af te vragen of het wel het beste is voor henzelf, maar ook voor de mensen om hen heen, die het misschien meer nodig hebben dan ik. Het halen van 500 rollen toiletpapier voor eigen gebruik is een duidelijk voorbeeld van hoe het niet moet, nu ieder legt daarin vermoedelijk zijn eigen weg af. Voor sommigen is dit meer dan duidelijk, voor anderen nog niet.
Geniet van de tijd met de mensen om je heen (ik probeer me echt niet te laten afleiden door alle afleidingen die ons worden aangeboden), en als ik toch wil rondhangen op het internet, zoek ik naar manieren om mijn immuunsysteem te versterken (mijn post van volgende week zal hier ook wat meer informatie over hebben, stay tuned). Goede voeding, koude douches, tijd buiten in de natuur doorbrengen … en veel beweging zouden de overlevingskansen van de toekomst kunnen zijn en ideaal om met het gezin te doen. Ik zou in elk geval nu niet op een luie bank zitten met een zak chips wachtend op een vaccin…
Nu iedereen zijn vrije keuze natuurlijk.
Een paar dagen geleden zag ik ook deze fantastische dialoog, heel hard in overeenstemming met mijn gevoel, die ik in het Nederlands heb vertaald en die oorspronkelijk door Nathalie Sené is geschreven, van l’Art d’être Soi ((https://www.facebook.com/EtreSoiTerreHappy/ / http://www.etre-soi-bandol.com/).
Virus: Universum, waarom zet je me in het schubdier?
Universum: Dit dier, Corona, staat op het punt uit te sterven. En toch blijven mensen het stropen en eten… Dit zal de eerste stap in mijn les zijn.
Virus: Oké, universum. Waarom wil je dat het in China begint?
Universum: China is het symbool van de globalisering en de kleine massaproductie. Dit land is over bevolkt, massa producerend en massaal vervuilend…
Virus: Het is waar universum… Maar tegelijkertijd is het omdat andere landen er ook een financieel belang bij hebben, toch?
Universum: Ja kleine, daarom zal uw missie zijn om zich te verspreiden over de hele wereld, en vooral in alle landen die betrokken zijn bij dit systeem, Europa, de VS, de olieproducerende landen…
Virus: Welke vorm ga je me geven universum?
Universum: Dat van een virus dat vooral de luchtwegen zal besmetten.
Virus: Maar waarom universum?
Universum: Kleine, zie je tegenwoordig, brengt de mensheid de planeet in gevaar. De vervuiling is te groot geworden, maar de mensheid meet de omvang ervan niet. Wat is er symbolischer dan te weinig adem, begrijp je?
Virus: Ja, maar betekent het dat ik heel gevaarlijk ga worden?
Universum: U zult niet gevaarlijker zijn dan vele andere bestaande ziekten, kleine, en u zult veel minder gevaarlijk zijn dan de vervuiling zelf, die duizenden doden veroorzaakt! Maar het verschil is dat je zichtbaar zult zijn…
Virus: Oké, universum. Maar denk je dat het hier dan gaat werken, ik begrijp niet hoe?
Universum: Je hebt gelijk, jongen. Daarom ga ik je heel besmettelijk maken. Je zult je snel verspreiden. De snelheid van de voortplanting zal veel groter zijn dan uw gevaarlijkheid.
Virus: Oké, maar als ik niet zo gevaarlijk ben, denk je dan dat ze bang voor me zijn?
Universum: Oh, kleine ja, geloof me. Dat is waar ik op reken om de mentaliteit van mensen te veranderen: angst. Het is alleen als de man bang is, dat hij dan kan veranderen…
Virus: Denk je dat?
Universum: Ja, kleintje, en ik ga een hele context toevoegen om de angst en het bewustzijn te versterken.
Virus: Welke universum…?
Universum: De angst neemt zoveel over dat de mensen zich in hun huis opsluiten, je zult zien. De wereld zal tot stilstand komen. Scholen zullen gesloten zijn, openbare plaatsen zullen gesloten zijn, mensen zullen niet naar hun werk kunnen gaan. Cruises, vliegtuigen, vervoer zal leeg zijn…
Virus: Oh la la, universum, je gaat ver, maar wat verwacht je hiervan?
Universum: Dat de wereld zal veranderen, kleine! Moge Moeder Aarde gerespecteerd worden! Dat mensen zich bewust worden van de menselijke domheid, van de inconsistenties van levensstijlen en dat ze de tijd nemen om over alles na te denken … Dat ze stoppen met rennen, ontdekken dat ze een gezin en kinderen hebben en tijd met hen doorbrengen. Dat ze niet langer hun toevlucht kunnen nemen tot over activiteiten, omdat ze van buitenaf afgesloten zullen zijn. De verbinding met jezelf, met je familie, dat ook, kind, is essentieel …
Virus: Oké, maar het wordt gevaarlijk, de economie gaat instorten…
Universum: Ja, jongen, er zullen grote economische gevolgen zijn. Maar we moeten er doorheen. Het is door dit ook aan te raken dat de wereld zich hopelijk bewust wordt van de inconsistenties. De mensen zullen terug moeten gaan naar een minimalistische manier van leven, ze zullen terug moeten gaan naar het lokale, en ik hoop dat het hen zal helpen…
Virus: Hoe ga ik mezelf uitzenden?
Universum: Door menselijk contact… Als mensen elkaar kussen, elkaar aanraken…
Virus: Als mensen elkaar kussen en aanraken, is raar universum, ik volg je niet, je wilt een verbinding maken maar je houdt mensen uit elkaar?
Universum: Kind, kijk naar de manier waarop mensen vandaag de dag werken. Denk je dat het verband nog steeds bestaat? De link gaat virtueel en door de schermen. Zelfs als mannen rondlopen, kijken ze niet meer naar de natuur, maar naar hun telefoons… Afgezien van het zoenen was er niet veel meer over van de link… dus ik ga afsnijden wat er nog over was van de link en ik ga hun tekortkomingen overdrijven… door in hun huizen te blijven, is het een goede gok dat ze in het begin genieten van de schermen, maar na een paar dagen zullen ze verzadigen… opkijken… ontdekken dat ze een familie hebben, buren… en hun ramen openzetten om naar de natuur te kijken…
Virus: Je bent een taai universum, je had kunnen waarschuwen voordat je zo hard toesloeg…
Universum: Maar corona, voor jou stuurde ik veel andere kleintjes… maar het was gewoon te lokaal en niet luid genoeg…
Virus: Weet je zeker dat de mannen het deze keer zullen begrijpen?
Universum: Ik weet het niet, Corona… Ik hoop het… Moeder Aarde is in gevaar… als dat niet genoeg is, zal ik alles doen wat ik kan om haar te redden… er zijn andere baby’s die wachten… maar ik vertrouw je, Corona… en dan zullen de gevolgen snel voelbaar zijn… je zult zien dat de vervuiling zal afnemen en het zal je aan het denken zetten, mannen zijn erg intelligent, ik vertrouw ook op hun potentieel ontwaak… in hun potentieel om nieuwe mogelijkheden te creëren… ze zullen zien dat de vervuiling uitzonderlijk zal zijn gedaald, dat de risico’s van schaarste reëel zijn omdat ze te veel hebben gedelokaliseerd, dat de echte luxe niet langer geld is maar tijd … we hebben een kleine wereldwijde burn out nodig omdat de mensheid dit systeem beu worden, maar te veel in de versnelling zit om zich ervan bewust te zijn … het is aan jou …
Virus: dank je wel Universum… dus ik ga…
Geef een reactie