Als kind werd mij altijd verteld om zonnebrand te vermijden, anders was het gegarandeerd huidkanker. Ik zou dus veel industriële zalven op mijn huid moeten smeren om me te beschermen tegen de zon, een pet op mijn hoofd en zeker een zonnebril voor mijn ogen.
Met mijn veranderde eetgewoonten hebben de geweldige mensen die ik sindsdien heb ontmoet, het feit dat ik mijn lichaam veel beter voel en wat het van nature nodig heeft, enkele veranderingen aangebracht in die kennis. Ik begon me te realiseren dat de groenten en fruit die ik lekker vond, het meeste zonlicht kregen. Waarom zou het goed zijn voor de één en slecht voor de ander?
Ik hoorde dat als ik mijn lichaam met slecht voedsel voedt, het in mijn bloed terechtkomt en een zonnebrand dit residu van het slechte voedsel uit mijn lichaam haalt. Hetzelfde als bij puistjes of andere reacties op mijn huid. Ik ben geen dokter en ik heb geen medische opleiding gehad, dus ik neem een verklaring niet als vanzelfsprekend. Ik neem het gewoon mee naar mijn eigen persoonlijke ervaring en kijk of er enige waarheid in zit voor mij.
Wat ik wel kan zeggen is dat ik zeker het gevoel heb dat mijn bloed schoner is dan 5 jaar geleden voor mijn veranderde eetgewoonten en ja, ik krijg nog steeds zonnebrand. Ik moet zeggen dat ik het gevoel heb dat er zonnebrand komt als het te veel voor mijn huid is en mijn lichaam me zegt dat ik het moet bedekken. Als ik me goed voel en luister, kan ik gewoon net voor de zonnebrand doen wat ik moet doen.
Een andere regel die ik onlangs heb gehoord is dat als mijn schaduw kleiner is dan ik, ik mezelf moet bedekken. Heel vaak, als ik onderweg ben, beweeg, niets heb om me te bedekken en toch doorga, zijn de enige momenten waarop de zonnebrand zich voordoet. Het is dus niet dat ik het niet wist. Ik heb het gevoel dat het te warm wordt voor mij persoonlijk.
Als ik mezelf op die momenten in de schaduw zet, krijg ik geen zonnebrand. Als ik om een of andere reden niet in staat zou zijn om dat te doen en mezelf toch verbrand, dan voelt de koude douche daar echt goed voor. Vroeger herinnerde ik me wat een nachtmerrie het was als ik een warme douche nam en het water op mijn zonnebrand zou vallen…aahwww.
Dit is nu helemaal weg met de koude douches, eigenlijk voelt het heel goed, en na het drogen doe ik er gewoon wat pure aloë vera op, om het op te frissen en te genezen.
Nu, over het algemeen, luister ik naar mijn lichaam en pas het volgende toe:
- Zodra er zon is probeer ik er zo veel mogelijk tijd in door te brengen (ook al is het in februari/maart nog niet zo’n warme zon, maar zo past mijn lichaam zich aan en maakt Vitaminen D aan).
- Zodra ik het te warm of te veel voor mijn lichaam voel, bedek ik het of zoek ik de schaduw op (op het strand bijvoorbeeld doe ik geen crème aan, maar ga ik wel regelmatig onder de parasol zitten).
- Dit geldt ook voor mijn hoofd, dat ik waarschijnlijk nog sneller dan mijn lichaam bedek.
- Ik draag alleen een zonnebril als er sneeuw gereflecteerd wordt (op een skivakantie) anders draag ik hem nooit en geniet ik van de energie en de signalen die de zon aan mijn lichaam geeft.
- Geen kunstmatige crèmes, soms wat kokosnootolie.
- Als ik toch verbrand ben:
- Dan is bedekking een must.
- Koude douche voor verfrissing.
- Na de douche wat aloë vera op de huid smeren.
Janneke Van Der Meulen, over wie ik in deze post al gesproken heb, heeft ook een boodschap over dit onderwerp met haar aanbeveling, heel erg in lijn met mijn aanbeveling en het overwegen waard – https://jannekevandermeulen.nl/mijn-verhaal-waarom-ik-zo-vaak-en-zo-veel-mogelijk-in-de-zon-ben/.
#geenzonnebrand #zon #koudedouche #JannekeVanDerMeulen #WimHof
Geef een reactie