Ik had al veel gehoord over vasten (niets eten gedurende een bepaalde periode) en ik denk dat het deel uitmaakt van de meerderheid van de religies die ik ken. De Bijbel presenteert het vasten zelfs als iets dat goed, winstgevend en heilzaam is. De enige religie waar ik het effectief kon zien, was in de Islam met de Ramadan. De andere religies praten er vandaag de dag nog steeds over, maar er is niet veel van te zien in de huidige samenleving.
Ik ben opgegroeid met het leren dat ik moest eten en dit vooral om te overleven. Dus de link werd heel snel gelegd, niet eten is sterven. Omdat ik geluk had dat er altijd eten op tafel stond, ik geen expliciete religie heb, heb ik nooit echt een direct verband gehad met vasten. Tot 2014 vond ik dat ook helemaal niet interessant om te proberen, ik was te verslaafd aan het industriële eten dat ik tot dan toe had gegeten.
Toen ik in 2014 mijn eetgewoonten veranderde, begon ik ook meer te leren over de impact van voeding op het lichaam. Ik leerde en voelde dat een groot deel van mijn energie gaat naar het verteren van voedsel. Dus hoe moeilijker het is voor mijn voedsel om te verteren, hoe vermoeiender ik zal zijn. Ik vond uit wat voor mij een uitstekende balans tussen voedsel en energie was.
Toen ik dat ervaarde, kwam ik er wel achter dat als ik me niet zo goed voelde of me zelfs ziek begon te voelen, dat het gewoon doorgaan enkel met water vrij natuurlijk voelde en helemaal niet zo slecht was. Ik begon ook een maaltijd over te slaan toen ik geen honger had en me niet goed voelde, ik voelde hoe mijn lichaam reageerde en ik voelde hoe het zichzelf kon genezen. De angst, die ik had vanwege wat me vroeger werd verteld om dood te vallen van ondervoeding, was niet echt wat er gebeurde toen ik het daadwerkelijk deed. Natuurlijk had ik al op veel andere gebieden ontdekt dat de meeste dingen die mij eerder door een samenleving werden opgedrongen, niet echt in overeenstemming zijn met mijn eigen ervaringen, zowel positief als negatief.
Het testen met juist een maaltijd, werd al snel een poging van een dag en zelfs pogingen om een paar dagen te vasten op basis van alleen maar water. Het voelde allemaal geweldig, en het enige wat ik besefte dat voor mij niet zo raadzaam was, was om de zeer intensieve korte inspanning te leveren. Meestal een half uurtje intensief hardlopen, een zeer intense, stressvolle dag op het werk… het zouden dagen zijn die ik zou vermijden om te doen tijdens het vasten, na mijn ervaring. Voor alle andere dingen had ik echt geen problemen. Ik kon zelfs aan een tafel gaan zitten en een gesprek voeren met anderen die aan het eten waren. Ik voelde echt de voordelen van het vasten, wat ik zie als het reinigen van mijn lichaam en het geven van wat energie om te herstellen.
Met die kennis kwam ik bij Irène Grosjean (die ik hier al gedeeltelijk beschrijf) voor een paar dagen aan en kwam ik in contact met haar “le jeûne & purge” die gezien kan worden als reinigingsaanbevelingen. Ze zei dat de mens, zoals alle dieren, ook zijn binnenkant moet reinigen en zuiveren als hij dat nodig acht. Omdat ik geen ervaring heb met dit onderwerp, heb ik goed geluisterd naar wat ze erover te zeggen had en het klonk het proberen waard. Na een persoonlijk consultatie met haar kreeg ik een persoonlijk reinigingsprogramma van haar. Het bestond voornamelijk uit 1 zuivering met ‘chlorumagène’ en 1 met ‘huile de ricin’ die ik afwisselend (niet samen) kon doen en waarna ik een paar dagen niets meer mocht eten. Tijdens ons verblijf daar hoorde ik de wildste verhalen over deze purges, van andere deelnemers die het al geprobeerd hadden, over het feit dat ze erg ziek waren, dat ze moesten overgeven terwijl ze het dronken… Op dat moment was er niets dat me bang maakte, ik wilde dit proberen en ervaren wat het me zou brengen.
Ik moet zeggen dat het feit dat ik de ‘chlorumagène’ en de ‘huile de ricin’ uit de apotheek moest halen niet de ideale oplossing voor mij leek, toch heb ik het geprobeerd en ik geloofde erin.
Een paar weken na mijn verblijf bij Irène Grosjean begon ik deze 2 zuiveringen te ervaren en de eerste effecten waren nogal negatief; mondzweren, vermoeidheid, duizeligheid… Nu zei ze vooral dat het om zuiverings verschijnselen ging, dus ik maakte me niet al te veel zorgen. 1 maand later begon ik wat ritme te creëren, ik nam nu grotere doses, nu met sommige purges zou ik volledig KO zijn, met koorts en echt geen energie meer. Na dit enkele maanden te hebben gedaan zou ik op een gegeven moment moeite hebben om de reiniging drankjes in te nemen. Tot een punt waarop het moeilijk werd om naar de fles met ‘huile de ricin’ te kijken of de pompelmoes waarin ik het moest vermengen te ruiken.
Gezien het feit dat na maanden van uitvoeren van deze reinigingen en de stress die het mijn lichaam gaf, is het de eerste keer dat ik me afvraag of het niet beter zou zijn om deze reinigingen te stoppen. De volgende keer dat ik geen speciaal effect voelde, besloot ik dat mijn lichaam te veel leed voor het voordeel dat ik erdoor kreeg. Ik stopte de zuiveringen en concentreerde me op het vasten alleen en het schoonmaken van mijn lichaam met bepaalde voedingsmiddelen.
Terugkijkend denk ik dat het een ervaring was die ik moest hebben, ik heb nergens spijt van en ik zou het weer doen als ik terug in de tijd kon gaan. Ik voelde gewoon dat op een natuurlijke manier mijn stress bestrijdende reactie op de stoffen van de purge me deed beseffen dat het niet meer natuurlijk aanvoelde. Ik zal dan ook de ervaring vanaf dan stoppen met de ‘chlorumagène’ en de ‘huile de ricin’.
Hoewel ik vanaf dat moment niet meer “à la Irène Grosjean” vastte, had ik de voordelen ervan gezien en zou ik er op allerlei manieren mee experimenteren.
Ik testte om 3-4 dagen niet te eten (alleen water en infusies), wat perfect werkt, nu zou het soms heel gemakkelijk zijn om dat te doen, andere keren heel moeilijk en veel discipline vereisen.
Ik heb ook getest om 24 uur lang 1 dag per week niet te eten (alleen water). En ook hier zou ik ontdekken dat het soms heel gemakkelijk is om dat te doen, andere keren heel moeilijk en terug vereisen van veel discipline.
Vandaag vanuit een vasten standpunt en met die ervaringen pas ik het volgende toe;
- Als ik me slecht of ziek voel, vast (alleen op basis van drinkwater) ik zeker de periode die ik daarvoor als nodig voel en ga pas weer eten als ik echt honger heb naar wat fruit of groenten (geen hamburger of een zakje friet, dat is nephonger voor mij).
- Ik probeer niet te laat in de avond te eten. Het laatste dat ik eet is meestal rond 17u – 18u. Ik probeer ook niet te vroeg in de ochtend te eten. Het eerste wat ik eet is meestal rond 7u – 8u, wat me elke dag een +-12u vasten, lichamelijke of verterings rust geeft.
- Als ik kan (Ik ben niet te hard voor mijzelf maar ook niet te zacht, voel wanneer het goed voor mij voelt), probeer ik mijn laatste maaltijd van de dag rond 15u – 16u te hebben en eerst rond 7u – 8u, wat me elke dag een +-16u verterings rust geeft. Hierdoor kan mijn lichaam ten volle profiteren van de rust en slaap om te herstellen en niet 100% met de spijsvertering bezig te zijn op dat moment.
- Purges, ik stopte er volledig mee in de vorm van de aanbevelingen van Irène Grosjean. Wat ik wel te weten ben gekomen over mijn reis is dat er enkele uitstekende planten zijn die ook voor een natuurlijke reiniging zorgen. Voor mij bieten, wortelen, venkel, broccoli, spruiten, knoflook, gember, boerenkool, citroen, uien, peterselie… …allemaal natuurlijke reinigingsmiddelen die ik vandaag in mijn dagelijkse voeding opneem. Ik probeer er gewoon een natuurlijke verbinding mee te hebben. Op een gegeven moment wil ik ze echt niet eten en op andere momenten zijn ze alles wat ik wil eten.
Op basis hiervan is mijn vertrouwen in de natuur aanzienlijk toegenomen en het heeft me de liefde, de troost en de grootsheid gegeven die ik er al lang niet meer in had gezien. En het belangrijkste van alles, het geeft me een geweldig gevoel.
Om nu de vraag te beantwoorden waarmee ik begon, “Hoe lang kan ik leven zonder te eten?”.
Uit mijn experimenten zou ik kunnen zeggen, 4 tot 5 dagen gemakkelijk. Voor een ander antwoord, beveel ik de volgende film aan “La marche sans faim”.
https://vimeo.com/ondemand/lamarchesansfaim55
En waarom zou de limiet die afstand of tijd zijn?
#voeding #natuur #vasten
Geef een reactie