Steven Deschuyteneer Aan iedereen in contact met kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben

Voordat ik mijn eetgewoonten veranderde, dus voor 2014, dacht ik dat de kinderen mij nodig hadden om hen “alles” te geven wat ze wilden. Die coole vakantie, die leuke activiteiten, dat uitzonderlijke speelgoed… en noem maar op. Los daarvan neem ik zelf vaak in me op, in wat de maatschappij een hele lijst maakt van wat ik als papa moet zijn; altijd aanwezig, veel tijd doorbrengen met de kinderen (kwantiteit over kwaliteit), hen alle aandacht geven, alles wat ik voor hen kan doen realiseren, ervoor zorgen dat hun leven zo zorgeloos mogelijk is… Ik kreeg die lijst zonder te vragen, nu was er geen handleiding. Alles wat intuïtief was, kwam ook vaak niet overeen met die lijst.

Wanneer op een dag die relatie met een kind er is, begon bij mij, hoe ga ik zo goed mogelijk aan dit verwachtingspatroon en deze lange lijst voldoen? Intuïtief had ik wel wat ideeën, nu waren die helemaal niet in lijn met het verwachtingspatroon en dus luisterde ik naar wat er tegen me gezegd werd. Als ze huilen hebben ze honger. Als ze net gegeten hebben en huilen, moeten ze misschien een boertje laten. Of de broek is vies en dan moet ik deze vervangen. Het kan ook zijn dat ze gewoon moe zijn, dan moet ik ze te slapen leggen en stil zijn…

Als de kinderen slapen, kan ik doorgaan met de taken die ik in het normale leven doe, volgens dat verwachtingspatroon en een goede vader zijn. Intuïtief zou iedereen waarschijnlijk een beter resultaat voor het kind bereiken, maar van buitenaf zou dat niet overeenkomen met het verwachtingspatroon en ik moet die druk aankunnen. Ik zou het niet kunnen voor 2014 en zou proberen zo goed mogelijk eraan te voldoen. Wat zouden de mensen anders wel niet van mij kunnen denken. Ik zou proberen om aan de hele lijst te voldoen en vooral aan alle andere klussen die ik in huis doe. Wat een man, niet?

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben Le concept du continuum

Als ik had geweten wat ik nu weet, zou ik wat rebelser zijn geweest en dan zou het hele lijstje en de verwachtingen voor mij de boom in kunnen. Dan zou ik er nog meer zijn geweest voor het kind, zou de hele lijst met huishoudelijke taakjes in parallel en het normale werk kunnen wachten. Dan zou ik intuïtief hebben ontdekt wat de echte behoeften van het kind zijn. Voor degenen die meer willen weten over zo’n aanpak, raad ik het boek “Le concept du continuum – La recherche du bonheur perdu (9782940500468) van Auteur: Jean LIEDLOFF” aan.

Na veel zelfwerk kwam ik tot een meer realistische lijst, waarin staat dat ik als vader moet zorgen voor een dak boven het hoofd van de kinderen, warmte en voedsel. De kinderen hebben er ook net zoveel voor gekozen om bij die ouders geboren te worden als dat de ouders ervoor gekozen hebben om kinderen te krijgen. Het is dus een keuze die wederzijds is gemaakt en niet alleen door de ouders zoals ik vroeger dacht.

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben dieren

Ik ben tot de conclusie gekomen dat wat het kind echt nodig heeft, “onvoorwaardelijke liefde is zoals het is“. Dan hoor ik meteen elke ouder ooh zeggen, maar dat is zo bij mij. Natuurlijk hou ik vanuit mijn ogen van de kinderen met “onvoorwaardelijke liefde zoals ze zijn“, nu, is dat wat de kinderen krijgen? Ik bedoel, zijn we er ook zeker van dat de kinderen zo denken en voelen over onze liefde?

Daar stuitte ik op enkele valkuilen die ik pas na 2014 duidelijk begon te zien. Dit is vooral elke keer dat ik een verwachtingspatroon creëer en daarna misschien openlijk mijn teleurstelling laat zien. Ik wil me bij voorbaat verontschuldigen bij de kinderen, ik wist niet beter voor de lijst hieronder, elke keer als ik dat deed:

  • Tijdens hun sport kwam ik met tips en trucs om ze in mijn ogen beter te maken, vaak hadden zij hier niet naar gevraagd.
  • Ik vergeleek ze met andere kinderen in het algemeen, en vooral met hun klasresultaten (die leuke klasgemiddelde cijfers).
  • Enkel interesse tonen en aandacht besteden aan dingen die mij persoonlijk aanspreken.
  • Ze waarschuwen voor al mijn angsten, in de hoop dat ze die zouden vermijden.
  • Proberen hun weg schoon te vegen zodat ze minder weerstand zouden ondervinden op hun weg.
  • …

Uit al deze dingen zou ik vroeger denken dat ik een goede vader ben, en eigenlijk moest ik tot de conclusie komen dat de kinderen hier niet om vroegen. Het legt een ongewenste druk op hen, het schept een verwachtingspatroon…en vooral als ze er niet aan voldoen zouden ze het gevoel kunnen hebben dat ze gefaald hebben. Wat ze kunnen koppelen aan minder tot geen “onvoorwaardelijke liefde zoals ze zijn”.

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben liefde

Ik ben dus persoonlijk gestopt met druk uit te oefenen op die lange lijsten, in het vertrouwen dat zij weten wat het beste voor hen is en ze volledig te steunen. Natuurlijk vertel ik ze regelmatig dat ik van hen hou zoals ze zijn. Dat wat ze ook doen, wat er ook gebeurt, mijn “onvoorwaardelijke liefde zoals ze zijn” niet kan veranderen. Er zullen positieve momenten zijn, net zoals er negatieve momenten zullen zijn, nu mijn “onvoorwaardelijke liefde zoals ze is” voor hen er altijd zal zijn om ze door elk moment heen te krijgen. Als ze willen en ik kan helpen, zal ik op elk moment aan hun zijde staan.

Iedereen krijgt onvoorwaardelijke liefde van iedereen, door hun beste authentieke versie van zichzelf te zijn en niet door te zijn wat anderen willen dat ze zijn.  

Zoals Jessica Graham zegt: “Ik zie je en ik hou van je”.

Onvoorwaardelijke liefde voor alle kinderen zoals ze zijn, en zijn we niet allemaal kinderen…

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben Jessica Graham

#liefde #onvoorwaardelijkeliefde #kinderen #Leconceptducontinuum #JeanLIEDLOFF #JessicaGraham