Persoonlijk denk ik dat elke gewelddadige of schadelijke daad die ik doe, bij me blijft tot ik er innerlijke vrede mee heb gevonden. Een stille, tijdrovende bezigheid en één van de belangrijkste redenen waarom ‘Ahimsa’ zo zinvol voor me is. Met die overtuiging denk ik dat ik heel erg beïnvloed wordt door mijn geweten over dingen waarvan ik denk dat ik ze goed doe, toch? Dat ik mij inbeeld dat ik ze goed doe. Laten we het onbewust noemen.
Het milieu, de planeet en vervuiling zijn daar een goed voorbeeld van. Ik hoor vaak, het is echt een zooitje wat de mensen hier op aarde doen, nou dat ben ik niet, ik;
- Heb een elektrische auto
- Heb spaarlampen
- Gebruik windenergie
- Gebruik zonne-energie
- Heb een warmtepomp
- …
Is dit de oplossing voor de problemen?
Het is zeker een positieve richting …
Kunnen we echt niet beter en is wat ik wil?
Wil ik een landschap vol windmolens, fotovoltaïsche panelen, etc….?
- Is het probleem niet dat ik de auto te veel gebruik, in plaats van de verkeerde auto?
- Is het probleem niet dat ik te snel wil gaan, in plaats van te proberen dingen te vinden die me sneller doen gaan?
- Is niet het eerste probleem dat ik te veel energie gebruik, en dan pas de verkeerde energie?
- …
Natuurlijk zal dit in het begin voor de rijken waarschijnlijk gemakkelijker zijn om over deze vragen na te denken dan voor de armen. Nu is een weg een weg, als er een file is, is dat voor iedereen.
- Wat als ik iets in 10 minuten met de fiets zou kunnen doen, of in 20 minuten lopen en in 2 uur met de auto, wat zou ik dan kiezen?
- Wat als water, fruit en groenten 5% belasting hebben en alle andere voedingsmiddelen 400% belasting, wat zou ik dan kiezen?
- Wat als elektriciteit nog duurder is dan nu, en dat hoe meer ik gebruik voor niet levensnoodzakelijke energie hoe meer ik ervoor betaal, wat zou ik dan doen?
- …
Ik geloof sterk dat ik iets aan de oorzaak moet doen, want de meeste dingen waar ik deel van uitmaak, wil ik anders niet veranderen. Met alles wat ik tot nu toe heb gezien, geloof ik wel dat ontmoediging aan de oorzaak, waarschijnlijk het enige is dat mij echt zal doen veranderen, als ik natuurlijk de verandering wil…
Dus is ontmoediging het enige dat ons kan redden?
Ik dacht van wel, totdat ik het volgende las op NutritionFacts.org:
Wel in 2011 introduceerde Denemarken ’s werelds eerste belasting op verzadigd vet. Een goede stap van ontmoediging zou ik denken. Wel “Na slechts 15 maanden werd de vetbelasting echter afgeschaft,” als gevolg van massale druk van de belangen van landbouw- en voedselbedrijven. Kapitalisme boven gezondheid.
Net zoals de aanpak voor alcohol-, tabaks- en, meer recent, voedselgerelateerde bedrijfsbelangen verleggen ze de focus van gezondheid naar de beperking van de keuzes van mensen. De mensen moeten toch die ongezonde producten kunnen kiezen, en hebben dan “persoonlijke verantwoordelijkheid”, niet?
Maar laten we, omwille van het argument, deze spillover-effecten, de zogenaamde externe effecten, vergeten. Als iemand de gevaren begrijpt, zou hij dan niet moeten kunnen doen wat hij wil? Welnu, “ten eerste wordt aangenomen dat individuen toegang hebben tot accurate en evenwichtige informatie die relevant is voor hun beslissingen…maar opzettelijke bemoeienis van de industrie heeft vaak situaties gecreëerd waarin consumenten alleen toegang hebben tot onvolledige en onnauwkeurige informatie…Tientallen jaren lang hebben tabaksfabrikanten met succes wetenschappelijk bewijs van de gevaren van roken onderdrukt of ondermijnd en de bezorgdheid over de volksgezondheid, waartoe deze informatie aanleiding gaf, gebagatelliseerd.”
“De doelbewuste strategie van de tabaksindustrie om wetenschappelijk bewijs in twijfel te trekken, ondermijnt het vermogen van rokers om te begrijpen welke schade roken veroorzaakt en ondermijnt als zodanig het hele concept dat roken een weloverwogen keuze is. “Tabaksfabrikanten hebben rokers waarheidsgetrouwe informatie onthouden…maar rokers wel verantwoordelijk gehouden voor het oplopen van ziekten die ertoe zullen leiden dat de helft van hen voortijdig zal sterven. In dit soort situaties is overheidsingrijpen van vitaal belang om consumenten te beschermen tegen roofzuchtige industrieën….”
Is de voedingsindustrie anders? “Het publiek wordt gebombardeerd met informatie en het is moeilijk te zeggen wat waar is, wat niet waar is en wat alleen maar overdreven is. Voedingsmiddelen worden verkocht zonder duidelijkheid over de voedingswaarde of schadelijke effecten.” Weet je nog hoe de voedingsindustrie een miljard dollar uitgaf om ervoor te zorgen dat het gemakkelijk te begrijpen stoplicht-etiketteringssysteem op voedsel, nooit het daglicht zag en werd vervangen door onleesbare etikettering? Dat is tien keer meer geld dan de farmaceutische industrie uitgeeft aan lobbyen in de Verenigde Staten. Het is in het belang van de voedingsindustrie om het publiek te verwarren over voeding.
NutritionFacts.org werd gelanceerd om dit bewijs aan te tonen.
Alles wat ik hier lees verbaasde me helemaal niet, dat had ik ook allemaal natuurlijk ontdekt met mijn veranderde eetpatroon. Wat kan ik hier nu als individu tegen doen?
Een goed begin is wat Yuval Noah Harari beschreef in zijn boek:
“Misschien vind je het wel prima om je over te leveren aan de algoritmen en die van alles voor jou en de rest van de wereld te laten beslissen, als ze dat zo goed kunnen. Als dat zo is, maak je dan niet druk en ga er gewoon lekker voor zitten, want dan hoef je niets te doen. De algoritmen zorgen voor alles. Maar als je nog een beetje de controle wilt houden over je eigen bestaan en de toekomst van het leven op aarde, dan zul je harder je best moeten doen dan het algoritmen, Amazon en de regering, en moet je zorgen dat je jezelf leert kennen voordat zij dat doen.“
#laatjenietbeinvloeden #YuvalNoahHarari #NutritionFactsorg
Recente reacties