Vaak als ik hoor praten over dominant of onderdanig, krijgt het een seksistisch randje in de moderne samenleving. Denk aan een uitspraak als: “Die vrouw draagt de broek?“
1: Waarom zou een vrouw geen broek mogen dragen (net zoals een man een rok zou mogen dragen)?
2: Waarom zou iemand die een broek draagt (die in de moderne samenleving vaker als man wordt beschouwd) dominant moeten zijn?
3: Bestaat er zoiets als dominant en onderdanig?
Ik ontdekte dat hoewel de moderne maatschappij dit beeld geeft, het verre van mijn waarheid is.
Als iemand het met mij over dominant of onderdanig heeft, denk ik ook onmiddellijk aan een relatie tussen levende wezens. Zo was ik onlangs verbaasd te vernemen dat er tussen honden, maar ook katten en misschien andere dieren, blijkbaar geen dominanten of onderdanigen bestaan. Het is gewoon de meest logische verklaring of opvatting die mensen eraan kunnen geven. Het leek mij dus steeds meer een illusie en een soort narratief dat wij als mensen er graag aan geven.
Ik hoor ook regelmatig dat het narratief dominant onderdanig er één is van energie die uit balans is. Ervaringen uit de kindertijd, op het werk, in relaties… kunnen me doen verlangen naar het tegenovergestelde of die rol op me willen nemen. Alsof er een soort energie is die doorgaat of geneutraliseerd moet worden. Eén ding is duidelijk, het is aanwezig in vele aspecten van het leven en trekt vrij snel de aandacht van mensen. Denk maar aan het succes van “50 Shades of Grey” en de succesvolle en populaire activiteiten van kink in San Francisco.
Persoonlijk heb ik situaties waarin het me niet stoort om de dominante te zijn, net zoals er andere situaties zijn waarin het me niet stoort om de onderdanige te zijn. Misschien is het ook een soort innerlijke vergeving om bepaalde soms zeer traumatische ervaringen te verwerken. Als ik gestraft ben, ben ik vergeven en kan ik verder op mijn levenspad? In dit verband kan ik het ook terugbrengen tot energie die blijft stromen.
In sommige situaties waarin ik mijzelf als onderdanig aantrof, realiseerde ik mij ook dat ik mijzelf in deze rol bevond, voornamelijk omdat ik bepaalde druk van buitenaf niet aan kon. Denk maar aan een voorbeeld zoals, wees een perfecte vader voor je kinderen. Ok, dat wil ik zeker en waar is de handleiding van perfect? Die is er niet, shit dat wordt een zware opdracht met nogal wat druk. Laat de andere partner de perfecte ouder zijn, ik zal wat onderdanig volgen. Herkenbaar? Jammer dat er niet algemeen vanuit wordt gegaan dat iedere ouder op een bepaald moment de beste versie van zichzelf probeert te zijn.
Als we niet uitgaan van het beste en de liefde in ieder van ons, is de kans groter dat we onszelf in een rol plaatsen die niet de onze is. Natuurlijk zijn er situaties waarin één persoon zich perfect voelt in de dominante rol en de ander in de onderdanige rol. Als dat zo is, leef dan gewoon de energie en laat je niet beïnvloeden door de moderne maatschappij.
Het is dus heel belangrijk om me altijd af te vragen of er ergens een probleem is met de dominante of onderdanige rol van het levende wezen. Denk maar aan organisaties als GAIA, die niet voor niets als slogan hebben “stem voor de stemlozen”. Natuurlijk is het niet OK dat wij mensen alle wilde dieren op aarde uitroeien, hun resources in beslag nemen en ze louter voor ons plezier (culinair, visueel…) beschouwen. Daarom is het een must om ons hart te laten werken en ons hiertegen te verzetten. Het is onaanvaardbaar om te zeggen dat dieren om deze reden naar de aarde zijn gekomen, ook zij hebben een hart en hebben meer met ons gemeen dan we denken.
Door mijn hart te volgen vind ik vaak de juiste weg (zie maar in het geval van GAIA voor de dieren), nu brengt het me soms ook in situaties waarin ik mensen wil helpen, die niet echt om mijn hulp vragen. Ik persoonlijk kan die situatie meestal niet meer aan en schiet dan ook te hulp, om het zo maar te zeggen. Het is dus belangrijk om het verschil te kunnen onderscheiden tussen iemand die om mijn hulp vraagt, en iemand aan wie ik hulp wil geven omdat ik dat onaanvaardbaar vind. Laat het duidelijk zijn dat iedereen die ook maar om enige vorm van hulp vraagt, mijn hart verdient.
Persoonlijk merk ik ook op dat wanneer ik in de dominante rol zit, ik me daar heel vaak niet van bewust ben. In de onderdanige rol daarentegen is het bewustzijn vaak veel groter, en dan voel ik meestal wel heel duidelijk aan wanneer ik iets aan de situatie wil veranderen en wanneer het me op die manier heel goed uitkomt.
In de relatie tussen mensen, hebben we ook vaak de situatie als:
- Wat zullen we doen of waar heb je zin in?
- Ik weet het niet, jij doet en jij kiest?
Dat is een cadeau dat ik kan aanzien als, ik ben de dominante, neem nu ook de grote druk. Vaak zijn het ontdekkingen of ervaringen waarvan de dominant denkt dat zijn samen ervan zullen genieten. Nu is het de onderdanige die helemaal bepaalt wat plezierig is en zo wordt het eigenlijk een druk die onhaalbaar is zonder de onderdanige. Dus vaak wil ik die dominante rol niet.
Met wat ik tot nu toe heb ontdekt is dat het verhaal van dominant en onderdanig er één is dat enkel bestaat bij mensen. Dieren zijn hier waarschijnlijk een groot voorbeeld van, alleen zien en begrijpen mensen het nog niet. Het is een verhaal dat door mensen is gecreëerd, en we hebben er compleet verkeerde relaties mee opgebouwd. Hierover is ook veel te lezen in het ‘sacred‘ vrouwelijke en mannelijke. Waarin het vooruit zetten van een neutrale liefdevolle energie de sleutel is. Door zo bezig te zijn met druk van buitenaf hebben we deze energie volledig verstoord. We kijken door invloeden van buitenaf vooral naar alles wat met de mannelijke ‘sacred‘ kant te maken heeft en boeken zo vooruitgang in onze toekomst. Het is belangrijk dat we de invloeden van buitenaf beheersen, en volledig naar onze innerlijke invloeden kunnen kijken. Op die plaats zijn het ‘sacred‘ vrouwelijke en het mannelijke volmaakt zoals ze moeten zijn en de wereld met al haar levende wezens geniet ervan ver van het dominant of onderdanig…
#dominant #onderdanig #sacred
Geef een reactie