Een mandala is een geometrische configuratie van symbolen. Voor mijzelf ken ik het vooral van de prachtige vormen, tekeningen en de tatoeages die er uit voortkomen of erop gebaseerd zijn. Ik had ook kleurboeken gezien waarin het kleuren van mandala’s werd aangeprezen als een rustgevende bezigheid. Verder dan dat ging mijn kennis van mandala’s niet.
Totdat ik vrij recent een reportage zag over het boeddhisme. Naast het feit dat ik zag dat voedsel die boeddha’s eten, afhangt van de liefde die erin gestoken is om het te maken. Als er geen liefde in is gestopt, eten ze het niet. Was er een boeddhist die een prachtige, mooie, fijne mandala aan het maken was. Hij lijkt er weken en weken aan te werken en dan aan het eind van de reportage, veegt hij deze mandala gemaakt van zand gewoon weg. Ik was in shock, hoe kan iemand zoveel werk, geduld en precisie in iets steken en het dan zomaar wegvegen. Zonder, zoals in deze moderne tijden, er op zijn minst een foto van te maken.
De mandala wordt blijkbaar in verschillende spirituele tradities gebruikt als een begeleidingsinstrument. De leer erachter is te leven met het feit dat alles tijdelijk, vluchtig en vergankelijk is. Dus dit gaat echt in de richting van het volledig loskoppelen van het materiële. Ik kon me vinden in de gedachte en begon ook te zien hoe ik het in mijn leven kon toepassen.
De tijdelijkheid van boeddha speelt nog steeds in mijn hoofd, en ik heb zelfs overwogen om ergens zo’n kleurzand kit te zoeken of te kopen. Natuurlijk zou ik hetzelfde effect ook met een puzzel kunnen doen. Of misschien op de piano verkennen en loslaten op wat ik maak. Het is een hele verschuiving en een verandering die niet gemakkelijk te nemen is om te leven met het feit dat alles tijdelijk is. Dit in plaats van de illusie te hebben dat alles voor altijd is en zal zijn.
Een mooie ironische illustratie hiervan, zijn waarschijnlijk de mandala tatoeages die ik heb en de spirituele tradities die de Boeddha eraan geeft. 2 dingen die niet veel met elkaar te maken hebben en toch was de tatoeage tot nu toe mijn enige definitie ervan. Met de leer van het tijdelijke, vluchtige en vergankelijke, krijgt de mandala maar ook alle andere schoonheid in de wereld voor mij een andere betekenis.
Geniet van het heden, geniet van de schoonheid zoals ze is en geniet van de nieuwe schoonheid die er morgen zal zijn. Alles is tijdelijk, zowel plezier als pijn. Hoewel ik over liefde nog niet helemaal weet. Waarschijnlijk is deze ook tijdelijk op een bepaalde maat, aangezien hij met elke seconde groter wordt.
Ik hou van fietsen, probeer zoveel mogelijk dingen met de fiets te doen, en heb voor een dagtrip mijn fiets al eens meegenomen op vakantie. Buiten deze activiteiten, geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om de vakantie met de fiets te doen. Tot COVID-19 en de regeringen in andere landen besloten het digitale corona-certificaat (DCC of in het Frans ook wel “pass sanitaire” genoemd), PCR-tests en al die dingen in te voeren. Ik begrijp de maatregelen betreffende de PCR-tests om het virus niet door te geven. Ik begrijp ze eerlijk gezegd niet zo goed met de vaccinatie, waarmee men het ook kan doorgeven en geen PCR-tests hoeft te doen. Als nu iedereen die eraan zou kunnen sterven, gevaccineerd is (want blijkbaar werkt de vaccinatie ook voor de variant), kan iemand mij dan uitleggen wat het probleem op dat punt is? Dit bracht me er dus toe om een deel van mijn vakantie in eigen land door te brengen en bracht me op het idee om met de fiets door België te trekken (ook een beetje geïnspireerd door vrienden die dit eerder dit jaar hadden gedaan).
Voor wie is dit?
Naar mijn mening voor iedereen die wel van fietsen houdt. Het enige wat misschien aangepast zou moeten worden zijn de kilometers die ik dagelijks fiets. 20-30 km is denk ik voor iedereen toegankelijk, 40-50 km is voor de meer gemiddelde fietser en alles boven de 60 km zou ik aanraden voor sportieve mensen. Dit alles natuurlijk, met een gewone traditionele fiets en niet met een elektrische fiets. Een deel van mijn familie zag dit avontuur ook zitten en zij besloten om dit met een gehuurde elektrische fiets te doen. Dus op basis van hoe ik me voel voor zo’n tocht, kan ik mijn kilometrage aanpassen en er misschien ook voor kiezen om het met een elektrische fiets te doen. Ik moet toegeven, dat ik persoonlijk, zoals op deze website te lezen valt, meer geïnteresseerd ben in de staat van mijn eigen accu en dus mijn eenvoudige mountainbike heb meegenomen.
Wat had ik nodig?
Een fiets, hoewel ik er natuurlijk ook altijd één kon huren, zoals mijn familie deed met de elektrische fiets. Waar heb ik op gelet en wat heb ik veranderd aan mijn fiets? Ik veranderde mijn zadel en zadelpen. Het zadel dat ik nam was een comfortabel zadel met gel kussentjes erin, in plaats van het sportzadel dat er normaal op zit. Het sportzadel is erg hard en blijkbaar heb ik gehoord dat dit komt omdat de fabrikant ervan uitgaan dat ik op een mountainbike toch meestal rechtop sta.
Ook heb ik de zadelpen veranderd omdat die, die erop zat te kort voor mij was. Ik vind het ideaal dat als ik op het zadel ga zitten mijn langste been net niet gestrekt is.
Naast het zadel, de zadelpen heb ik ook een bagagerek achterop gezet. Een bagagerek omdat ik niet graag met een rugzak rondrijd. Ik ging voor mijn aankopen naar Decathlon, nu ben ik daar niet echt een fan van, want soms heb ik er mijn vraagtekens bij, hoe ze op een ethische en fair trade manier tot zulke lage prijzen kunnen komen. Ik ken zelf geen enkel ethisch en fair trade fietsmerk en aan de andere kant, maakt Decathlon het natuurlijk wel voor iedereen toegankelijk en allesbehalve duur.
MTB/fietshandschoen (Active Handschoenen Heren – Fietshandschoen met korte vingers – 32€) omdat ik op mijn mountainbike een voorwaartse positie op het stuur heb. Als de fiets een meer rechtop zittende positie heeft, dan is dit waarschijnlijk niet echt nodig.
Fietstas voor op de bagagedrager, liefst zo ver mogelijk naar achteren bevestigd zodat het geen invloed heeft op het trappen (Karakorum Pro – Fietstas – drie compartimenten voor fietsreizigers – 190€) met zijn 65L inhoud is dit de top van de top in ethische en eerlijke handel. Er zijn ook goedkopere waterdichte alternatieven, terug bij Decathlon, zoals te zien op mijn gele MTB.
Fietstas voor kleine opslag en smartphone (Carbo Guide Bag II – Top bar bag voor snelle verzorging – 27€).
Fietsbroek met kussen in (Farley Stretch Bermuda Shorts Men – 90€).
Dit is alles wat ik gekocht heb en nodig vond voor de reis,
Fiets = 336€
Fiets MTB (Rock rider 520 27,5″) – 250€
Zadel (Comfort gel flow) – 40€
Zadelpen (Aluminium) – 20€
Bagagedrager (Elops Onesecondclip) – 26€
Vaude uitrusting = 339€ (vooral vanwege de fietstas, dus er zijn goedkopere versies verkrijgbaar als de prijs een probleem is)
Dus voor een totale waarde van 675€. Nu heb ik de fiets natuurlijk voor altijd, al het materiaal kan gebruikt worden voor volgende trips en andere gelegenheden.
Toen ik dit allemaal had, was het tijd om een route uit te stippelen. Ik wilde zo weinig mogelijk afhankelijk zijn van externe energie. Een dynamo-smartphone-oplader kon ik niet echt vinden dus ging ik voor het boek “Routiq – Fietsatlas België, Het meest complete overzicht van alle fietsknooppunten en het hele fietsnetwerk in Wallonië en Vlaanderen” aan 29,95€. Nog niet wetende dat de familie mee zou komen, zou ik mijn verblijven zoeken via https://welcometomygarden.org/ een non-profit netwerk van burgers die hun tuinen gratis ter beschikking stellen van trage reizigers.
Toen het boek arriveerde, ontdekte ik dat er veel fietsroutes in Vlaanderen waren en minder in Wallonië. Ik wist inmiddels ook dat mijn familie mee zou komen en er werd besloten om de eerste fietservaring in gastverblijf of hotel door te brengen. Aangezien ik vooral Wallonië gepland had, wist dat ik waarschijnlijk ’s avonds elektriciteit zou hebben gezien de geplande overnachtingen, moest ik een andere oplossing zoeken voor de routes. Ik ging voor de App Komoot die mij door vrienden was aangeraden.
Komoot is een zeer mooie oplossing (ik nam de eenmalige 30€ versie van de app), nu kwamen we op onze reis wel enkele wegen tegen die privé waren, of meer wandel- dan fietswegen. Nu dat geeft wat avontuur aan de reis. Het grootste probleem van Komoot ontdekte ik op de eerste dag. Na 50 km met GPS aan, 4G actief en scherm aan, was mijn batterij die bij vertrek 100% aangaf, leeg. De oplossing die ik vond is de “plan” trip, waar ik mijn route kan ingeven en downloaden op de telefoon. Hiervoor hoeft de 4G niet open te staan. Ik heb ook het scherm uitgezet als het een bepaald aantal kilometers rechtdoor was. Hierdoor kon ik gemakkelijk dagen tot 80 km komoot gebruiken en foto’s maken, zonder problemen met de batterij.
We deden deze keer een tocht van 6 dagen en ongeveer 350 km tot 400 km. De benen voelden elke dag perfect aan, het is enkel het zitvlak aan het begin van de dag dat een beetje pijn doet, maar dat gaat snel over.
Wat hebben we meegenomen voor deze 6 dagen?
– Identiteitskaart, andere nodige documenten (verblijfplaats details…), fietsatlas België, masker, betaalkaarten, geld en een balpen.
– Aardappelmesje, vork, mes, klein koffielepeltje en grote tupperware voor fruit/groenten voor onderweg.
– Noten, gedroogd fruit (goji, abrikoos, rozijnen…), essene brood.
– 1L water drinkbak
– Bandenreparatieset, werkhandschoenen, pomp, 2 reservebanden, kettingolie en hangslot, duck tape en 2 spanbanden (buiten kettingolie en hangslot was gelukkig niets nodig).
– Toilettas met aloë vera (voor de zon want ik gebruik geen zonnecrème), pincet, nagelknipper, vliegen/muggenpotje, tandenborstel en -borstels, tandpasta, zeep, tekentang en een rol toiletpapier.
– Mobiele telefoon oplader en koptelefoon.
– Handzeep voor de was (netepur) (niet nodig gehad).
– 6 T-shirts, 1 voor vertrek inbegrepen.
– Fietsbroek Vaude.
– 6 onderbroeken, 1 voor vertrek inbegrepen.
– Zonnepet (ik ging voor de pet i.p.v. helm, ieder zijn keuze).
– Boeuf voor in de nek tegen de zon.
– Fietshandschoenen Vaude.
– Barefoot sandalen Xero Shoes.
– 3 zakdoeken.
– Fleece pull voor kou (niet nodig gehad).
– Zwembroek.
– Korte broek (eigenlijk als het droog en schoon blijft kan ik de korte broek van Vaude van mijn fietsbroek gebruiken en heb ik geen extra korte broek nodig).
– Regenjas.
– Grote handdoek en washandje.
Dit alles ging perfect in de 2 tassen van 15L op mijn fiets, mocht ik voor https://welcometomygarden.org/ gegaan zijn dan had ik dit ook nodig gehad voor het slapen, boven op mijn bagagedrager: muts (voor de kou), slaapzak, termo matje, slaapmatje en tent (gaat perfect in Vaude tas).
Het was een prachtig avontuur en een heel bijzondere ervaring die ik iedereen aanraad. Je kunt zelf afstanden kiezen, zelf verblijf kiezen, zelf type fiets kiezen… zoveel variabelen maken het echt voor iedereen toegankelijk. Nu zou ik persoonlijk aanraden om bepaalde variabelen misschien buiten je comfortzone te nemen, dat maakt het des te meer een avontuur om nooit te vergeten.
Ben ik iets vergeten, zijn er nog vragen, heb je nog tips… laat het me zeker weten.
Bij veel dingen in het leven, als ik iemand iets zie doen, of het nu sport is, artistiek, organisatorisch…, is mijn reactie vrij snel, ‘ik kan dat niet’. De gedachte ‘ik kan het niet‘ is mijn beperkende gedachte, zodat ik het inderdaad niet zal kunnen. Een eerste stap hiervoor is waarschijnlijk om de ‘ik kan het niet‘ gedachten te accepteren zoals ze is, nu niet om het ermee eens te zijn. Met het er niet mee eens zijn, bedoel ik dat ik accepteer dat vandaag mijn gedachte ‘ik kan het niet‘ is, nu heb ik er vertrouwen in dat het in de toekomst anders zal zijn. Als ik mijn ego hiervoor wil gebruiken, kan ik tegen mezelf zeggen: ‘watch my back‘.
Vaak zie ik het extreme resultaat van iemands jaren of werk en zeg: ‘dat kan ik niet’. Wat ik eigenlijk zeg is, ik kan dit wel, nu ben ik niet bereid om het jarenlange werk te doen dat iemand erin heeft gestoken. Daarom wordt vaak gezegd dat je met kleine stapjes en doorzettingsvermogen grote dingen kunt bereiken in het leven. Voor mij was het hetzelfde met meditatie. Natuurlijk zag ik de monnik in kleermakerszit en mijn gedachte was meteen, ‘dat kan ik niet‘. Nu zorgde mijn nieuwsgierigheid ervoor dat ik toch de kleine stapjes ben gaan zetten.
Hoe ben ik begonnen en welke stappen heb ik gezet?
Een goed begin is waarschijnlijk gewoon proberen om ergens gewoon rechtop te zitten (met een rechte ruggengraat, dat kan in een kleermakerszit zijn, op een stoel…) voor een bepaalde tijd, zonder afleiding. Gewoon in dat moment zijn. Dus geen muziek, geen TV, geen boek, geen telefoon, geen animatie om naar te kijken… In het begin kan het helpen om die bepaalde tijd door te brengen op een plaats waar er geen afleiding is voor alle zintuigen.
Als dat stilzitten voor een periode zonder afleiding goed begint te werken, is een goede volgende stap waarschijnlijk om, terwijl ik stil zit, aandacht te besteden aan de ademhaling. Ademhaling gebeurt idealiter in de buik. Bij het inademen zet de buik uit; bij het uitademen gaat de buik in. Ademhalen gebeurt ook idealiter door de daarvoor bestemde neus. Observeer de in- en uitademing gedurende de gegeven tijd zonder erover te oordelen. Alles is goed, soms gaat het goed, soms gaat het wat moeizamer, alles is goed en perfect zoals het moet zijn.
Wanneer dat stilzitten met aandacht voor de ademhaling goed begint te werken, zal ik waarschijnlijk een ander fenomeen waarnemen. Het verschijnsel dat mijn gedachten niet tot stilstand of rust kunnen komen. Eindeloze gedachten en onderwerpen komen in mij op als ik probeer tot rust te komen. Dit is een natuurlijk verschijnsel en waarschijnlijk een mooie indicator dat meditatie precies is wat goed voor mij is. Het idee is dan om me absoluut niet tegen deze gedachten te verzetten. ‘Stomme gedachten laat me alsjeblieft met rust’ is niet de juiste oplossing hiervoor. In plaats daarvan bestaat het erin de gedachten te aanvaarden, ze te observeren, ze dan gewoon los te laten en te blijven stilzitten.
Een voorbeeld van het loslaten van gedachten:
‘Tijdens het stilzitten komt de gedachte op dat ik straks iets op tv moet kijken en leg mezelf op dat ik dit echt niet mag missen‘.
Het is interessant om dan naar de gedachte te kijken. Om mezelf af te vragen waarom dit nu opkomt? Moet ik straks echt tv kijken? Waarom zou ik het niet mogen missen? Waarom leg ik mezelf deze stress op? … normaal gesproken moet dit mij naar een punt brengen dat ik het echt kan loslaten. Als dit echt niet werkt, dan kan het helpen om een papier en potlood naast me te hebben, de gedachte op te schrijven, en het los te laten om verder te gaan. Als ik dingen opschrijf, zal een goede indicator van de impact van meditatie op mijn leven de lijst zijn die ik opschrijf en die idealiter steeds korter wordt.
Na verloop van tijd (wees geduldig) zal de lijst van gedachten die ik nog moet opschrijven korter worden, zal ik steeds minder vatbaar zijn voor afleidingen van buitenaf, en dan zal het ook een goed moment zijn om de concentratie op de ademhaling te vergroten. Dit kan bijvoorbeeld door bij elke inademing en uitademing te tellen van 1 naar 10 en dan weer terug van 10 naar 1. Dus inademen ‘1’, uitademen ‘2’, inademen ‘3’, uitademen ‘4’… uitademen ’10’, inademen ’10’, uitademen ‘9’…. Voor de meditatie periode is het ook raadzaam om een timer te zetten met idealiter een zacht alarmgeluid, zodat men niet hoeft na te denken over wanneer men stopt.
Eenmaal in dit stadium, kan men experimenteren, andere manieren van mediteren ontdekken en uitproberen. Het is natuurlijk ook mogelijk om geleide meditaties te doen via YouTube en dergelijke. Hoewel deze kunnen helpen voor zowel het begin, als voor bepaalde effecten (denk aan Kundalini meditatie), vond ik zelf dat de praktijk volledig op mezelf, de beste resultaten had. Nu blijven andere praktijken altijd leuk om te verkennen.
Als je andere manieren hebt om te beginnen, laat het me dan zeker weten!
Mij wordt vaak verteld dat mijn toekomst afhangt van de mensen met wie ik mijn tijd doorbreng. Als ik mijn tijd vooral doorbreng met negatief gestemde mensen, dan moet ik niet verbaasd zijn als mijn leven een negatieve wending neemt. Dus het advies dat ik vaak krijg is, weet je, laat de negatievelingen voor wat ze zijn en breng tijd door met de positievelingen. Tot zover kunnen de meeste mensen volgen, nu hoe doe je dat?
Er werd vaak verwezen naar, ga niet meer naar dat soort negatieve evenementen, maak nieuwe vrienden… dat zijn allemaal externe factoren. Dat is wat ik ontdekte met mijn veranderde manier van eten, als de grootste fout die ik als mens keer op keer maak. De schuld geven aan iets externs. Het zijn de anderen, het is die gebeurtenis…de lijst is eindeloos. Dit is natuurlijk het eenvoudigste, als ik de schuld extern leg, hoef ik niets te doen en dat is natuurlijk wat de mensheid verkiest. Laat het duidelijk zijn, ook ik zoek altijd naar de mooiste weg, het is niet altijd de gemakkelijkste.
Nu terug on topic, de meesten kennen het waarschijnlijk wel, ik heb iets nieuws ontdekt, vind het geweldig, wil het iedereen laten weten en dan verklaren de meesten mij voor gek. Wat voor mij zo leuk en positief voelde, wordt ineens niet weerspiegeld door de mensen om mij heen. De makkelijke weg is dan natuurlijk om gelijkgestemden op te zoeken, en dat is waarschijnlijk wat iedereen in een eerste stap doet. Totdat er dan iets anders ontstaat, waarbij juist die gelijkgestemden niet precies dezelfde mening hebben en ik weer op zoek moet naar positieve energie.
Ik kan me voorstellen dat sommigen dit zien als de manier van leven, nu heb ik daar na mijn verandering in mijn manier van eten een andere kijk op. Alles hangt eigenlijk volledig van mijn standpunt en zienswijze af. Ik zie mijn situatie als zo anders dan de anderen en ik creëer eigenlijk het verschil dat er niet is.
We zijn allemaal levende wezens die van het leven houden en de verschillen die we zien zijn er door onze zienswijze. Hoe graag ik ook de ander de schuld geef, de ander heeft hier niet veel mee te maken. Dus als ik zeg dat ik omringd ben door negatieve mensen, betekent dat eigenlijk dat ik het positieve van de mensen om mij heen niet kan zien. Mijn visie wordt beïnvloed door vooroordelen, en vooral door de manier waarop ik me voel.
Op het moment dat ik dit ontdekte, zag ik de liefde en het positieve in elk levend wezen op aarde. De negatieve kant heb ik er eigenlijk helemaal zelf aan gegeven. Natuurlijk zijn er mensen met wie ik liever meer tijd doorbreng dan met anderen, maar mijn standpunt dat iedereen positief ingesteld is en er is om mij iets te leren, blijft hetzelfde. Dus ja, zelfs wat ik misschien als negatieve ingestelde mensen beschouw, zijn er op precies het juiste moment om mij iets te leren.
Laat ik als persoonlijk voorbeeld nemen, mensen die elk nieuws volg, elke dag tot in detail en wiens dat hun favoriete onderwerp is om over te praten. Dat valt niet echt te rijmen met mezelf die helemaal geen tv kijkt, geen radio luistert en zelden op sociale media of nieuwspagina’s zit. Ik leef volgens het principe dat het nieuws dat ik moet weten tot mij komt. Persoonlijk heb ik ook gemerkt dat het nieuws vol zit met negatief dramatisch nieuws, omdat dit de meeste mensen aanspreekt. Dus als ik met zo iemand in contact kom, zou ik met al dat negatieve dramatische nieuws kunnen zeggen dat dit een negatief ingesteld persoon is. Dat is weer mijn standpunt hierover en heeft niets met de persoon zelf te maken. Een goede benadering op dat moment is bijvoorbeeld om te vragen wat en waarom hij/zij al dat nieuws graag wil weten? Wat het met hem/haar doet? … Door dit soort gesprekken en contacten, ben ik er in ieder geval achter gekomen dat we alleen maar omringd zijn door oneindig veel positief ingestelde mensen.
Wees positief, zie de liefde in alles en alles wat je tegenkomt zal positief en liefdevol zijn. Wat je bent, trek je aan. Wees één met het positieve en de liefde.
Met alle richtingen die ik uitga en waarop ik verandering heb gezien na mijn veranderingen in mijn eetgewoonte, wordt mij vaak gevraagd, wat ik nu juist ben? Ben ik veganist, zéro afval man, Wim Hoffer… allemaal labels waar ik zeker een link mee heb. Nu wat betekenen deze labels? Wat is een veganist, heel snel zal ik verschillende definities van diepte vinden tussen verschillende mensen die zichzelf als veganist beschouwen. Hetzelfde geldt voor zero waste, Wim Hoffer… en dus moest ik aannemen dat ik niet direct een link voel met al die labels. Als mensen me dan vragen wat ik ben, of wat ik doe, dan antwoord ik, dat ik “probeer zo goed mogelijk één te leven met de natuur”.
Wat is dat, één leven met de natuur?
Nou ik denk dat dit een zeer persoonlijke definitie is die voor iedereen anders is. Sommigen zijn tevreden als ze een plant in hun huis hebben en anderen zijn tevreden in andere richtingen. Voor mij persoonlijk is het een evolutionair proces dat in een stroomversnelling kwam op de dag dat ik besloot mijn eetpatroon aan te passen.
Hier is mijn persoonlijk standpunt van vandaag (want het is een evolutionair proces) over wat “één leven met de natuur” is?
Wat drinken betreft, dit is voornamelijk water, zelfgemaakt geperst sap en soms drankjes zoals kefir of kombucha.
Mijn aankopen voor zowat al mijn voedsel dat niet uit mijn tuin komt, komen van vrac-winkels, waar alles dus zonder verpakking is en ik zelf herbruikbare verpakkingen gebruik. Als dit niet mogelijk is, dan probeer ik dat het in glas verpakt is. Door dit toe te passen ben ik ook tot de conclusie gekomen dat vooral het bewerkte voedsel een enorme hoeveelheid plastic afval met zich meebrengt dat op allerlei manieren in de lucht of in de natuur terechtkomt.
Naast voedsel, kopen we ook onze zeep, huishoudproducten, tandpasta… van natuurlijke bronnen, in diezelfde winkels en dus ook zonder verpakking.
Ik breng het grootste deel van mijn tijd in huis en in de tuin, die ik in een oase heb veranderd, op blote voeten. Als ik toch schoenen moet aantrekken, zijn het buiten schoenen voor hardlopen en basketbal, vivobarefoot schoenen.
Als water heb ik eigenlijk alleen maar koud kraantjeswater (ook al zou ik het graag van een bron halen) nodig voor alles, zelfs de koude douche.
Ik kijk geen TV, luister niet naar de radio, zit zelden op social media en probeer zo veel mogelijk tijd in de natuur door te brengen en vooral te leven in de snelheid van de natuur.
Natuurlijk doe ik mijn best om geen enkel levend wezen in de natuur te doden, ja inclusief vliegen, spinnen, muggen… Voor mij zijn ze allemaal net als ik hier om te doen wat ze het beste en uniekst kunnen. Daarom probeer ik mij ook zoveel mogelijk te voet of met de fiets te verplaatsen.
Naast het observeren van alle levende wezens in de natuur, heb ik ook 2 huisdieren, hond en kat, met wie ik een andere band schep, veel tijd doorbreng en met wie andere natuurlijke fenomenen zeer duidelijk worden.
Dit zal zo’n beetje mijn definitie zijn van ‘Leven één met de natuur’ en met het levende gevoel dat ik heb gekregen sinds ik in die richting ben gaan leven, beveel ik het iedereen aan. Nu is het me volkomen duidelijk dat dit voor iedereen een andere betekenis heeft. Welke andere dingen zou ik kunnen doen om mijn verbinding met de natuur te versterken? Ik hoor ze graag!
Recente reacties