Liefde is iets dat ik oorspronkelijk als kind zag als iets dat bestaat tussen een jongen en een meisje die een relatie hebben. Heel dankbaar dat ik mocht opgroeien in een vrij ruimdenkende maatschappij, waarin liefde al snel kon bestaan tussen alle mensen, andere levende wezens… tot zelfs de hele natuur toe. Mooi, wat is dat nu liefde en waar vind ik dat?
Als ik vraag wat dat is, merk ik al snel dat ik antwoorden geef zoals ik ze van anderen heb gehoord, in boeken heb gelezen, in films heb gezien… Ik ga terug meer vanuit denken en weten, dan vanuit voelen. Als ik even terugkijk op alles wat ik op deze manier heb vastgelegd, moet ik al snel concluderen dat liefde voor mij zoiets is als, ik heb liefde voor iets, OMDAT…
Enkele voorbeelden hiervan zijn:
- Ik heb liefde voor, omdat het mijn partner is.
- Ik heb liefde voor, omdat het mijn kinderen zijn.
- Ik heb liefde voor, omdat het mijn ouders zijn.
- Ik heb liefde voor, omdat het mijn familie is.
- Ik heb liefde voor, omdat ze mijn vrienden zijn.
- Ik heb liefde voor, omdat het leuke huisdieren zijn.
- …
Dus als ik een beetje zelfkritisch ben, zie ik dat mijn liefde eigenlijk iets voorwaardelijks is. Meer over de zoektocht naar onvoorwaardelijke liefde kan hier gelezen worden. Tot vrij recent dacht ik dus altijd dat om lief te hebben ik iets moest doen. De voorbeelden als:
- Ik bel iemand al hele tijd niet meer, dus heb ik niet meer lief.
- Ik koop geen verrassing cadeautjes meer, dus ik heb niet meer lief.
- Ik zeg niet meer: ik hou van je, dus ik hou niet meer van je.
- …
Toen mijn leven nog voornamelijk uit denken bestond, was ik er dus van overtuigd dat ik, om liefde te hebben, iets moest doen, anders was er geen liefde.
Mijn grootste ontdekking in dit opzicht kwam door tantra. Het pad van tantra bracht me meer en meer in de richting van het voelen, ver weg van het denken. Al heel snel tijdens tantra-retraites kwam ik erachter dat mijn denken te beperkt was en me helemaal niet prettig liet voelen. Natuurlijk zou het gemakkelijk zijn geweest om gewoon te stoppen met naar die retraites te gaan en gewoon te blijven denken. Maar om de één of andere onbekende reden voor mij was dat niet het geval en liet ik het denken meer en meer achterwege.
Het bracht me in een nieuwe verbinding met mezelf, waar ik dingen op een natuurlijke manier begon aan te voelen als juiste handelingen voor mij in bepaalde situaties, hoe vreemd of eigenaardig de situaties ook waren. Natuurlijk waren er ook momenten waarop ik absoluut niets voelde, geen prikkel tot een juiste handeling. Laat dit nu juist het moment zijn waar niets nodig was, juist ‘zijn’. Het ‘zijn’ is een liefdesdaad op zich. Vaak hoorde ik later van mensen dat het feit alleen al dat ze er waren, veel voor hen had betekend.
Dus omschrijf ik liefde vandaag als de energie die ons doet voelen, de juiste actie onderneemt in overeenstemming met ons hart en ons één laat leven met de natuur als een geheel.
“Meditatie is een must voordat je echt kunt liefhebben. Je moet in staat zijn om alleen te zijn, volkomen alleen, en toch enorm gelukzalig. Dan kun je liefhebben.” – Osho
#liefde #tantra #natuur
Geef een reactie