Ik zag het soms om me heen, mensen die echt van alles genieten, soms van het simpelste. Vaak zei ik dan tegen mezelf, zo bijzonder is het toch niet, hoe kan die persoon er zo van genieten. Dat was dan ook meestal mijn mening voordat ik mijn eetpatroon veranderde.
Wat ik sindsdien heel hard heb ontdekt is hoe mijn hoofd verhalen schrijft en een verwachtingspatroon heeft gecreëerd. Ik ontdekte dat die verhalen en dat verwachtingspatroon vooral ontstonden door de vaak zeer extreme niet-natuurlijke prikkels die ik ging opzoeken. Dat kon variëren van eten, drugs, extreme sensaties, seks… noem maar op. En geef toe, het is inderdaad erg verleidelijk.
- Als ik gek ben op chocolade en 5 kg in huis heb, waarom zou ik het dan bij een heel klein stukje laten? Waarom zou ik het niet over de dag spreiden, zodat ik altijd dat positieve, lekkere gevoel blijf houden?
- Als ik dol ben op wijn en veel flessen in huis heb, waarom zou ik het dan bij een heel klein slokje laten? Waarom zou ik het niet lekker spreiden over de dag zodat ik altijd dat positieve leuke gevoel behoud?
- Als ik graag met de motor op een circuit rijd, waarom zou ik dat dan niet de hele dag doen als ik genoeg geld heb?
- Als seks mijn enige lichamelijke genot is, waarom zou ik dat dan niet alle dagen doen?
- …
Nu is er vaak, ook al zou ik het willen, iets in mij dat me toch een beetje binnen de perken houdt (gelukkig). Waarschijnlijk vaak rond het randje van verslaving.
Als ik nu in mijn leven de hele tijd doorbreng met deze extreme niet-natuurlijke prikkels, raakt mijn lichaam er gewoon aan. Ik ontdekte dit vrij hard, op Time Square, in New York. Toen ik daar voorbij stapte vond ik de prikkels, vooral in de vorm van technologie en reclame, veel te intens om er echt van te genieten. Anderen daarentegen vonden het een magisch wonderlijke plek en konden er niet genoeg van krijgen. Dus besloot ik dat het deels te maken heeft met hoe gewend ik ben aan bepaalde stimuli.
Neem nu autorijden, of vliegen… Ik denk niet dat het menselijk lichaam gemaakt is om zulke sensaties juist in te schatten. Ons lichaam is er volgens mij voor gemaakt om ons te waarschuwen wanneer er iets gevaarlijks op komst is, denk maar aan een sabeltandtijger uit de geschiedenis. Als we daarmee in aanraking komen, raakt ons lichaam natuurlijk gestrest, en haalt het alles naar boven wat het nodig heeft om te overleven. Het is waarschijnlijk het eerste gevoel dat ik ook voelde toen ik mijn eerste autorit of vakantie vlucht maakte… toen ik er herhaaldelijk, aan gewend raakte, gewoon omdat het lichaam zich hieraan aanpast. Ik ben ervan overtuigd dat het lichaam magisch is en krachten bezit die ik zelf nog niet ken.
Nu is er naast het feit dat mijn lichaam went aan bepaalde prikkels, ook het feit dat veel van hoe ik de prikkels ervaar te maken heeft met mijn verwachtingspatroon. Ik heb onthouden hoe een vorige extreme prikkelsessie voelde, en ik verwacht dan van nature minstens hetzelfde. In dat patroon, is er natuurlijk nooit een einde en blijf ik zoeken naar grotere of extremere sensaties of prikkels.
Op zich als dit is wat ik zoek is er geen probleem. Nu moest ik concluderen dat ik hierdoor totaal niet meer kon genieten van simpele dingen. En daarom zeg ik ook, zoals eerder gezegd, zo bijzonder is het toch niet, hoe kan deze persoon er zo van genieten… Ik heb voor mezelf moeten beslissen dat ik weer moest leren contact te maken met de prikkels en mijn zintuigen, en dat veel waarden een reset verdienden. Een reset die ik vooral kon bereiken door meditatie en me los te maken van de media (TV, radio, sociale media…).
Ik ontdekte toen, natuurlijke prikkels die ik nog nooit eerder had ervaren, dus verloor ik vrij snel mijn interesse in de extreme niet-natuurlijke prikkels. Ik vind ze leuk, nu ga ik er niet meer naar op zoek. Er begon een ontdekking van nieuwe natuurlijke prikkels, prikkels die er altijd al waren en waarvan ik eigenlijk volledig was afgeleid door de extreme niet-natuurlijke prikkels. Vanaf dat moment was ik in staat om elke ervaring als iets nieuws te zien, zonder verwachtingen en gewoon volledig te leven wat er op me afkomt.
Ik ontdekte vooral de liefde en schoonheid van de natuur, die in elk levend wezen aanwezig is en die de eenvoud zelf is. We zijn allemaal één, allemaal gelijk, allemaal kunstenaars… moge je van alles genieten!
Ik zie je ik hou van je (Jessica Graham).
#gevoel #genieten #zintuigen #meditatie
Geef een reactie