Bij veel dingen in het leven, als ik iemand iets zie doen, of het nu sport is, artistiek, organisatorisch…, is mijn reactie vrij snel, ‘ik kan dat niet’. De gedachte ‘ik kan het niet‘ is mijn beperkende gedachte, zodat ik het inderdaad niet zal kunnen. Een eerste stap hiervoor is waarschijnlijk om de ‘ik kan het niet‘ gedachten te accepteren zoals ze is, nu niet om het ermee eens te zijn. Met het er niet mee eens zijn, bedoel ik dat ik accepteer dat vandaag mijn gedachte ‘ik kan het niet‘ is, nu heb ik er vertrouwen in dat het in de toekomst anders zal zijn. Als ik mijn ego hiervoor wil gebruiken, kan ik tegen mezelf zeggen: ‘watch my back‘.
Vaak zie ik het extreme resultaat van iemands jaren of werk en zeg: ‘dat kan ik niet’. Wat ik eigenlijk zeg is, ik kan dit wel, nu ben ik niet bereid om het jarenlange werk te doen dat iemand erin heeft gestoken. Daarom wordt vaak gezegd dat je met kleine stapjes en doorzettingsvermogen grote dingen kunt bereiken in het leven. Voor mij was het hetzelfde met meditatie. Natuurlijk zag ik de monnik in kleermakerszit en mijn gedachte was meteen, ‘dat kan ik niet‘. Nu zorgde mijn nieuwsgierigheid ervoor dat ik toch de kleine stapjes ben gaan zetten.
Hoe ben ik begonnen en welke stappen heb ik gezet?
Een goed begin is waarschijnlijk gewoon proberen om ergens gewoon rechtop te zitten (met een rechte ruggengraat, dat kan in een kleermakerszit zijn, op een stoel…) voor een bepaalde tijd, zonder afleiding. Gewoon in dat moment zijn. Dus geen muziek, geen TV, geen boek, geen telefoon, geen animatie om naar te kijken… In het begin kan het helpen om die bepaalde tijd door te brengen op een plaats waar er geen afleiding is voor alle zintuigen.
Als dat stilzitten voor een periode zonder afleiding goed begint te werken, is een goede volgende stap waarschijnlijk om, terwijl ik stil zit, aandacht te besteden aan de ademhaling. Ademhaling gebeurt idealiter in de buik. Bij het inademen zet de buik uit; bij het uitademen gaat de buik in. Ademhalen gebeurt ook idealiter door de daarvoor bestemde neus. Observeer de in- en uitademing gedurende de gegeven tijd zonder erover te oordelen. Alles is goed, soms gaat het goed, soms gaat het wat moeizamer, alles is goed en perfect zoals het moet zijn.
Wanneer dat stilzitten met aandacht voor de ademhaling goed begint te werken, zal ik waarschijnlijk een ander fenomeen waarnemen. Het verschijnsel dat mijn gedachten niet tot stilstand of rust kunnen komen. Eindeloze gedachten en onderwerpen komen in mij op als ik probeer tot rust te komen. Dit is een natuurlijk verschijnsel en waarschijnlijk een mooie indicator dat meditatie precies is wat goed voor mij is. Het idee is dan om me absoluut niet tegen deze gedachten te verzetten. ‘Stomme gedachten laat me alsjeblieft met rust’ is niet de juiste oplossing hiervoor. In plaats daarvan bestaat het erin de gedachten te aanvaarden, ze te observeren, ze dan gewoon los te laten en te blijven stilzitten.
Een voorbeeld van het loslaten van gedachten:
‘Tijdens het stilzitten komt de gedachte op dat ik straks iets op tv moet kijken en leg mezelf op dat ik dit echt niet mag missen‘.
Het is interessant om dan naar de gedachte te kijken. Om mezelf af te vragen waarom dit nu opkomt? Moet ik straks echt tv kijken? Waarom zou ik het niet mogen missen? Waarom leg ik mezelf deze stress op? … normaal gesproken moet dit mij naar een punt brengen dat ik het echt kan loslaten. Als dit echt niet werkt, dan kan het helpen om een papier en potlood naast me te hebben, de gedachte op te schrijven, en het los te laten om verder te gaan. Als ik dingen opschrijf, zal een goede indicator van de impact van meditatie op mijn leven de lijst zijn die ik opschrijf en die idealiter steeds korter wordt.
Na verloop van tijd (wees geduldig) zal de lijst van gedachten die ik nog moet opschrijven korter worden, zal ik steeds minder vatbaar zijn voor afleidingen van buitenaf, en dan zal het ook een goed moment zijn om de concentratie op de ademhaling te vergroten. Dit kan bijvoorbeeld door bij elke inademing en uitademing te tellen van 1 naar 10 en dan weer terug van 10 naar 1. Dus inademen ‘1’, uitademen ‘2’, inademen ‘3’, uitademen ‘4’… uitademen ’10’, inademen ’10’, uitademen ‘9’…. Voor de meditatie periode is het ook raadzaam om een timer te zetten met idealiter een zacht alarmgeluid, zodat men niet hoeft na te denken over wanneer men stopt.
Eenmaal in dit stadium, kan men experimenteren, andere manieren van mediteren ontdekken en uitproberen. Het is natuurlijk ook mogelijk om geleide meditaties te doen via YouTube en dergelijke. Hoewel deze kunnen helpen voor zowel het begin, als voor bepaalde effecten (denk aan Kundalini meditatie), vond ik zelf dat de praktijk volledig op mezelf, de beste resultaten had. Nu blijven andere praktijken altijd leuk om te verkennen.
Als je andere manieren hebt om te beginnen, laat het me dan zeker weten!
Aum, Om…
#meditatie #rust
Geef een reactie