Ik denk dat we het allemaal wel kennen, uitgenodigd voor een BBQ of een feestje bij iemand en bij aankomst zie ik wat vroeger een mooie tuin voor me was. Een perfect groen gras, geen onkruid, alles super schoon, een zwembad, een klein sportveld, een groot terras…“Wow” ! En daar begint het probleem.
Waarom “Wow”? Gewoon omdat mijn visie op schoonheid volledig vervormd was. Alles wat de natuur produceert is mooi er is geen make-up, verf of chemische producten nodig, de natuur en het leven is schoonheid. Het “IS” gewoon.
Toen ik van Leuven naar Beauvechain verhuisde, liet ik me er ook volledig aan vangen. Ik wilde en zou een tuin hebben. Dit was het land toen ik aankwam, helaas vrij sterk beïnvloed door de industriële landbouw die er tot dan toe plaatsvond.
Wat dit na een tijdje gaf.
En waar ik dit van gemaakt heb.
Waarom heb ik dit gedaan, deels voor de “Wow” natuurlijk.
Wat is die “Wow” dan? Waarschijnlijk een teken van, je hebt het allemaal uitgedokterd, je bent succesvol, je bent geslaagd in het leven. Tot 6 jaar geleden zou ik, “natuurlijk” gezegd hebben. Vandaag kijk ik er een beetje anders tegenaan, en ik zou zeggen, echt?
Ik ben tot de conclusie gekomen dat om een tuin als deze te hebben, ik;
Veel geld heb uitgegeven aan gazon graantjes.
Veel werk om het in goed uitzicht te houden.
Veel geld uitgegeven aan onderhoudsproducten en kunstmest.
Veel geld uitgegeven aan pesticiden om onkruid te vermijden of verwijderen.
Alles wat in mijn bodem leeft (en waarschijnlijk ook indirect wat erop loopt) gedood met de pesticiden.
Elke week moet ik het gras afrijden (of nog meer geld uitgeven om zo’n automatische grasmaaier te kopen).
…
Dat alles voor die “Wow”? Nee, natuurlijk niet, het is ook voor de kinderen om er in te spelen en regelmatig een BBQ te kunnen houden voor de vrienden. Ik vond dat wij er veel deden, 3 à 4 op een jaar met vrij veel mensen. Kunnen de kinderen niet spelen en de BBQ gedaan worden zonder dat perfect groen gras, geen onkruid, alles super schoon, een zwembad, een klein sportveld, een groot terras…? Meer dan waarschijnlijk. Ik weet nog dat we als kinderen ergens vastzitten met volwassenen voor een bepaalde periode. Het kostte ons niet veel moeite om een spel te bedenken om ons te vermaken. Dus spelen en BBQ kon gebeuren zonder die “Wow”, die “Wow” is puur voor mijn eigen ego.
Nu is er naast die “Wow” nog een ander negatief fenomeen, dat na het Dutroux-tijdperk vrij sterk is toegenomen. Als ouder wil ik dat mijn kinderen alles hebben waar ze mee willen spelen in mijn tuin. Zwembad, voetbaldoel, basketbalring, speeltuin, glijbaan… geweldig hé, ze hebben alles in de tuin en kunnen veilig spelen. Maar wees voorzichtig met spelen, want die bomen en bloemen zijn van een uitzonderlijke soort en kosten veel geld. 100% mee eens en dat hoort bij de realiteit. Het minste wat ik op dat moment moet doen is alle kinderen uit de buurt in mijn tuin welkom heten. Maar dat doe ik vaak niet, ik ga selectief te werk. En juist daarom is het geen goed idee dat elk individu zijn tuin zo inricht. Kinderen leren niet met elkaar praten, omgaan met conflicten, omgaan met onenigheden, omgaan met delen…
Dit is echt de taak van de gemeenschappelijke buitenspeelplaatsen, om kinderen samen te brengen en ze elkaar, hun sterke en hun zwakke punten te laten ontdekken. Met ieder in zijn tuin, met zijn ervaringen, met zijn bezittingen…creëer ik gewoon een wereld waarin kinderen alleen aan hen denken en heel zelden of helemaal niet aan de anderen. Is dit de individualistische wereld die we voor onze kinderen willen en is dit de wereld waarin we denken dat ze gelukkig zullen zijn?
Dus ik moet hard werken, om veel geld te verdienen, om vergif te kunnen kopen met dat geld dat alles doodt en mijn tuin er goed laat uitzien? Een tuin waar alles om te spelen aanwezig is, maar die zelden openstaat om met anderen te delen? Een tuin waar ik mijn kinderen leer, dat geluk veel geld oplevert zodat je veel bezittingen kunt hebben? Op een wereld die we delen met alle levende wezens, maar waar ik mijn deel volledig en alleen voor mijzelf wil hebben? Vroeger was het heel normaal voor mij, vandaag vind ik het alle gekheid op een stokje!
Mijn tuin is lang gras en bamboes geweest voor wat privacy (omdat harde panelen met de wind wel eens durven weg vliegen in Beauvechain).
Ondertussen is mijn tuin een beetje veranderd, en als je wilt weten hoe ik stap voor stap ben geëvolueerd naar een tuin vol met leven, blijf dan deze blog zeker volgen.
Ik weet niet zeker of dit volledig veralgemeend kan worden voor Denemarken, want ik ben in verschillende steden in Denemarken geweest, zoals Skaerbaek, Kolding, Billund, Fyns Hoved, Odense, Esbjerg, Ribe… en voelde me niet hetzelfde als tijdens mijn bezoek aan Kopenhagen.
In Kopenhagen merkte ik dat de mensen heel open, liberaal, vriendelijk en stijlvol gekleed waren. Ze leken gelukkig en de meerderheid zag er heel gezond uit. Dus vroeg ik me al snel af, hoe zou dit komen?
Ik kon vrij gemakkelijk zien dat er een zeer goede balans is tussen natuur (groen) en gebouwen. Voetgangers hebben maximale voorrang op alle andere vervoersmiddelen. Fietsen hebben dezelfde faciliteiten als auto’s. De havens, de rivieren, het leidingwater… zagen er over het algemeen erg schoon uit en de mensen zwommen er zonder problemen in.
Is dit niet wat ik overal ter wereld zou willen zien?
In mijn verblijf in Kopenhagen lag er een boekje in de kamer, dat mij welkom heette en waarvan ik de volgende pagina’s nogal opmerkelijk vond (ik heb er foto’s van gemaakt en het daar achtergelaten voor toekomstige lezers):
In ieder geval vond ik het resultaat dat ik in Kopenhagen zag prachtig. Er was een energie waar ik over de hele wereld alleen maar van kan dromen. Ik concludeer hieruit dat ze veel beter hebben uitgedokterd dan ik (en waarschijnlijk ook veel andere plaatsen op aarde) wat er echt nodig is.
Je kon duidelijk zien dat hun politici beslissingen genomen hebben die hen misschien niet populair maakten op de korte termijn, nu weet ik zeker dat er mensen zijn die daar op de lange termijn erg dankbaar voor zijn. Politici waar ik alleen maar van kan dromen.
Omdat ik als vervoermiddel vooral de fiets en de metro (bij echt slecht weer) heb gebruikt, was dit zo perfect dat ik geen reden zie om andere vervoersmiddelen te proberen of te promoten.
Hierbij een 2 daagse reis van fair-trade, ethisch winkelen en het eten van plantaardige gerechten in Kopenhagen.
Dag 1, te voet en met de metro (gezien het slechte weer)
De rest van de dag heb ik gewandeld door de stad, ik moet zeggen dat er altijd andere mooie winkels in de buurt van deze fair-trade winkels waren en die straten hadden vaak een hele leuke sfeer.
ResRes is de beste ontdekking en fair-trade winkel die ik in Kopenhagen heb gedaan. Erg aardige en gepassioneerde eigenaar voor een betere wereld, waarmee ik een goed gesprek heb gehad.
Let op, als je op zoek bent naar Papiroen – Christiansholm, dat bestaat niet meer en REFFEN is daar eigenlijk de vervanger van.
Ik ben niet zozeer voor grote steden en drukke plaatsen, nu moet ik zeggen dat ik Kopenhagen heel charmant vond, een stad die ik ten zeerste aanbeveel en als ik een stad moest kiezen waar ik de rest van mijn dagen zou moeten doorbrengen, dan zou het Kopenhagen zijn!
Kastrup Sobad (Kastrup Havn)
Ik ging er ook terug met de camper, en toen was Kastrup Sobad (Kastrup Havn) echt een aanrader, een geweldige plek van rust, respect en een prachtige samenleving van zeer verschillende levende wezens.
Laten we een voorbeeld nemen aan Kopenhagen: de wereld zou een betere plek zijn voor alle levende wezens!
Als kind hield ik ervan om buiten te spelen, ik vond al deze plaatsen zoals bossen, velden, heuvels, kuilen… bedekt met gras, bloemen, bomen, struiken… mooie plaatsen. Ik heb nooit echt gemerkt dat het de natuur is, die achter dit alles zit. Ik vond ze zo normaal om me heen, dat het voelde als iets dat overal is en dat mensen het gewoon kunnen creëren waar en wanneer ze willen (We planten bomen, bloemen, groenten…nietwaar?).
Tot 2014 dacht ik dat de mens de intelligentie zelf was, nu uit mijn ontdekkingen sinds dan, ben ik daar niet meer zo zeker van. Ik ben echt opgegroeid met het gevoel dat we als mensen de sterkste, de slimste… en de echte overlevenden van dit alles zijn. Ik kan mezelf klonen, alles op mijn lichaam vervangen… en ik vind voortdurend nieuwe oplossingen om daar vooruitgang in te boeken. Ik vind ook oplossingen om langer te leven, is dat niet geweldig.
Ben ik niet sterker dan de natuur? Of geloof ik soms niet dat ik dat ben? De mens heeft een zeer groot superioriteits- en egogevoel, ben ik daarom nu intelligenter? Wat is intelligent? En hoe drukt de intelligentie zich uit? Ik ben leider in het maken en uitvinden van dingen om mijzelf te vernietigen, zonder het echt te beseffen, is dat slim?
Ik denk altijd dat ik Einsteins nodig heb, om deze wereld vooruit te helpen, is dat zo? Natuurlijk, als de natuur mensen voorziet van zulke vermogens, moet er een reden zijn, is ze goed gebruikt? Of is dit de enige reden die we begrijpen?
Vooral als ik zie wat voor ziekten we vandaag de dag hebben, ziekten die we zelf hebben veroorzaakt en die we niet kunnen vermijden. We zijn nog steeds bezig met onderzoek, om dingen te vinden die de symptomen van ziekten kunnen verbergen, de manier van voorkomen lijkt nog verder weg. Wat ik heb geleerd door mijn eetgewoonten te veranderen, is dat hoe meer ik eet wat voor mij natuurlijk groeit, hoe meer de kracht en de magische kant van de natuur duidelijk wordt. Mijn vroegere houding op aarde van, alles mag en de mens heeft alles onder controle, voelt zich niet meer zo zeker voor mij.
Wat ik voel, is dat op aarde alles mag, en de natuur zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat alles gereguleerd wordt. Het universum bestaat uit twee tegengestelde en complementaire krachten zoals leven en dood, dag en nacht, donker en licht, koud en warm, positief en negatief…. Dus, voor alles wat ik de aarde kwets (wat volgens mij de positieve kant is), moet ik accepteren dat de natuur er alles aan zal doen om van de pijn af te komen. Er zal misschien wel een heel grote negatieve kant voor mij zijn, zodat de balans op aarde weer gevonden zal worden.
Ik vind het verbazingwekkend dat de natuur ons zoveel verbazingwekkende dingen laat zien in ons voordeel. Alles wat we nodig hebben is er, en we zoeken gewoon de andere kant op, om uit te vinden hoe we een smartphone lichter, goedkoper… en waarschijnlijk verslavender kunnen maken dan hij al is. Wat dient ons als mens het beste?
Ik geloof dat de natuur altijd het evenwicht zal vinden zonder moeite. Alle natuurlijke gebeurtenissen, zijn geen natuurrampen, het zijn gewoon natuur regularisaties, die ik vandaag de dag niet kan begrijpen waarom ze gebeuren en ik heb niemand gelezen of gevonden die ze aan mij kan uitleggen. Waarom weten veel dieren wanneer er een tsunami op komst is en zijn de mensen slechts de laatsten die het weten? Ik ben er sterk van overtuigd dat ik de band met de natuur ben kwijtgeraakt en ik ben echt vastbesloten om die terug te krijgen. Een verandering in het eten voelt vandaag de dag als een heel goed begin voor mij.
Hou van de natuur, leer ervan en een goede stap zou kunnen zijn om te stoppen met het verwonden van levende wezens.
“Alle levende wezens houden van hun leven, verlangen naar plezier en houden niet van pijn. Ze haten elke verwonding aan zichzelf. Iedereen verlangt naar het leven en voor elk wezen is hun leven zeer dierbaar – Anoniem.”
“Het leven is een missie op aarde voor alle levende wezens, we kunnen het vernietigen (voor onszelf en anderen) of er het beste van maken – Anoniem.”
Als kind werd mij altijd verteld om zonnebrand te vermijden, anders was het gegarandeerd huidkanker. Ik zou dus veel industriële zalven op mijn huid moeten smeren om me te beschermen tegen de zon, een pet op mijn hoofd en zeker een zonnebril voor mijn ogen.
Met mijn veranderde eetgewoonten hebben de geweldige mensen die ik sindsdien heb ontmoet, het feit dat ik mijn lichaam veel beter voel en wat het van nature nodig heeft, enkele veranderingen aangebracht in die kennis. Ik begon me te realiseren dat de groenten en fruit die ik lekker vond, het meeste zonlicht kregen. Waarom zou het goed zijn voor de één en slecht voor de ander?
Ik hoorde dat als ik mijn lichaam met slecht voedsel voedt, het in mijn bloed terechtkomt en een zonnebrand dit residu van het slechte voedsel uit mijn lichaam haalt. Hetzelfde als bij puistjes of andere reacties op mijn huid. Ik ben geen dokter en ik heb geen medische opleiding gehad, dus ik neem een verklaring niet als vanzelfsprekend. Ik neem het gewoon mee naar mijn eigen persoonlijke ervaring en kijk of er enige waarheid in zit voor mij.
Wat ik wel kan zeggen is dat ik zeker het gevoel heb dat mijn bloed schoner is dan 5 jaar geleden voor mijn veranderde eetgewoonten en ja, ik krijg nog steeds zonnebrand. Ik moet zeggen dat ik het gevoel heb dat er zonnebrand komt als het te veel voor mijn huid is en mijn lichaam me zegt dat ik het moet bedekken. Als ik me goed voel en luister, kan ik gewoon net voor de zonnebrand doen wat ik moet doen.
Een andere regel die ik onlangs heb gehoord is dat als mijn schaduw kleiner is dan ik, ik mezelf moet bedekken. Heel vaak, als ik onderweg ben, beweeg, niets heb om me te bedekken en toch doorga, zijn de enige momenten waarop de zonnebrand zich voordoet. Het is dus niet dat ik het niet wist. Ik heb het gevoel dat het te warm wordt voor mij persoonlijk.
Als ik mezelf op die momenten in de schaduw zet, krijg ik geen zonnebrand. Als ik om een of andere reden niet in staat zou zijn om dat te doen en mezelf toch verbrand, dan voelt de koude douche daar echt goed voor. Vroeger herinnerde ik me wat een nachtmerrie het was als ik een warme douche nam en het water op mijn zonnebrand zou vallen…aahwww.
Dit is nu helemaal weg met de koude douches, eigenlijk voelt het heel goed, en na het drogen doe ik er gewoon wat pure aloë vera op, om het op te frissen en te genezen.
Nu, over het algemeen, luister ik naar mijn lichaam en pas het volgende toe:
Zodra er zon is probeer ik er zo veel mogelijk tijd in door te brengen (ook al is het in februari/maart nog niet zo’n warme zon, maar zo past mijn lichaam zich aan en maakt Vitaminen D aan).
Zodra ik het te warm of te veel voor mijn lichaam voel, bedek ik het of zoek ik de schaduw op (op het strand bijvoorbeeld doe ik geen crème aan, maar ga ik wel regelmatig onder de parasol zitten).
Dit geldt ook voor mijn hoofd, dat ik waarschijnlijk nog sneller dan mijn lichaam bedek.
Ik draag alleen een zonnebril als er sneeuw gereflecteerd wordt (op een skivakantie) anders draag ik hem nooit en geniet ik van de energie en de signalen die de zon aan mijn lichaam geeft.
Volgens Wikipedia, is natuurgeneeskunde “een vorm van alternatieve geneeskunde die gebruik maakt van een reeks pseudowetenschappelijke praktijken als “natuurlijk”, “niet-invasief”, en als het bevorderen van “zelfgenezing”. De ideologie en methoden van de natuurgeneeskunde zijn gebaseerd op vitalisme en volksgeneeskunde, in plaats van de op evidence-based traditionele geneeskunde. Natuurgeneeskçundige beoefenaars, raden over het algemeen af om moderne medische praktijken te volgen, met inbegrip van, en niet beperkt tot, medische tests, medicijnen, vaccinaties en chirurgie. In plaats daarvan, Naturopathische studie en praktijk vertrouwen op onwetenschappelijke concepten, vaak leiden natuurgeneeskundige diagnoses en behandelingen die geen feitelijke waarde hebben“. Behandelingen maken veelal gebruik van middelen die de natuur biedt, zoals licht, warmte, aarde, water, lucht en planten.
Natuurgeneeskunde is geen beschermd beroep en eigenlijk kan iedereen zich zo noemen. Zoals op deze blog te lezen, heeft mijn reis sinds het veranderen van mijn eetgewoonten alles te maken met het meer in harmonie leven met mijzelf en de natuur. Ik heb nooit het plan gehad om natuurgeneeskunde te studeren, nu op een gegeven moment toen ik thuis geen boek had om te lezen, kwam ik contact met een e-learning boek ‘Centre de Formation à Distance – Naturopathie – Carol Panne’, dat mijn zielsverwant hier had, om een natuurgeneeskundige beoefenaar te worden. Ik begon het te lezen en las de volledige 799 pagina’s.
Ik heb de test voor het behalen van een certificaat niet gedaan, omdat ik geen plannen heb om specialist in de natuurgeneeskunde te worden en wil alleen hier delen wat ik heb geleerd.
Hier zijn de verschillende onderwerpen die mijn aandacht trokken;
Als mens, als basis, moet ik voor 3 belangrijke dingen zorgen; Lucht, Water en Voedsel.
Er zijn 10 basistechnieken van de natuurgeneeskunde;
Voedsel
Fysieke activiteit
Ontspanning
Kruidengeneeskunde
Hydrotherapie
Ademhaling
Handmatige technieken
Reflexologie
Energietechniek
Trillingstechniek
Voedsel bestaat uit gluciden, eiwitten en lipiden. Het (voedsel) geneest niet, het helpt het auto-immuunsysteem van het lichaam om de gezondheid te herstellen.
4 belangrijke voedsel categorieën worden gebruikt in de natuurgeneeskunde;
Diuretica (laat me plassen) -> voorbeelden van planten: watermeloen, tomaten, selderij, paardenbloemen, asperges…
Laxeermiddel (laat me ontlasten) -> voorbeelden van planten: water, aardbeien, amandelen, broccoli, zwarte bonen, pruimen…
Sudoxisch (laat me zweten) -> voorbeelden van planten: kamille, wortel, olm…
Expectief (laat me spugen) -> voorbeelden van planten: tijm, venkel, marjolein…
Het woord Chakra is een Sanskriet woord dat “wiel” of “cirkel” betekent, en het verwijst naar de individuele cirkelvormige spinnewielen van energie die zich door het hele lichaam bevinden.
Het Chakra Systeem is een complex netwerk van energiekanalen die deze wielen met elkaar verbinden en is in kaart gebracht door het hele lichaam, net als een spiritueel zenuwstelsel.
Er zijn 7 hoofd- en grootste chakra’s die langs de ruggengraat lopen (niet in de ruggengraat).
Elk chakra zou op een andere frequentie vibreren en is geassocieerd met een bepaalde kleur (zeer nuttig voor chakra meditaties waarbij je de kleuren kunt visualiseren). Ze zijn ook elk geassocieerd met bepaalde emoties, organen en hun functie. Hier is een zeer eenvoudige voorstelling van de chakra’s.
#1 Wortel Chakra (Muladhara) – Gelegen aan de basis of de wortel, het perineum, deze chakra vertegenwoordigt aarding en overlevingsbehoeften zoals onderdak en veiligheid. Vaak een goede chakra om je op te concentreren als je veel reist en niet altijd een vast thuis of gevoel van veiligheid hebt. Geassocieerd met de kleur rood en met de ruggengraat, de nieren, de benen en de dikke darm.
#2 Sacraal Chakra (Svadisthana) – Gelegen bij het Sacrum, een groot stuk bot aan de basis van de wervelkolom, maar boven het stuitbeen. Deze chakra staat voor plezier, emotioneel evenwicht en seksualiteit. Geassocieerd met de kleur oranje en de voortplantingsorganen, prostaat en blaas.
#3 Zonnevlecht Chakra (Manipura) – Deze chakra, gelegen bij de buikknop, staat voor onze wilskracht en assertie, de kleur is geel en geassocieerd met de alvleesklier, de lever en de maag.
#4 Hart Chakra (Anahata) – Deze chakra, dat zich centraal in het hart bevindt, vertegenwoordigt natuurlijk liefde, gehechtheid, vertrouwen, acceptatie, mededogen en intuïtie. De kleur is groen en de bijbehorende organen zijn het hart, de bloedsomloop, de armen en de handen.
#5 Keel Chakra (Vishuddha) – Gelegen bij de keel (wat een verrassing!), gaat deze chakra over communicatie, creativiteit, waarheid en betrouwbaarheid. De kleur is blauw en de bijbehorende organen zijn de schildklier, de hypothalamus, de keel en de mond.
#6 Derde Oog Chakra (Ajna) – Gelegen in het centrum van de hersenen, op een doorsnede tussen de ogen en net boven de oren. Deze chakra vertegenwoordigt wijsheid, verbeelding, intuïtie en een vermogen om de waarheid in de wereld te analyseren en waar te nemen. De kleur is diep paars en de bijbehorende organen zijn de hypofyse, de neus, de oren en de pijnappelklier.
#7 Kruin Chakra (Sahastrara) – De enige chakra dat buiten het fysieke lichaam wordt gevonden, bevindt zich net boven de kruin van het hoofd in wat wordt beschouwd als ons “geestelijk lichaam”. Er zijn minder woorden over deze chakra omdat het de chakra is die geassocieerd wordt met een hoger bewustzijn, pure onvoorwaardelijke liefde, en een staat van puur zijn (voorbij woorden!). Er zijn geen fysieke organen geassocieerd, maar het wordt geassocieerd met het vitaliseren van de bovenste hersenen, en de kleur is een lichtpaarse of indigo, of wit.
Alles gaat over dualiteit, yin en yang, en de meridianen worden meestal genoemd in zo’n paren:
Dikke darm (arm-yang) en long (arm-yin) = Metalen element
Maag (been-yang) en milt (been-yin) = Aarde element
Dunne darm (arm-yang) en Hart (arm-yin) = Vuur element
Blaas (been-yang) en Nier (been-yin) = Water element
Drieverwarmer (arm-yang) en pericard (arm-yin) = Vuur element
Galblaas (been-yang) en lever (been-yin) = Hout element
Over de “raw whole food” levensstijl, of ook wel “raw foodism” genoemd, noemden ze het geen bevlieging van de 20ste eeuw. Ontdekte Essenen gebruikte deze levensstijl al meer dan 2000 jaar geleden. Sommige van hun leden, leefden zelfs 120 jaar. In de 20ste eeuw zijn het in feite Ann Wigmore en Viktoras Kulvinkas die met de oprichting van het Hippocrates Health Institute opnieuw de aandacht vestigen op de voordelen van deze levensstijl.
Er is ook een verwijzing naar een studie van Paul Kouchakoff, MD, over het feit dat het lichaam gekookt voedsel als schadelijke indringers beschouwt.
Een kleine samenvatting ervan =
Een klassieke en diepgaande studie over het directe effect van gekookt voedsel op het menselijke immuunsysteem.
Voorgesteld door Dr. Paul Kouchakoff op het Eerste Internationale Congres voor Microbiologie in 1930 en later vertaald en gepubliceerd door de Lee Foundation for Nutritional Research.
Het onderzoek richt zich op het fenomeen “digestieve leukocytose”, d.w.z. de toename en mobilisatie van witte bloedcellen als reactie op het eten van voedsel. Dr. Kouchakoff merkte op dat deze immuunrespons alleen optreedt wanneer het gegeten voedsel wordt gekookt en dat bovendien verwerkt voedsel (dat vaak wordt blootgesteld aan hoge temperaturen bij de bereiding ervan) een nog grotere respons oproept dan gekookt voedsel. Rauw voedsel daarentegen veroorzaakt niet alleen geen spijsverteringsleukocytose, maar kan ook voorkomen dat gekookt voedsel dit veroorzaakt, als het met dezelfde maaltijd wordt gegeten. Dr. Kouchakoff bracht vele jaren door met het bestuderen van de effecten van gekookt voedsel versus rauw voedsel op het menselijke immuunsysteem, en het blijft een groot mysterie en tragedie dat niemand zijn verrassende bevindingen heeft gevolgd.
Regelmatig (idealiter dagelijks) een vers vegetarisch sapje drinken, zal uw auto-immuunsysteem verbeteren.
Tegenwoordig nemen we in onze levensstijl vaak een vrucht aan het eind van een maaltijd, wat een heel slecht idee is. Aan het einde van de maaltijd wordt het spijsverteringskanaal sterk gestimuleerd door de maaltijd die we gegeten hebben. Op dat moment stagneert de eenvoudige suiker uit de vrucht en versterkt het gistings effect. Als de vrucht ver voor of ver na de maaltijd wordt gegeten, gebeurt dit proces niet.
Omega-3 is echt niet voldoende aanwezig in mijn huidige manier van eten en daar zal een supplement voor genomen moeten worden. Meer informatie hierover, zie hier.
Een woordje over Calcium – De beste calciuminname is een plantaardige inname. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn het niet de melkproducten die het meeste calcium leveren, integendeel zelfs. Zuivelproducten zijn erg zuur en hebben de neiging om botkalk te verarmen.
Er was veel aandacht voor essentiële oliën, die zeer nuttig kunnen zijn, nu vereisen ze veel voorzorg en gespecialiseerd advies. Nergens anders zag ik zoveel rood en waarschuwingen in het boek als bij deze oliën. Persoonlijk laat ik ze liever buiten beschouwing, gezien de mogelijke gevolgen.
Hoe zit het met de medicatie?
Wel, de medicijnen en farmaceutica zoals we die nu kennen bestaan pas sinds 1950, dus net na de 2e wereldoorlog. Voor die tijd werd de genezing alleen gedaan met producten die door de natuur werden geleverd.
De industrialisatie en het kapitalisme hebben ons alle genezende kracht die de natuur biedt doen vergeten. Het is aan de natuurgeneeskunde om die wortels terug te brengen, nu is dit natuurlijk veel tegen de farmaceutische industrie, die probeert een terugkeer van de natuurlijke gezondheid in alle omstandigheden te voorkomen.
In het algemeen zal de verbetering door natuurgeneeskunde van hoog naar laag gaan, zodat bijvoorbeeld eerst hoofdpijn ontstaat, voordat de pijn in de heupen verdwijnt.
Ook moet worden opgemerkt dat het menselijk lichaam een systeem van verschillende subsystemen is, zoals;
Circulatoire systeem – Rode bloedcellen hebben de functie van het transporteren van zuurstof en het elimineren van kooldioxide. De witte bloedcellen nemen deel aan fagocytose, die bescherming biedt tegen infecties en eliminatie door de vertering van microbiële elementen. Er is een volledige scheiding tussen het zuurstof bloed dat uit de longen komt, het bloed dat geladen is met metabolische afvalstoffen en de uitgeputte zuurstof die terugkomt uit de verschillende organen. Slagaders brengen zuurstofrijk rood bloed van het hart naar de organen en ze brengen zwart bloed, aangetast, uitgeput van het hart naar de longen.
Zenuwstelsel – De ontstekingsreactie maakt ook deel uit van het afweermechanisme. De ontsteking wordt gekenmerkt door 4 tekenen; roodheid, hitte, pijn en oedeem. Warmte en roodheid worden veroorzaakt door vasodilatatie van de haarvaten en het vertragen van de bloedsomloop. De pijn is te wijten aan de druk van de zenuwvezels en het oedeem is te wijten aan de exsudatie van het plasma.
Ademhalingssysteem – de ademhaling vervult 3 functies: het brengt zuurstof naar het organisme, het evacueert de afvalproducten, in de werking van kooldioxide en het neemt deel aan de regeling van de pH van het bloed.
Het spijsverteringssysteem – de belangrijkste functie van de spijsverteringsorganen, is het transformeren van voedsel zodat het kan worden geassimileerd en al onze cellen kan voeden. Met de lever die de rol van grote fabriek van het lichaam vervult.
Het skelet – het menselijk skelet bestaat uit 360 gewrichten, verenigd door ligamenten en pezen. Sommige worden mobiel gemaakt door spieren, fascia en glijbanen dankzij gewrichten die de beweging vergemakkelijken.
Spiersysteem – om de beweging van het lichaam te verzekeren, de houding te behouden, warmte te produceren en om fragiele edele organen te beschermen in samenwerking met de botten.
Een virus is niet in staat zich te verdedigen, dus zeer gemakkelijk te elimineren als het immuunsysteem gezond en effectief is.
De ontwikkeling van auto-immuunziekten is waarschijnlijk te wijten aan de accumulatie van verschillende oorzaken, zoals genetische aanleg, vervuiling, vaccins, medicatie of voeding.
Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat deze systemen met elkaar verbonden zijn en dat ik op zoek moet gaan naar het complete plaatje.
Wat ik tijdens deze cursus ontdekte is dat we de meeste dingen diep in onszelf weten, we nemen gewoon niet meer de tijd om daar te kijken.
Als een kleine oefening, neem een normale dag, schrijf op wat je inademt als lucht, drinkt als water, doet om te bewegen en eet als energie.
Kijk dan naar wat je hebt opgeschreven en bepaal wat je wel en niet goed vindt.
Misschien moeten we wat meer naar dieren kijken om het te begrijpen.
“Dieren zijn de brug tussen ons en de schoonheid van alles wat natuurlijk is. Ze laten ons zien wat er in ons leven ontbreekt en hoe we onszelf vollediger en onvoorwaardelijker kunnen liefhebben. Ze verbinden ons terug met wie we zijn, en met het doel van waarom we hier zijn.” – Trisha McCagh
Wat ik heb geleerd is dat het lichaam grotendeels uit water bestaat. Ik ga er ook van uit dat ik beter werk met schoon bronwater dan met vervuild industrieel water. Met andere woorden, ik kan me voorstellen dat het drinken van water in plaats van frisdrank, alcohol of een andere industriële drank zeker een positieve invloed kan hebben op het water waar ik grotendeels uit besta.
Naast drinken, kan ik me ook voorstellen dat ik best naar voeding kijk dat veel water bevat. Fruit en rauwe groenten bevatten veel water, vele zelfs meer dan 95%. Kijk ik naar brood, pasta, gebakken vlees, kaas… hoeveel water bevatten deze? Zijn dit ook niet de voedingsmiddelen waarvoor ik tijdens de maaltijd of zeker daarna moet drinken? Is dat niet om het gebrek aan water te compenseren? Zegt men mij ook niet dat ik bij elk glas alcohol minstens één glas water moet drinken, misschien ook om ervoor te zorgen dat het water in mij nog een beetje positieve helderheid bevat?
Als ik op een gegeven moment besluit om mijn voeding voornamelijk uit fruit en rauwe groenten te halen, is het dan niet normaal dat dit heel anders aanvoelt? Aangezien het zo positief aanvoelt en zoveel leuke veranderingen met zich meebrengt, is het dan niet normaal dat ik verder in die richting kijk, zou niet ieder levend wezen dat doen? Komt de uitspraak ook niet van die richting: “je bent wat je eet“?
Ik kom regelmatig in contact met mensen die min of meer dezelfde veranderingen hebben doorgevoerd en ze leggen allemaal dezelfde soort symptomen uit die gebeuren. Hoe meer schoon water, van bronwater, fruit en rauwe groenten in het lichaam, en een heleboel dingen worden ineens duidelijk.
Waarom bij mij? Ik ben er zeker van dat het niet enkel bij mij is, als iemand zijn voeding verandert met meer schoon water erin, denk ik persoonlijk dat iedereen hetzelfde positieve effect zal voelen. Waarom heb ik nu gewoon mijn dieet veranderd? Omdat ik dat tot nu toe niet had geprobeerd en het zou een mogelijke richting kunnen zijn. Dus ik ben er 100% zeker van dat het niet iets persoonlijks is.
Als mijn water dan helderder is, denk ik dat de energie en de frequenties zich beter kunnen uitdrukken, en dan denk ik dat de andere dingen die ik elke dag ontdek ook in werking treden. Het water in mij was zo vervuild, dat ik bijna geen enkele frequentie voelde, en dus helemaal niet open stond voor de dingen van het leven. Ik stond vroeger op automatische piloot en deed wat anderen deden.
Vandaag de dag geloof ik sterk dat iedereen dit in zich heeft, dat het een gewoonte is om waterrijk voedsel te eten en de rest te vermijden of te minimaliseren. De natuur doet de rest, en de “lost frequencies” komen terug om een verder weg te tonen!
Eén van de meest gestelde vragen aan iemand die geen vlees eet is: “Waar haal je je proteïne vandaan, want geen proteïne, geen spieren?“. Dat is ook wat ik in het verleden heb geleerd over vlees en spieren, en zou ook mijn vraag zijn geweest. Nou, de gorilla, giraffe, olifant…eten ook geen vlees, dus op de een of andere manier kan ik zeggen dat ze spieren hebben zonder vlees te eten. Er is toch blijkbaar wel een manier?
Wat was mijn ervaring?
Snelle conclusie, en mijn eerste confrontatie, zoals hier te lezen is, bevestigde dat mijn spieren weggaan, of ik heb tenminste niet zoveel spieren als voorheen.
Moet ik hieruit concluderen dat ik geen spieren kan hebben met plantaardige voeding? Dat zou een beetje een snelle en makkelijke beslissing zijn. Wat is mijn verklaring hiervoor?
Eerst mijn feiten, hoeveel spieren had ik voor 2014? Dat is natuurlijk moeilijk te meten. Als ik bijvoorbeeld op mijn activiteitenniveau zou voortgaan om mijn spieren te vergelijken, zou ik vandaag de dag op een niveau zitten tussen mijn 15 jaar (welk niveau waarschijnlijk te hoog is omdat ik vroeger bijna elke dag minstens een uur basketbal deed) en mijn 20 jaar (welk niveau waarschijnlijk te laag is, sinds ik 2 basketbaltrainingen per week had en soms een wedstrijd). Nergens in mijn 20er of begin 30er jaren heb ik dit activiteitsniveau weer kunnen oppakken. Vanuit dat oogpunt kan dus gezegd worden dat ik nu meer spieren zou hebben.
Het activiteitenniveau dat vandaag de dag zo hoog is, op een leeftijd waarop veel mensen de meeste activiteiten naast zich neer moeten leggen, is een van de meest aantrekkelijke dingen van deze levensstijl. Nu terug naar de spieren, heb ik nu meer spieren, nee, ik denk het niet. Ik heb wel andere spieren die veel soepeler zijn en me mijn veel hogere activiteitsniveau toestaan (basketbal, wandelen, yoga, fietsen, wandelen, zwemmen, gewoon plezier met de kinderen…) op dit moment.
Natuurlijk is er één specifieke referentie waarin ik besluit dat een deel van mijn kracht spieren om te springen weg zijn, het dunken in basketball (wat puur sprongkracht is).
Vanaf mijn 15 tot mijn 20 jaar heb ik momenten gehad waarop ik vrij gemakkelijk en soepel kan dunken. Nu, zoals ik al zei, was ik op die leeftijd bijna 100% met basketbal bezig, had ik altijd een basketbal in mijn zak waar ik ook naartoe zou gaan, en elke kans was goed om te spelen. Mijn voeding kreeg toen totaal geen aandacht.
Toen ik 30 jaar oud was, begon ik weer met basketbal, één keer per week in combinatie met zwemmen en twee keer per week hardlopen. Ik verhoogde mijn activiteitenniveau. Ik was toen erg gevoelig voor blessures. Nu is mijn referentie van terug dunken uit 2012, ik was 34 jaar oud, speelde twee keer per week basketbal (op veteranen niveau), zwom en liep daarnaast nog steeds, en was in staat om gedurende een korte periode (een paar maanden) terug te dunken. Zelfs één keer in een competitie match. Het is iets wat ik niet heb kunnen herhalen na die korte periode in 2012, tot 2014, toen dit plantaardige avontuur begon.
Wat is mijn conclusie?
Ik weet niet of ik, als een 1m85 lange basketbalspeler, gemaakt ben om spieren te ontwikkelen om te dunken. Wat ik wel geloof is dat de natuur me alles biedt wat ik nodig heb. Dus als dit op een bepaald moment in mijn leven blijkt te zijn wat ik nodig heb, heb ik er het volste vertrouwen in dat de natuur en het leven me dat zullen bieden.
Toen ik een jaar geleden begon te kijken welke voeding mij de meeste spieren zou geven, kwam ik tot een leuke constatatie door een gesprek met een vriend die ook in die richting aan het experimenteren is.
Toen ik hem de vraag stelde wat het beste werkt voor de spieren, was zijn antwoord: ‘je moet bewegen en trainen om spieren te creëren, ze worden niet gemaakt door eten of gewoon op de bank zitten wachten tot ze komen‘.
Voor hem was het waarschijnlijk een eenvoudig normaal antwoord, voor mij bracht het veel duidelijkheid in het feit dat de natuur mij geeft wat ik nodig heb. Als ik iets veel doe, zal de natuur er alles aan doen om er te trachten mee om te gaan. Ik denk dat we soms heel hard misbruik maken van ons lichaam, en het doet er alles aan om er het beste van te maken. Zou het niet zo kunnen zijn dat ik door het opbouwen en trainen de natuur informatie geeft over wat ik nodig heb?
Geleidelijk aan begon ik steeds intensiever te trainen en ik merkte inderdaad dat de spieren langzaam terugkwamen. Kan ik terug dunken? Nee, helemaal niet, zeer verre van zelf! Nu sta ik open voor een experiment, waarbij ik mijn voeding aanpas aan mijn hongergevoel dat ook samenhangt met mijn trainingsintensiteit op een bepaalde dag. Zo probeer ik er bijvoorbeeld voor te zorgen dat ik voldoende gezonde vetten en peulvruchten in mijn voeding heb om op een zeer geleidelijke manier spieren op te bouwen.
Hoeveel eet ik ervan? De hoeveelheid die ik voel is acceptabel voor mijn lichaam. Ik gebruik zelden een blender voor dat voedsel. Omdat ik het gevoel heb dat ik met het voedsel uit de blender geen verbinding heb met mijn lichaam en heel snel te veel zal eten. Nu kan het nodig zijn om snel meer spieren te creëren, nu heeft geduld ook een plaats gevonden in mijn leven.
Ik denk dat als ik nu op alles terug kijk, ik niet zoveel spieren heb gehad als ik durf te geloven. Ik denk dat er nogal wat vet in de buurt was dat de spieren een groter uiterlijk gaf, of het echt bruikbare spierkracht was, dat is moeilijk te beoordelen. Om in 2012 terug te kunnen dunken weet ik, dat ik super hard moest trainen op mijn benen en niet meer dan 78 kg mocht wegen.
Vandaag weeg ik ongeveer 72kg, dus het is een ander verhaal, een nieuwe aanpak, I love it en heb er het volste vertrouwen in dat de natuur me op elk moment van mijn leven geeft wat ik nodig heb om de beste versie van mezelf te zijn.
Waarom in godsnaam een koude douche nemen in plaats van een warme, dat is wat ik ga proberen uit te leggen in deze post, evenals mijn ervaring na 1 jaar.
Ik heb vaak horen zeggen dat het goed was voor mijn gezondheid om in ieder geval de douche af te sluiten met koud water in plaats van warm water. In de loop der jaren heb ik dit meerdere malen geprobeerd, nu heb ik gemerkt dat het me altijd te veel uit mijn comfort heeft gehaald (comfort dat warm water biedt, warmte zoals moederliefde?).
Op een gegeven moment, in juni 2016, hoorde ik Wim Hof praten over koudetherapie op de Rich Rollpodcast RRP231. Tegelijkertijd vertelde een collega me erover, nu was het om een of andere reden inspirerend, nu ik vond het niet op mij van toepassing.
Later in november 2018, noemde een vriend, die net als ik, de podcasts van Rich Roll volgde, de Rich Roll podcast RRP406 als een must en ik had deze persoonlijk overgeslagen. Ik maakte er een punt van om er naar te luisteren en waarschijnlijk kreeg de “iedereen kan dit“, waar Wim Hof het over had, mijn volledige aandacht. Natuurlijk heeft het ook veel te maken met yoga, ademhaling, gevoel, verbinding met de natuur……allemaal onderwerpen die ik ook in de afgelopen 5 jaar heb ontdekt.
Een van de dingen die me echt heeft aangetrokken op deze reis sinds ik mijn eetgewoonten heb veranderd, is om weer in contact te komen met bovenop de vijf traditionele zintuigen (zien, horen, voelen, ruiken en proeven), net als de dieren, ook met wat men noemt het “zesde zintuig“. Toen Wim vervolgens in de podcast sprak over het herstellen van de verbinding met het immuunsysteem en het endocriene systeem (hormonen), was ik volledig verkocht. Zoals Wim al zei, begon ik de kou te zien als een dappere, geduldige leraar voor mijn lichaam.
Begin december 2018 schreef ik me gratis in op de website van Wim Hof, volgde de gratis minilessen en paste ik meteen de ademhalingstechniek en de koude douches toe. In plaats van mijzelf te wassen met warm water, deed ik het met lauw water en maak ik het naar het einde toe koud (in het begin is het gewoon minder lauw, nog niet helemaal koud). Na elke douche voel ik me geweldig.
Eind december 2018 heb ik besloten om alleen nog maar koude douches te nemen (helemaal koud van bij de start en niet eerst met warm water). De enige uitzondering die ik toen maakte was het wassen van mijn lange haren, ik heb er warm water voor gebruikt omdat het koude water erg hard aanvoelde op het hoofd. Het kostte me slechts een grote week om me aan te passen en vanaf dan nam ik alleen nog maar koude douches, ook voor de lange haren. Het voelde geweldig en na een tijdje begon ik het echt leuk te vinden en ik kijk er naar uit. De enige uitzondering is in de sportzaal, waar er alleen een knop is voor water, niet voor temperatuur, nu als er een koud water is, neem ik de koude.
Het geeft me:
– Een enorme boost en een gevoel van leven over mijn hele lichaam. Ik leef!
– Verbazingwekkend zelfvertrouwen en gevoel van wat mijn lichaam aankan.
– Mijn huid voelt zachter aan, droogt niet uit en dus gebruik ik geen huidolie meer.
– Mijn lichaam is over het algemeen veel beter in staat om met de kou om te gaan.
– Het geeft me een soort vrijheid om geen warm water meer nodig te hebben.
– Ik heb bijna geen verwarming meer nodig in mijn huis of slaapkamer, alles voelt warm aan.
– En waarschijnlijk een heleboel indirecte dingen die ik me nog niet realiseer.
Tijdens mijn retraite met Irène Grosjean een paar jaar geleden, voelde ik me erg aangetrokken tot haar verhaal dat ze zich vroeger onder een waterval in de achtertuin waste. Het klonk me geweldig in de oren, nu natuurlijk vanwege de temperatuur op dat moment, dacht ik dat, dat onmogelijk was. Met mijn ervaring tot nu toe, heb ik hier heel andere ogen op gericht en ik kijk er echt naar uit. Tijdens mijn vakantie in Noorwegen is er geen dag voorbij gegaan zonder te gaan zwemmen in de Fjorden of andere waters. Geweldig!
Om al deze ervaringen te verfijnen heb ik op 17 maart 2019 samen met Dirk Janssen, alias Boempatatman in Leuven de WHM fundamental workshop bijgewoond. Het was geweldig en ik raad het iedereen aan die van yoga, ademhaling, focus, natuur… houdt en natuurlijk ook van wat koud water blootstelling.
Het is nu een jaar dat ik koud douche en ik hou ervan. Is het alleen maar positief en zo makkelijk?Niet echt, ik zie het als de ultieme training voor mijn mentaal. Soms is de knop naar warm water erg verleidelijk en hoe later op de dag ik een douche neem, hoe moeilijker ik de stap vind om eronder te stappen. De overgang van zomer naar winter, was ook moeilijk dan de stap van winter naar zomer om blijven verder te doen. Eenmaal onder het koude water, en vooral het gevoel na de douche, is zo zalig dat de moeilijke start snel vergeten is en ik de stap eronder telkens weer zet.
Dank aan iedereen die mijn ogen heeft geopend voor zo’n prachtige ontdekking, en nu is het tijd voor een ijsbad!
Recente reacties