Bijna 6 maanden stilte op deze website, ik was vooral bezig met innerlijke zelfontdekking en ik had het niet echt nodig om te delen, omdat de ontdekkingen meestal erg persoonlijk waren.
Zoals ik reeds gezegd heb op deze blog, ik ben geen dokter, geen wetenschapper, geen intellectueel… en ik ga zeker niet zeggen dat wat hier geschreven staat, de ultieme waarheid is en de manier waarop het moet gebeuren. Ik ben gewoon een eenvoudig levend wezen dat zelf dingen heeft ontdekt die ik de eerste 35 jaar van mijn leven niet voor mogelijk hield.
Omdat het zo veel van mijn problemen heeft opgelost, vaak heel eenvoudig is, vind ik het meer dan normaal dat ik mijn positieve ervaring via deze blog deel en voor iedereen toegankelijk maak. Ik ben helemaal geen schrijver, nu voelde het zo goed om te doen dat ik de blog ben begonnen en misschien kan het ook andere mensen helpen op hun reis, net zoals de info me geholpen heeft. Natuurlijk begrijp ik heel goed dat iedereen op zijn of haar eigen reis is en de informatie meeneemt die hem of haar op dat moment zal helpen.
Ik probeer zelf mijn waarheid te vinden door gewoon logisch na te denken en het zelf uit te proberen. Dit begint vaak met informatie van inspirerende mensen om me heen, of bekende citaten waarin ik zelf vind dat er misschien meer waarheid in zit dan ik denk. “Geloof niets, waar je het ook leest of wie het ook gezegd heeft, het maakt niet uit of ik het gezegd heb, tenzij het akkoord gaat met je eigen reden en je eigen gezond verstand,” zei de Boeddha.
Mijn motto in het leven is, “Wees elke dag gewoon de beste versie van mezelf en wees de verandering die ik wil zien in alle aspecten van de wereld” (citaat, Mahatma Gandhi).
Om dit elke dag te laten gebeuren, moet ik natuurlijk dingen in mijn leven veranderen: “Als ik niets verander, verandert er niets…“.
Ik heb wel gemerkt dat de blog en de informatie niet zo goed vindbaar is voor derden. Dus het hing altijd in mijn hoofd, is de blog en informatie duidelijk genoeg, toegankelijk genoeg … en mijn antwoord was altijd, nee. In mijn zoektocht om het makkelijker, duidelijker en toegankelijker te maken, kwam het bij me op, laten we er een boek van maken.
Dus hier ben ik heel blij om de eerste versie hiervan te delen, om over de hele wereld te verspreiden voor degenen die het nodig hebben. Natuurlijk sta ik ook meer dan open voor alle feedback en opmerkingen die jullie over dit onderwerp hebben.
Ik voel me vandaag beter dan ooit, op alle aspecten van mijn leven.
Veel leesplezier en ik hoop dat het u en uw naasten kan helpen om u nog beter te voelen.
Nu ik al meer dan 8 jaar geen producten van dierlijke oorsprong meer eet, kom ik vaak in een situatie terecht waarin mensen mij voorstellen om dergelijke producten te eten en ik ze heel vriendelijk en dankbaar afwijs. Als ik dan mijn levensstijl uitleg, krijg ik heel vaak als antwoord: “Ooh maar ik eet ook veel minder vlees dan vroeger“, alsof er een soort rechtvaardiging nodig is. Zelf respecteer ik ieders keuze op elk moment, en hoewel ik het betreur dat iedereen nog niet op de hoogte is van bepaalde feiten over producten van dierlijke oorsprong, accepteer ik volledig de situatie waar iedereen in zit, hoe kan het ook anders, het is een situatie waar ik 10 jaar geleden ook in zat.
Vaak bovenop het veel minder vlees dan vroeger, wordt ook vaak verwezen naar, en “we eten vooral kip“. Alsof kip alles goed maakt en veel beter is, is dat zo? Er zijn inderdaad steeds meer onderzoeken over rood vlees waaruit blijkt dat ze niet goed zijn voor de gezondheid. Nu, zoals ook hier wordt uitgelegd, is de informatie die we voorgeschoteld krijgen niet altijd degene waar we 100% op kunnen vertrouwen.
Helaas zijn bijna alle activiteiten op deze planeet gekoppeld aan geld. Wie geld zegt, zegt verkoop, wie verkoop zegt, zegt marketing, wie marketing zegt, zegt lobbyen. Lobbyen waarbij boodschappen worden verspreid die een bepaalde industrie ten goede komen. De boodschap van schadelijk rood vlees verspreiden, komt zeker ten goede aan de kippenvlees industrie. Betekent dit dan ook dat kippenvlees minder schadelijk is, niet echt, misschien is daar gewoon nog geen onderzoek naar gedaan.
Dus om een eerlijk antwoord te krijgen, zullen we in een andere richting moeten kijken. Wat we wel weten is hoe fantastisch en complex het lichaam is opgebouwd uit ontelbare cellen. Cellen die allemaal maar één doel hebben, overleven. Om te overleven zijn cellen tot veel in staat. Zo weten we uit ervaring dat cellen langer kunnen overleven op verschillende soorten voeding. Je zit vast in een cel met niets van voeding, als je de hongerdood nadert, kan inderdaad een stukje kip ervoor zorgen dat dit nog even wordt uitgesteld. Nu komt daar ontremd waarschijnlijk het belangrijkste: “het is niet omdat het de cel wat langer laat overleven dat het daarom goed is voor de cel“.
Er is duidelijk een verschil, tussen iets dat de cel duidelijk zijn beste prestaties geeft, en iets dat de cel alleen maar in leven houdt. Ik heb deze test zelf gedaan om te ontdekken waar mijn 45 jaar oude lichaam het beste op presteert, en de resultaten zijn te lezen op mijn website, en ik blijf voortdurend verder onderzoeken in die richting.
Vlees heeft bij mij aangetoond dat het mijn prestaties niet verhoogt en zeker niet verbetert. Persoonlijk ga ik ook niet als ik honger heb, een kip pakken en die even rauw op eten. De appel of peer aan de boom lijkt me een natuurlijkere intuïtie. Als ik dan toch een kip eet, denk ik ook dat dit best een kip is die gewoon in de natuur rondloopt en zich voedt met natuurlijke producten die in de natuur te vinden zijn. Wat dat betreft denk ik dat soms als er echt niets anders voorhanden is, de kip waarschijnlijk niet zo schadelijk is om op te overleven.
Tegenwoordig loopt er geen kip meer vrij rond in de natuur, ze worden allemaal samengepropt in fokkerijen, gevoed met industrieel voedsel om zo snel mogelijk vet te worden (meer vlees om te verkopen) en krijgen in grote hoeveelheden antibiotica toegediend om het risico op ziektes en een financieel fiasco klein te houden. Dit is de kip die iedereen tegenwoordig op zijn bord krijgt. Een veel te snel vetgemest beestje, vol chemicaliën die vooral de winstgevendheid van de verkoop ten goede komen. Dus voor iets waar ik niet goed op presteer, dat ik maar even kan gebruiken in survival mode, om dit dan ook nog eens in zo’n industriële staat te gaan eten… daar maakt iedereen zijn eigen keuze voor, de mijne is in ieder geval gemaakt.
Ja maar weet je Steven, die industriële kippen, dat is alleen in de Verenigde Staten van Amerika. Echt? Ik woon zelf in Beauvechain, waar in L’Ecluse kippen zitten die een zeer onaangename stank achterlaten. Ooit dacht ik van, daar moet ik eens naar binnen om te kijken wat daar gebeurt, nu is mijn huis een beetje te kostbaar voor mij om dat risico te nemen met de buren. Ze hebben me er onlangs wel mee geholpen door de mest uit dat gebouw buiten op het veld te gaan zetten om open te strooien als bemesting. In die mest zaten minstens 25 dode kippen. Dit zijn degenen die per ongeluk naar buiten zijn gekomen, hoeveel doden worden er verstopt waar we het niet kunnen zien? Waarom zijn er 25 dood? Er leek geen vos of iets dergelijks bij betrokken te zijn…
Ik kan alleen maar concluderen, dat denken dat het niet zo is met ons vlees, hier gewoon een excuus is om de verandering niet door te voeren. Dat is geen probleem, ik heb daar ook gestaan, vroeg of laat wordt de confrontatie te groot.
Kun je accepteren dat dit gebeurt omdat je graag kip op je bord wil hebben?
Als u via een ander standpunt hierover meer wil weten, en wel eens een boek in het Frans leest, kan ik u het boek “Viande” van Noëlle Michel aanbevelen.
Al bijna 10 jaar houd ik mij grondig bezig met gezonde voeding, nog steeds is het heel moeilijk om er een glashelder antwoord op te geven en ik zie ook dat er niet echt anderen zijn die glasheldere antwoorden hebben. Zoals u op mijn website kunt lezen, is één ding dat voor mij gedurende mijn eerste 35 jaar min of meer altijd hetzelfde is gebleven, mijn voeding. Het is dus door geleidelijk dingen aan mijn voeding te veranderen dat ik experimenteel heb kunnen ontdekken welke positieve of negatieve invloed ze op mij hadden. In deze post ga ik dus mijn bijna 10 jaar van experimenteren in die richting, laten bepalen van wat gezonde voeding voor mij is.
Wat is gezonde voeding voor mij?
Natuurlijk is het bij mij allemaal begonnen in de richting van meer groenten en fruit. Hieruit, en gezien alle positieve veranderingen die ik in mijn leven heb ontdekt, zou ik kunnen zeggen dat ik de ideale gezonde voeding heb gevonden.
Misschien… nu sinds ik mijn eetpatroon heb veranderd in 2014, heb ik altijd in alles een instelling gehad, dat ik nooit te jong ben om te leren en dat ik niets vanzelfsprekend als waarheid aanneem. Dus dat is voor mij de belangrijkste eerste tip die ik zou kunnen geven aan mensen die op zoek zijn naar de ultieme gezonde voeding, neem niets aan als de ultieme waarheid. Zoals Steve Jobs zou zeggen: “Blijf dwaas, blijf nieuwsgierig” of zoals de Boeddha zei: “Geloof niets, het maakt niet uit waar je het leest of wie het gezegd heeft, het maakt niet uit of ik het gezegd heb, tenzij het overeenkomt met je eigen verstand en je eigen gezond verstand.” Dus zoek je eigen waarheid en wat werkt voor jou als uniek wezen op deze aarde.
2. Hoe verder het product van de werkelijke natuur is verwijderd, hoe minder goed ik erop functioneer. Als ik in oktober een appel van de boom pluk omdat hij rijp is, een mooie kleur heeft en heerlijk suikerig smaakt, dan is er waarschijnlijk niet veel betere voeding die ik op dat moment voor mijn lichaam kan krijgen. Als ik er dan ook nog met volle teugen van geniet, hem rustig opeet en hem goed kauw, is dat de beste harmonie met de natuur die ik heb kunnen vinden.
Als ik dezelfde appel, in plaats van hem rustig op te eten, in een blender stop om er een smoothie van te maken (we hebben het hier over een bewerkt product), die ik dan in een paar seconden opdrink, zal het effect van de appel, naar mijn ervaringen, veel minder zijn. Als ik dit bijvoorbeeld in mei doe met een appel uit de supermarkt, op een moment dat er eigenlijk geen appels aan de bomen hangen en zeker geen rijpe appels die vragen om gegeten te worden, dan is het effect totaal anders. Eet lokaal, seizoensgebonden en zo min mogelijk bewerkt voedsel (let op: brood, pasta en andere graanproducten zijn ook bewerkt voedsel).
3. In punt 2 hamer ik, op het vermijden dat het product ver van de werkelijke natuur afstaat, nu kan ik het ook zien als, hoe meer chemie erbij betrokken is, hoe minder goed ik er op functioneer. Zo zijn er groenten en fruit, die groeien op een moment dat ze normaal niet zouden groeien, in een voor de koper zeer aantrekkelijke vorm nu totaal niet natuurlijk … en wat men GMO’s (genetisch gemanipuleerde organisme) noemt.
Kortom het product is gemaakt om goed te verkopen, niet om mij er goed op te laten functioneren. Naast GMO’s worden dan enorme hoeveelheden bestrijdingsmiddelen (producten om ervoor te zorgen dat planten of vruchten niet worden bedreigd of aangetast) gebruikt om de opbrengst nog hoger te maken. Al deze manipulaties en producten zijn onnatuurlijk, mijn lichaam haat ze, en begint er onmiddellijk tegen te vechten als ze mijn lichaam binnenkomen, in de volksmond beter bekend als ontstekingen. Alle ontstekingen in mijn lichaam zijn stoffen die binnenkomen, die mijn lichaam niet wil en wil verjagen. Eigenlijk een perfecte reactie van mijn lichaam om me schoon te houden. Ik probeer dit werk voor mijn lichaam heel beperkt te houden. Daarom kweek ik veel groenten en fruit zelf uit biologische zaden, of koop ik minimaal lokale biologische groenten en fruit van boeren die ik ken.
4. Ik vermijd alles wat van dieren afkomstig is. Ik kan vlees, melk … natuurlijk eten en er op overleven, nu wil dat niet zeggen dat het goed voor me is.
De natuur heeft voorzien dat er vele overlevingsstrategieën mogelijk zijn, nu heb ik uit ervaring ondervonden dat het dus niet het voedsel is waarop ik het langst leef en vooral gezond blijf. Het is voor mijn lichaam extreem moeilijk om alles van dierlijke oorsprong om te zetten in energie, en er gaat veel energie en ontsteking zitten in dit omzettingsproces. De dag dat ik dierlijke producten uit mijn voeding schrapte, ging mijn energie meteen enorm omhoog, omdat mijn lichaam niet zoveel energie hoefde te gebruiken om te verteren. En laten we eerlijk zijn, als er een koe in de wei staat, komt het dan bij je op om die met je handen te gaan doden om je vlees te krijgen? Denken we echt dat de koe melk geeft zodat de mens ervan kan drinken? In deze moderne tijden zouden we beter moeten weten dan dierlijke producten te consumeren.
5. In deze bijna 10 jaar heb ik ontdekt dat het leven mij geeft waar ik om vraag en nooit het tegenovergestelde. Als ik altijd beweeg, veel sport, dynamisch ben, dan past mijn lichaam zich daar in allerlei vormen op aan en vraagt om andere voeding om dit te ondersteunen. Als ik daarentegen liever niets doe en lui in mijn stoel zit, dan past mijn lichaam zich daar ook op aan en zorgt ervoor dat ik dit in de beste conditie kan doen.
Als ik vervolgens direct vanuit mijn stoel hard wil gaan sporten, of juist na het sporten lui stil wil gaan zitten, heeft mijn lichaam het daar moeilijk mee. Als ik die overgangen geleidelijk maak, dan past mijn lichaam zich daar perfect aan aan. Zo is het ook met het voedsel dat het vraagt. Merk op dat we in het algemeen niet weten hoe honger voelt, en dat is de reden waarom we in de westerse cultuur te veel eten. Als het lichaam geen honger heeft, moet je het niet voeden. Yep, zoals het weglaten van dierlijke producten de spijsvertering vergemakkelijkt, heeft regelmatig vasten dezelfde positieve effecten op het herstel van het lichaam. Ik doe regelmatig een periode van 2-3 dagen watervast, zodat ik mijn lichaam weer volledig in topconditie kan voelen. Ik probeer ook mijn dagelijkse voeding niet te verspreid in tijd van elkaar te eten, zodat mijn lichaam daarbuiten maximale rust krijgt. Zo eet ik bijvoorbeeld alleen ’s ochtends en ’s middags.
Deze 5 punten zijn de belangrijkste die ik ontdekte na bijna 10 jaar experimenteren en ideeën die ik uit deze lectuur haalde:
Tot mijn 15 jaar zag ik boeren vooral als mensen die mij niet hoefden op te zien als ik met vriendjes en vriendinnetjes op hun akker aan het spelen was. Daarna, tot mijn 30 jaar, zag ik boeren vooral als mensen die altijd klagen over te veel werk en die de straat erg vuil kunnen maken. Vanaf mijn 30ste begon ik boeren, gezien het feit dat ik in het boeren omgeving woon, vooral te zien als degenen die de giftige chemische bestrijdingsmiddelen in de lucht spuiten.
Ik begon me vooral zorgen te maken over de gezondheid van mijn kinderen, van mezelf, van onze huisdieren… en hoe ouder ik werd, hoe banger ik werd over hoeveel levende wezens bedreigd worden door deze giftige chemische bestrijdingsmiddelen in de lucht (inclusief de boer). Het maakte me echt kwaad toen ik een wandeling in de natuur maakte en een boer zijn giftige chemische bestrijdingsmiddelen aan het sproeien was. Ik begreep niet waarom de boeren dit niet begrepen, waarom ze zo leefden, ik besloot me ervoor te interesseren, het te onderzoeken om een antwoord te vinden alsook een manier zodat ze het niet meer zouden gebruiken.
Voor de volledige geschiedenis van onze voeding en verdere details, verwijs ik graag naar het boek “Van mammoet tot big mac” van dokter Staf Henderickx. Nu de ontdekking van de landbouw, is een zeer grote verschuiving in onze geschiedenis geweest. Voor het eerst konden we dingen kweken op een plaats die we zelf kozen en moesten we gewoon zorgen voor water, grond en zonlicht. Zowat iedereen begon voedsel te kweken en sommigen begonnen het op grotere schaal te doen, de eerste boerderijen waren geboren. Haal je fruit en groenten van de plaatselijke boer, wordt ook vandaag nog als een oplossing naar voren geschoven, en dat is het ook.
Waarom koop ik geen lokale groenten en fruit van de boer?
Omdat ik geen band meer heb met de boer, ik een omweg moet maken om bij hem te kopen (omdat ik toch naar de supermarkt moet), de groenten en het fruit er in de supermarkt veel beter uitzien en ook veel goedkoper zijn. In de supermarkt vind ik ook andere interessante dingen die de boer niet heeft en dat maakt het dubbel zo efficiënt. Tijd is immers geld in deze tijden. Waar komen die groenten en fruit in de supermarkt vandaan die zo goedkoop zijn, vaak uit een lagelonenland dat wordt uitgebuit en waarvan het de enige economie is.
Ja Steven, door daar te kopen help ik bepaalde landen. Ben je er zeker van dat het eerlijke handel is en dat het helpt, of is het meer een geval van uitbuiting zodat de prijs laag kan zijn en de winstmarges voor de supermarkten groot? In heel veel gevallen is er geen positieve bijdrage voor de oorspronkelijke boer. Waarom, omdat wij onze prijs laag willen en de supermarkt maximale winst wil. Het resultaat is dat er voor de oorspronkelijke boer gewoon niets meer overblijft. En dit gaat dus niet alleen over onze lokale boer, dit gaat over alle boeren over de hele wereld.
We zijn dus van een gezonde lokale landbouw (waar alles wat de boer produceert voor de omliggende steden is) naar een hyper concurrerende markt gegaan waar de boer op zoek is naar een gewas waarin hij nog kan overleven. Voor aardappelen, wortelen, tomaten, sla…en vele andere groente of fruit, kan hij al lang niet meer concurreren met de industriële productie. Dit geldt vooral voor schoonheid (in een volkomen onnatuurlijke omgeving is het gemakkelijker om de groente een vorm te geven die aantrekkelijk is voor de koper) en prijs (de industriële omgeving en praktijken maken het mogelijk veel winstgevender te zijn).
Dit geldt echter niet voor de vitaminen die de groenten en het fruit bevatten. Natuurlijk bevatten groenten en fruit uit een natuurlijke biologische omgeving veel meer vitaminen dan hun industrieel mooie en laaggeprijsde equivalent. Maar dat is (nog) niet waar de consument vandaag wakker van ligt. Het oog wil ook wat en hoe goedkoper hoe beter… iedereen kan en zal aan zijn gezondheid op lange termijn zien of dat de goede keuze was.
Vanuit het oogpunt van de boer, als hij boer wil blijven (de meeste mensen zijn actief in het milieu waarin ze zijn grootgebracht) moet hij op zoek naar andere inkomstenbronnen waar hij nog enigszins concurrerend kan zijn. Vooral alles rond suikerproductie en het voederen van dieren (zodat iedereen zijn stukje vlees op zijn bord kan krijgen) zijn dan vaak de enige uitweg. De winst op deze producten is zo laag dat een slechte oogst fataal kan zijn. Vaak voegen deze boeren de daad bij het woord door gebruik te maken van zaden, bestrijdingsmiddelen, enz. van chemische oorsprong. Of dit nu goed is, wat ze zouden moeten doen, gezond … is bijzaak, dit is een kwestie van overleven voor de boer, en niemand kan het hem kwalijk nemen.
Ja maar Steven, de boer kan toch weigeren om die chemische producten te gebruiken, overschakelen op biologische groenten en fruit en die lokaal verkopen? Dat kan hij zeker doen, maar daarvoor heeft hij consumenten nodig die ook die producten kopen. Zolang er geen consumenten zijn, kan de boer nog zo gezond en vitaminerijk voedsel produceren, hij zal er niet van kunnen leven. Pas als de consument zijn leven in eigen hand neemt, alles in supermarkten links laat liggen en op zoek gaat naar gezond en vitaminerijk voedsel, kunnen we een win-win situatie creëren. De boer kan doen waar hij van houdt, tegen eerlijke voorwaarden, in een gezonde omgeving en de consument krijgt waar zijn lichaam het best op functioneert.
Met “geen dierlijke producten eten” bedoel ik, geen dode dieren zoals vlees, vis… maar ook geen producten van dieren afkomstig, zoals melk, eieren… Vandaag bekijk ik het als zeer simpel om dit te doen. 8 jaar geleden was de uitdaging iets groter, omdat deze producten zowat overal in zitten. Waarom zit dit overal in? Niet voor mijn gezondheid, maar meer voor de textuur en de smaak waardoor ik er net iets meer verslaafd aan ben. Want natuurlijk komt voedsel in de winkel omdat een verslaafde ervan, het zou kopen, dus dat is helaas doel nummer één van bewerkt voedsel.
Toen ik in 2014 deze stappen zette waren er maar weinig mensen die mij hierin steunden. De meeste contacten waren er vooral om te proberen mij bang te maken, en mij te wijzen op de loodrechte keuzes die ik maakte ten opzichte van de maatschappij. Ik was mager, ziek en geestelijk helemaal niet in goede conditie. Dit was het gevoel dat de mensen om mij heen mij gaven. Ikzelf daarentegen voelde me beter dan ooit tevoren.
Hier heb ik de directe voordelen al beschreven, nu is de inhoud op deze website een compleet overzicht van alle veranderingen die het teweeg heeft gebracht. Van mijn relatie met dieren, sport, ego, yoga, gebed, mindfulness, meditatie, seks, alcohol, slaap, koude douche, suiker, gewicht afvallen, geld, vasten …De lijst is eindeloos en wordt elke dag langer. Gek eigenlijk dat ik in 35 jaar maar weinig dingen heb geleerd en ontdekt, om dit de laatste 8 jaar in een rollercoaster tempo vooruit te zien gaan. Al deze dingen zijn voornamelijk activiteiten of uiterlijke zaken, nu de grootste verandering hierin, is mijn eigen kijk op de wereld.
Met mijn kijk bedoel ik, de manier waarop ik naar dingen kijk, ze ervaar en in me opneem. Ik zou het niet beter kunnen samenvatten dan het citaat van Bob Moawad – “De beste dag van je leven is de dag waarop je je eigen leven bepaalt. Geen excuses of verontschuldigingen. Niemand om op te leunen, op te vertrouwen of de schuld te geven. Het geschenk is van jou – het is een geweldige reis – en jij alleen bent verantwoordelijk voor de kwaliteit ervan. Dit is de dag dat je leven echt begint.”
35 jaar lang heb ik een leven geleid waarin de ander altijd de schuldige was, voor dingen die ik meemaakte. Vaak zag ik oplossingen in de vorm van, als die persoon dit heeft of als ik dat doe, dan zal alles beter worden. Voor de dingen die veranderden was ik echt overtuigd, dat, dat de reden was. Ik was niet gelukkig, die persoon veranderde en nu ben ik gelukkig, dank u aan die persoon, de wereld is lief met mij. Het vergt wel wat tijd en hard werken, om te zien wat een oneindige innerlijke kennis ieder in zich heeft. Hoe elk individu van binnen een andere kijk en ervaring op de wereld kan hebben.
Nu wilde ik er vaak niet naar gaan kijken. Als ik het over hard werken heb, bedoel ik daarmee dat het niet zo gemakkelijk is om te zeggen, eigenlijk gaat dit over mijn kijk of ervaring over die andere persoon en niet over wat die persoon doet, zegt…. Het is hoe ik er naar kijk of het ervaar dat het verschil maakt. Dat begrijpen vergt werk en discipline, gezien het natuurlijk veel gemakkelijker is om gewoon te zeggen dat ze ongelijk hebben, hé voila alles opgelost. Mijn vroegere standaard reactie.
Er ligt echter een enorme kracht in het ontdekken dat alles in mij zit. Dat ik de schepper van mijn leven ben. Dat ik mezelf bepaalde verhalen vertel die ervoor zorgen dat ik de wereld door een bepaald lens bekijk. Dat ik de juiste acties onderneem om mijn leven te leven zoals ik het moet leven. Als we alles leven volgens de verhalen die we onszelf vertellen, is het niet onaardig om vooral de beste, meest liefdevolle verhalen in mij naar boven te halen.
Hier is MOBY zijn zicht erop:
8 jaar zonder dierlijke producten heeft mij vooral mijn innerlijke kracht laten zien, de schepper van mijn leven en een ontdekking die ik iedereen toewens.
Zoals je hier kan lezen, dankzij COVID-19 heb ik veel nieuwe dingen ontdekt in België, waaronder fietsvakanties! Hoewel ik persoonlijk vind dat ik op deze manier het meeste van de omgeving te zien krijg, is het ook heel goed mogelijk om deze reis op een andere manier dan met de fiets te doen. Er zijn genoeg wandelingen of lokale bezienswaardigheden. Wij hadden de smaak van het fietsen te pakken dus zijn we een verlengd weekend (3-daags) op pad gegaan.
Op dag 1 vertrokken we vanuit Beauvechain (onder Leuven) via Tienen en kwamen al snel een bordje tegen met ‘Limburgs fietsparadijs’! We stippelden de route uit met Komoot (waarover hier meer) en via Geetbets, Halen, Lummen, Heusden-Zolder, Peer reden we over mooie vrij vlakke fietspaden en ravels (oude spoorlijnen) vaak ver weg van het drukke verkeer, om laat in de namiddag aan te komen bij B&B Dageraad in Bocholt. Een prima B&B om te verblijven, mijn (en anderen hun) recensie ervan is hier te lezen: https://www.happycow.net/reviews/b-b-dageraad-bocholt-248653. ‘S avonds hebben we heerlijk gegeten (vegan friendly) bij Zus & Zo, mijn (en anderen hun) bespreking ervan is hier te lezen: https://www.happycow.net/reviews/zus-en-zo-bocholt-37803.
Dag 2 na het heerlijke vegan ontbijt bij B&B Dageraad reden we richting Brée, veelal over grotere wegen met fietspaden, iets minder aangenaam dan dag 1, nu leuke afwisseling, vrij harde wind tegen om rond het middaguur in Hasselt centrum aan te komen. Daar vonden we via de HappyCow app een leuk vegetarisch restaurant (zeer vegan vriendelijk), Vangroenten, mijn (en anderen hun) recensie ervan is hier te lezen: https://www.happycow.net/reviews/vangroenten-hasselt-213244.
Vandaar gingen we over Sint-Truiden, Landen terug meer over ravels om laat in de namiddag aan te komen bij B&B In Motion in Bertrée, in volle natuur, gerund door een super aardige familie. Mijn (en anderen hun) recensie ervan is hier te lezen: https://www.happycow.net/reviews/in-motion-bertree-32393.
Dag 3 reden we van Bertrée over Orp-Jauche en Jodoigne terug naar Beauvechain (onder Leuven). Deze tocht liet ons kennismaken met de prachtige natuur in Limburg, de mooie fietswegen (vrij vlak, alleen waait de wind soms wat hard tegen), de leuke ontmoetingen en het erg lekkere veganistische eten. Op een gegeven moment reden we langs een Albert Heijn, waar een groot veganistisch voorstel aangeboden is, wat uitnodigt om te stoppen, nu hadden we op alle plaatsen zo lekker veganistisch eten dat we niet aangetrokken waren. Zeker een aanrader om Limburg eens op een andere manier te ontdekken.
Toen ik een klein kind was, nog maar een paar jaar oud, herinner ik mij nog goed de beelden op TV van kinderen in Afrika die honger leden en onder de vliegen zaten. Het contrast met wat ik beleefde was enorm en het was ongelooflijk dat juist op een andere plek op aarde het verschil zo groot kon zijn. Het voelde niet goed.
Hoewel ik vandaag weet dat sommigen, waaronder ikzelf, dingen moeten meemaken die niet aangenaam zijn om in te groeien, kan wat ik op TV zag, wat deze kinderen meemaken, daar op geen enkele manier deel van uitmaken. Als kind werd ik gerustgesteld dat er mechanismen bestonden om dat probleem via allerlei organisaties op te lossen.
Nu, tientallen jaren later, zie ik nog steeds dat mensen honger lijden en in dezelfde afschuwelijke omstandigheden leven die ik als kind zag. Als ik dan hoor welke bedragen sommige beroemdheden of atleten betaald worden om te helpen met de kapitalistische overconsumptie, dan word ik daar misselijk van! Waarom staat dat niet in de weg van een bewustzijn op hoger niveau? Hoe te leven met deze kennis? Prachtig gedemonstreerd in Pink’s “Dear Mr. President“.
Waarom kan ik, met mijn overconsumptie, niet delen of ervoor zorgen dat alle mensen op aarde een fatsoenlijk leven leiden met warmte, voedsel en liefde? Natuurlijk zijn er veel mensen op aarde die geweldige dingen doen om te proberen deze situaties uit de wereld te helpen. Nu lijkt het erop dat ik als menselijke soort zo ben losgekoppeld van wat mijn werkelijkheid zou moeten zijn, dat ik de basiswaarde zoals liefde, mededogen, vriendelijkheid…. die ik normaal gesproken zo goed aanvoel, totaal niet meer herken.
Soms voel ik me echt verloren in deze wereld. Sinds ik mijn eetgewoonten heb veranderd denk ik hier meer en meer over na. Waar draait het allemaal om in deze wereld? Het lijkt wel of alles om geld draait, is er dan echt niets anders? Deze reflectie wordt prachtig geïllustreerd in deze video en muziek van Moby.
In het moderne leven zijn dingen individualistischer dan ooit tevoren. Mensen kijken meer op hun telefoon dan naar het echte leven. Alleen op momenten van ernstige ziekte of begrafenissen kunnen we die individuele wereld loslaten en ons ten diepste met elkaar verbinden.
Voor 3 basis zaken zoals eten, voortplanten en slapen, belangrijke activiteiten van dieren, staan de meeste mensen er totaal los van. Dieren vinden hun voedsel, begrijpen wanneer ze moeten slapen en weten hoe ze zich moeten voortplanten. Hoe komt dat dat de mens dit niet meer weet? Omdat mensen dingen wordt opgelegd, aangeleerd, getoond en niet meer intuïtief aangevoeld en of met liefde aangeleerd.
Mij wordt niet geleerd waar en hoe ik mijn voedsel moet maken. In plaats daarvan word ik indirect gedwongen om iets op een bepaalde plaats te kopen.
Voortplanting is in de meeste vormen voor mij verborgen en als ik er eindelijk mee in contact kom, moet ik het zelf uitzoeken.
Voor slaap luister ik niet naar mijn lichaam, ik ga slapen wanneer ik denk dat het cultureel normaal is om te gaan slapen. Ik gebruiken allerlei gifstoffen om vroeger op te staan en later te gaan slapen. Welk resultaat kan ik verwachten?
Ik neem het niemand kwalijk, iedereen doet wat hij denkt dat het beste is voor….
Wel vaak is het antwoord, voor…, voor ONSZELF.
Onszelf is een heel goed begin, nu moet ik vaak tot de conclusie komen dat veel dingen voor anderen worden gedaan. Wat het nog beter maakt en waarom zou ik het daarbij laten?
Mijzelf
Familie
Vrienden
Andere
Mensen
Dieren
Levende wezens
…
Vroeg of laat ontdek ik dat alles met elkaar verbonden is, dat ik één ben met alles, het is dus een goed begin om al het leven op aarde lief te hebben.
Persoonlijk denk ik dat elke gewelddadige of schadelijke daad die ik doe, bij me blijft tot ik er innerlijke vrede mee heb gevonden. Een stille, tijdrovende bezigheid en één van de belangrijkste redenen waarom ‘Ahimsa’ zo zinvol voor me is. Met die overtuiging denk ik dat ik heel erg beïnvloed wordt door mijn geweten over dingen waarvan ik denk dat ik ze goed doe, toch? Dat ik mij inbeeld dat ik ze goed doe. Laten we het onbewust noemen.
Het milieu, de planeet en vervuiling zijn daar een goed voorbeeld van. Ik hoor vaak, het is echt een zooitje wat de mensen hier op aarde doen, nou dat ben ik niet, ik;
Heb een elektrische auto
Heb spaarlampen
Gebruik windenergie
Gebruik zonne-energie
Heb een warmtepomp
…
Is dit de oplossing voor de problemen?
Het is zeker een positieve richting …
Kunnen we echt niet beter en is wat ik wil?
Wil ik een landschap vol windmolens, fotovoltaïsche panelen, etc….?
Is het probleem niet dat ik de auto te veel gebruik, in plaats van de verkeerde auto?
Is het probleem niet dat ik te snel wil gaan, in plaats van te proberen dingen te vinden die me sneller doen gaan?
Is niet het eerste probleem dat ik te veel energie gebruik, en dan pas de verkeerde energie?
…
Natuurlijk zal dit in het begin voor de rijken waarschijnlijk gemakkelijker zijn om over deze vragen na te denken dan voor de armen. Nu is een weg een weg, als er een file is, is dat voor iedereen.
Wat als ik iets in 10 minuten met de fiets zou kunnen doen, of in 20 minuten lopen en in 2 uur met de auto, wat zou ik dan kiezen?
Wat als water, fruit en groenten 5% belasting hebben en alle andere voedingsmiddelen 400% belasting, wat zou ik dan kiezen?
Wat als elektriciteit nog duurder is dan nu, en dat hoe meer ik gebruik voor niet levensnoodzakelijke energie hoe meer ik ervoor betaal, wat zou ik dan doen?
…
Ik geloof sterk dat ik iets aan de oorzaak moet doen, want de meeste dingen waar ik deel van uitmaak, wil ik anders niet veranderen. Met alles wat ik tot nu toe heb gezien, geloof ik wel dat ontmoediging aan de oorzaak, waarschijnlijk het enige is dat mij echt zal doen veranderen, als ik natuurlijk de verandering wil…
Wel in 2011 introduceerde Denemarken ’s werelds eerste belasting op verzadigd vet. Een goede stap van ontmoediging zou ik denken. Wel “Na slechts 15 maanden werd de vetbelasting echter afgeschaft,” als gevolg van massale druk van de belangen van landbouw- en voedselbedrijven. Kapitalisme boven gezondheid.
Net zoals de aanpak voor alcohol-, tabaks- en, meer recent, voedselgerelateerde bedrijfsbelangen verleggen ze de focus van gezondheid naar de beperking van de keuzes van mensen. De mensen moeten toch die ongezonde producten kunnen kiezen, en hebben dan “persoonlijke verantwoordelijkheid”, niet?
Maar laten we, omwille van het argument, deze spillover-effecten, de zogenaamde externe effecten, vergeten. Als iemand de gevaren begrijpt, zou hij dan niet moeten kunnen doen wat hij wil? Welnu, “ten eerste wordt aangenomen dat individuen toegang hebben tot accurate en evenwichtige informatie die relevant is voor hun beslissingen…maar opzettelijke bemoeienis van de industrie heeft vaak situaties gecreëerd waarin consumenten alleen toegang hebben tot onvolledige en onnauwkeurige informatie…Tientallen jaren lang hebben tabaksfabrikanten met succes wetenschappelijk bewijs van de gevaren van roken onderdrukt of ondermijnd en de bezorgdheid over de volksgezondheid, waartoe deze informatie aanleiding gaf, gebagatelliseerd.”
“De doelbewuste strategie van de tabaksindustrie om wetenschappelijk bewijs in twijfel te trekken, ondermijnt het vermogen van rokers om te begrijpen welke schade roken veroorzaakt en ondermijnt als zodanig het hele concept dat roken een weloverwogen keuze is. “Tabaksfabrikanten hebben rokers waarheidsgetrouwe informatie onthouden…maar rokers wel verantwoordelijk gehouden voor het oplopen van ziekten die ertoe zullen leiden dat de helft van hen voortijdig zal sterven. In dit soort situaties is overheidsingrijpen van vitaal belang om consumenten te beschermen tegen roofzuchtige industrieën….”
Is de voedingsindustrie anders? “Het publiek wordt gebombardeerd met informatie en het is moeilijk te zeggen wat waar is, wat niet waar is en wat alleen maar overdreven is. Voedingsmiddelen worden verkocht zonder duidelijkheid over de voedingswaarde of schadelijke effecten.” Weet je nog hoe de voedingsindustrie een miljard dollar uitgaf om ervoor te zorgen dat het gemakkelijk te begrijpen stoplicht-etiketteringssysteem op voedsel, nooit het daglicht zag en werd vervangen door onleesbare etikettering? Dat is tien keer meer geld dan de farmaceutische industrie uitgeeft aan lobbyen in de Verenigde Staten. Het is in het belang van de voedingsindustrie om het publiek te verwarren over voeding.
Alles wat ik hier lees verbaasde me helemaal niet, dat had ik ook allemaal natuurlijk ontdekt met mijn veranderde eetpatroon. Wat kan ik hier nu als individu tegen doen?
“Misschien vind je het wel prima om je over te leveren aan de algoritmen en die van alles voor jou en de rest van de wereld te laten beslissen, als ze dat zo goed kunnen. Als dat zo is, maak je dan niet druk en ga er gewoon lekker voor zitten, want dan hoef je niets te doen. De algoritmen zorgen voor alles. Maar als je nog een beetje de controle wilt houden over je eigen bestaan en de toekomst van het leven op aarde, dan zul je harder je best moeten doen dan het algoritmen, Amazon en de regering, en moet je zorgen dat je jezelf leert kennen voordat zij dat doen.“
Het verbaast me vaak te horen dat sommige kunstmatig gecreëerde dingen, de liefde, de natuur of zelfs mijn eigen lichaam te boven gaan. Die reis, die auto, die motor, die nieuwe telefoon… dat is wat ik echt nodig heb om gelukkig te zijn. Het verbaast me vandaag, want vroeger was ik ook zo. Natuurlijk geloof ik vandaag dat we spirituele wezens zijn, die een menselijke ervaring beleven. Dus ik zou kunnen zeggen dat als ik een spiritueel wezen ben, het lichaam niet zo belangrijk is. Dat is gedeeltelijk juist met wat ik tot nu toe heb ontdekt, het hangt er natuurlijk vanaf wat voor menselijke ervaring ik wil beleven.
Hiervoor wordt vaak de vergelijking met de auto genomen. Ik koop mijn droomauto en stop er dan specifieke extreem dure brandstof in, zeer specifieke olie…en waarom is dat? Omdat hij dan het beste werkt, langer meegaat…en zodat hij echt optimaal presteert.
Wat voor brandstof, olie… geef ik aan mijn lichaam?
Datgene waar het het beste op werkt, het langste mee gaat… en optimaal op presteert.
Is dat wat frisdrank, koekjes, suiker, vlees, pasta, brood… doen?
Als dat is wat ik mijn lichaam geef, dan zou ik verwachten dat het de duurste en beste kwaliteit van dat spul is, toch?
Nee, ben ik gek? Ik ben op zoek naar de goedkoopste?
Waarom dan wel?
Omdat ik geld nodig heb om meer dingen te kopen, zoals mijn auto…
Echt?
Dus met mijn lichaam, wil ik niet de beste ervaring hebben zoals met mijn auto. Natuurlijk, in mijn auto, slechte brandstof, slechte olie zetten is ook een ervaring die ik kan hebben, nu vaak wil ik die ervaring niet. Het zou zonde van het geld zijn. Nee Steven, het zal niet goed werken, kan beschadigd raken, het kan zelfs stoppen met werken en ik zal zeker mijn garantie verliezen, dus zie het nut er niet van in.
Hoe denk ik dat mijn lichaam zich zal gedragen als ik het slecht behandel?
Die behandeling lijkt alsof ik een soort invloed heb op de menselijke ervaring die ik hier op aarde heb. Voor mijn auto lijkt die keuze precies eenvoudig; voor mijn lichaam daarentegen lijkt het complexer. Nou, misschien meer dan tijd om te leren, toch?
Ik weet het “echt” niet Steven?
“Echt”, laten we een quiz doen;
Water of frisdrank?
Fruit of geraffineerde suiker?
Groenten/fruit of bewerkt voedsel?
Groenten of vlees?
…
Ik weet alle antwoorden over wat goed voor me is, nu tijdens mijn dagelijkse keuzes negeer ik het omdat ik liever het comfort gevoel heb. Eerlijk gezegd, nu moet ik misschien de gevolgen onder ogen zien van die keuzes…. Ik zou eens moeten nadenken over de rit van mijn mishandelde auto, is dat echt wat ik wil? Vind ik mijn auto fijner om mee te rijden dan mijn menselijke ervaringsrit in mijn lichaam? Waarom is dat?
Ik weet dat ik “liefde moet geven om liefde te ontvangen“, als ik mijn lichaam geen liefde geef, hoef ik ook niet te verwachten dat ik die van het lichaam terug krijg. Een andere vraag die ik mezelf stel is, als ik niet van mezelf houd, hoe kan ik dan van anderen houden? Ik heb dat standpunt veranderd, vandaag sta ik elke dag op en probeer ik in alle opzichten de beste versie van mezelf te zijn.
Om dat te doen, ben ik begonnen om mijn menselijk lichaam de liefde, aandacht, brandstof, olie te geven met mijn veranderde eetgewoonten en te genieten van wat ik omschrijf als de optimale prestatie!
Met een betere wereld bedoel ik echt mijn leven en dat van alle andere levende wezens op deze planeet. Dit is een win-win verandering voor iedereen. Niet alleen iets voor degenen die geld verdienen op basis van mijn kunstmatig gestimuleerde uitgaven, en wat vaak het centrum van de aandacht is…
Degenen die al een aantal van de berichten op deze website hebben gelezen, zullen waarschijnlijk zeggen, ik weet het al: verwijder dierlijke producten uit mijn voedingsgewoonten. Hoewel ik denk dat het waarschijnlijk een heel goed antwoord is, wil ik in deze post nog iets anders benadrukken. Iets wat de voeding zelf niet veranderd, het is meer de kijk erop en alles eromheen. Iets dat beter is voor het lichaam, maar ook voor een betere wereld en de planeet van morgen.
Na het aanpassen van mijn voeding begreep ik al snel dat het misschien een goede zaak is om verwerkt voedsel uit mijn gewoontes te verwijderen. Ja, ik zou zelfs kunnen zeggen dat mijn verandering deels ermee begon, zoals ik het hier beschrijf.
Ik hoor vaak dat mensen het met me eens zijn en zeggen dat ze inderdaad nooit verwerkt voedsel eten. Wat ik ontdekte was dat de meeste mensen verwerkt voedsel koppelen aan kant-en-klaar voedsel, dat ik gewoon in de magnetron moet opwarmen. Waar ze deels gelijk mee hebben, nu is dit veel groter dan dat. Degene die ik hier noem als verwerkt voedsel om vanaf te komen, is veel meer dan alleen die kant-en-klare gerechten.
Eigenlijk, als ik iets koop dat geen heel fruit of groente is, is het op de een of andere manier verwerkt voedsel. De bekendste die bij de meeste mensen niet in deze categorie vallen zijn; brood, kaas, boter, pasta, koekjes, sauzen, worst, gummy beertjes…
Ik ben er zot van, zelfs zeer verslaafd aan, dus waarom zou ik ze vermijden of proberen te beperken?
Ze worden meestal gemaakt met ingrediënten die niet goed voor mij zijn (het voedingsniveau van deze producten is zeer laag).
Ze bevatten ingrediënten die me doen verlangen naar meer van het product (natuurlijk willen deze mensen meer van het product aan mij verkopen en hightech laboratoria creëren het om dit te bereiken zonder dat ik het doorheb).
Ze zijn bijna altijd verpakt met plastic en veel afval (als ik naar onze vuilnisbak keek, kon ik duidelijk zien dat daar het meeste afval vandaan kwam).
Verwerkt voedsel is dood, er zit geen leven in, wat het heel makkelijk maakt om het op de lange termijn op te slaan (dus het is veel makkelijker om veel geld te verdienen met zo’n product want er is geen echte kritieke houdbaarheidsdatum op).
…
Zal ik dit dan nooit meer kunnen eten?
Dit is niet wat ik zeg. Als ik het erg lekker vind, maak ik het zelf als mijn eigen ervaring. Maak het zelf, startende van heel fruit of groente. Het geeft veel meer plezier, ik weet wat er in zit, ik kan mijn eigen smaak perfect aanpassen aan mijn persoonlijke voorkeuren, het smaakt niet altijd anders, het smaakt vooral natuurlijker, het is wat gezonder en ik zal er minder van consumeren, omdat het meer inspanning vergt.
Gemakkelijke, moeiteloze toegang is iets waar de industrie veel aandacht aan besteed. En raad eens, het werkt, als ik het bovenstaande niet weet of begrijp.
Waar komt u voeding vandaan?Labo of tuin?
Door me te distantiëren van al het verwerkte voedsel, voorzie ik mijn lichaam van ingrediënten die het kent (van de natuur), maak ik graag mijn eigen voedsel (onderschat dit niet, iedereen is jaloers als iemand zijn eigen gemaakt voedsel meebrengt) en verminder ik de enorme verspilling van plastic in het bijzonder heel slecht voor de planeet (want zonder verpakking kan ik groenten of fruit in bulk kopen).
Welk verwerkt voedsel ga je vanaf nu elimineren en niet meer kopen?
(Als je wanhopig op zoek bent naar een alternatief voor je verwerkt voedsel en het niet vindt, laat het mij dan zeker weten, misschien kan ik wel helpen het te vinden)
In de buurt van Leuven zijn de volgende winkels aan te raden om ingrediënten in bulk te vinden, dus zonder afval met behulp van eigen gerecycleerde dozen en potten.
Want het is duidelijk dat zo’n manier van voedsel kopen erg moeilijk te vinden zal zijn in de traditionele supermarkt waarvan het concept juist het omgekeerde is…
Recente reacties