Après avoir passé toute ma jeunesse à Sint-Pieters-Leeuw, ma première résidence a été Leuven en 2000, pour après en 2004 arriver à Beauvechain. Le grand changement était surtout de s’habituer au calme comparer à la ville… il ne m’a pas fallu longtemps pour m’y adapter.
En venant de Leuven, pour visiter régulièrement les avancées de la construction de la maison à Beauvechain en 2003, je traversais le magnifique bois de Meerdael. Chaque fois, en passant par là, je me déconnectais réellement de la ville et ça m’offrais une ouverture vers la nature. Quelque chose que je ne connaissais pas encore très bien à ce moment-là. Sur ce chemin, un de mes premiers contacts avec les personnes de la commune de Beauvechain, a été;
Les Pensées d’Héloïse, un magnifique magasin de fleurs et accessoires à Hamme-Mille. Héloïse m’inspire toujours avec son chaleureux accueil dans sa boutique. La passion et l’amour qu’elle met dans son activité devraient être pour beaucoup, moi inclus, un bel exemple. Elle est une des premières, avec qui j’ai appris à donner, sans attendre rien en retour et à donner des cadeaux juste pour le plaisir de pouvoir donner, sans que cela ne doive être utile, pratique…ou peu importe les raisons. C’est une des premières boutiques dans ma vie où je payais avec plaisir.
Après ça, en étant ‘jeune’ bien sûr, le côté fête prenait le dessus sur le côté inspiration. Des super BBQ et des chouettes événements comme ‘la fête de la bière’ ont été des moments inoubliables à Beauvechain.
Bien sûr, comme un peu traditionnellement établie dans nos cultures, marié et maison, résultent assez vite avec l’arrivée des enfants. Les enfants m’ont permis au travers de l’école et de leurs activités d’être en contact avec des super-personnes de Beauvechain et ses alentours.
Le plus grand contact a été via le SC Beauvechain où j’ai même eu le privilège de passer une année en tant qu’entraineur auprès des enfants de +-8 ans. Ils m’ont fait prendre conscience de beaucoup sur moi-même. J’ai passé en leur compagnie des moments inoubliables !
Après cette jeunesse faites de multiples fêtes, de super rencontres, une petite famille et 35 ans au compteur, il était temps de m’occuper un peu plus de moi. J’ai assez vite compris, comme je le décris sur site web ici, que la nourriture pouvait être une clé pour un avenir bien meilleur pour moi. Une nourriture de qualité, à base de matière première avec le moins de produits chimiques possibles.
Assez vite, j’ai découvert la super initiative du magasin mon panier bio avec des fruits et légumes locaux et bio.
Une initiative similaire à plus petite échelle a été suivie, plus tard, par Le potager d’Élise, qui se trouvait encore plus près de la maison.
Demain, devient une réalité:
Comme vous pouvez le lire sur mon site web ici, toute cette nouvelle énergie au travers de ces aliments m’ont fait découvrir des choses incroyables sur moi-même.
Ma plus jolie trouvaille que je décris dans plusieurs articles est le yoga. Je l’ai vraiment découvert au travers du centre de yoga Santosha. Je savais dès le début que ça allait prendre une place importante dans ma vie.
Bien sûr, il y a aussi la course à pied. Je prends un réel plaisir à pratiquer avec une super initiative à Beauvechain, accessible à tout le monde et de n’importe quel niveau, Run4Fun.
Et dans cette grande commune de Beauvechain, au travers de toutes ces magnifiques initiatives et ces personnes très inspirantes, çà a certainement inspiré ma femme aussi. Elle fait sa part comme le colibri (https://www.colibris-lemouvement.org) avec la société L’envol du Colibri en proposant de la mode pour hommes & femmes éco responsable, bio, éthique et équitable.
N’y a-t-il vraiment rien de négatif à Beauvechain?
Pour moi personnellement, la quantité de pesticide et de produits chimiques dans l’air est quelque chose dont je rêverais vraiment de diminuer voir de l’éliminer. Ce n’est peut-être plus vraiment pour moi, ce sera surtout pour les générations futures à Beauvechain et certainement partout dans le monde. Je suis bien sûr pour la réorientation et le recadrage des utilisateurs à grande échelle de ces produits afin qu’ils connaissent les alternatives. C’est ensemble qu’on construit un meilleur demain, même si ça commence chacun dans sa bulle.
Merci Beauvechain et toutes les belles personnes qui ont croisé mon chemin ! C’est peut-être bien vous qui m’avez fait faire ce changement qui a changé ma vie. Merci ! J’ai hâte de découvrir chaque moment présent à Beauvechain et de découvrir des nouvelles choses que j’ignorais avant!
Mon site web est principalement écrit en Néerlandais, ma langue maternelle, maintenant clique sur le bouton droit de votre souris, traduction, choisis le français et voilà.
Op mijn trouwdag kreeg ik een prachtig boek over de kamasutra. Ik las het zeer aandachtig en het zou voor mij de referentie zijn, met betrekking tot Oosterse relaties en intimiteit. Het had van een kant een gevoel van onhaalbaar en toch uiterst aantrekkelijk. Als ik op een gegeven moment over tantra hoorde, zou ik het onbewust in verband brengen met die Oosterse manier van leven en ervan uitgaan dat het, hetzelfde is.
Toen ik mijn eetgewoonten veranderde, veranderde mijn relatie met intimiteit volledig. De algemene verbeteringen van 4 zintuigen ervaren; voelen, zien, horen en ruiken, deed me mijn manier van kijken, naar deze Oosterse traditie, herzien. Toen ik er meer informatie over zocht, vond ik alles en niets.
Omdat mijn voedsel veranderende ervaring, me erg openstelde voor nieuwe ervaringen, leek het alsof Inge en Erik van Rising Heart me op een gegeven moment uit de informatie die ik vond, aan trokken om dit verder te onderzoeken. Ze doen regelmatig verkennings avonden, waarvan ik dacht dat het een goede manier zou zijn om het te proberen. En dat was het zeker!
Het heeft me echt in contact gebracht met mezelf op een manier die ik nog nooit eerder heb meegemaakt. Ik ontdekte eenvoudige dingen, die zo’n grote impact hadden, dat ik me dat niet voor kon stellen. Dingen die ik in mijn gewone leven zo hard negeerde.
Een van de zeer sterke ervaringen, is het elkaar in de ogen kijken voor een bepaalde tijd.
Het gaf me zo’n diepe en open verbinding, iets wat ik zelden eerder had meegemaakt.
Ook het geblinddoekt rondlopen in een kamer en het in contact komen met andere mensen was een geweldige ervaring. Het plaatst me voor al mijn vooroordelen en vereist duidelijk een losgelaten houding om het volledig te kunnen ervaren en van te genieten.
Ik werd er na die avond verliefd op en wilde dit verder beleven. De volgende formules die Rising Heart voorstelde, pasten niet echt in mijn schema (of ik wilde ze niet laten passen) en dus laat ik tantra een beetje aan de zijlijn staan. Het bleef mijn aandacht krijgen, nu vertrouwde ik erop, dat ik er meer van zou zien, als ik er meer van zou moeten zien.
Toen zag ik op een dag, via Aaah van Julie Du Chemin, een verwijzing naar tantra met Didier de Buisseret. Bij het zoeken naar meer informatie daarover, vond ik ook AÏON Bruxelles, dat voor mij niet zo ver weg bleek te zijn en me echt een gevoel van lieflijkheid, openheid, vriendelijkheid, speelsheid gaf… het zag er naar uit, dat alles goed voelde voor mij.
Ik zag dat ze modules hadden om tantra massage aan te leren verspreid over een weekend. Het voelde als de perfecte pasvorm, wat het zeker was. Ik volgde module 1 & 2 en ging ik in zo’n diepe verbinding met mezelf, die zo mooi is en die ik helaas tot dan toe in mijn leven heb genegeerd. Ik ontdekte hier zoveel over mezelf, heb zoveel mooie mensen ontmoet, dat als ik mijn paradijs zou moeten beschrijven, dat het zou zijn, zo niet heel dichtbij!
Het laat mij ook toe verder te kunnen verkennen met tantra in het algemeen als ook de massage. Ik vond het geweldig!
Na deze ervaring is mijn kijk op mezelf, de wereld, liefde, meditatie, mededogen, onvoorwaardelijke liefde… op een heel positieve manier volledig veranderd en daar ben ik heel dankbaar voor.
Ik vond dat tijdens dit contact met tantra tot nu toe veel geschenken worden gegeven, met veel liefde voor ieder mens op zijn eigen reis in zijn eigen tempo. Geschenken om te openen wanneer het de juiste tijd is, en laten we zeggen dat ze zich voor je openen, wanneer ze zich voor je moeten openen.
Alles wat je nodig hebt komt op het juiste moment.
Heel erg bedankt Inge, Erik, Mariane, Michael en zovele andere direct en indirect actief in dit domein om te doen wat jullie doen en ik kijk uit naar volgende ontmoetingen vol met ontdekkingen!
Zoals je hier waarschijnlijk al hebt gelezen, hou ik van sport!
Lopen, zwemmen, yoga, snowboarden … om een diepere band met mezelf te krijgen en dat geweldige gevoel na een training.
Basketbal, voetbal… om dat super gevoel van samenwerken te hebben en dat geweldige moment van plezier samen.
Sinds ik in 2014 ben begonnen met het veranderen van mijn voeding, heb ik niet minder gesport. Integendeel, ik heb de sportactiviteit die ik eerder heb gedaan verhoogd, heb meer plezier gehad, heb minder blessures opgelopen en voelde me veel beter in wat ik wel en niet kon doen.
Mijn individuele sporten zoals lopen, zwemmen… hebben zeker een link met de meer teamgerichte sporten zoals basketbal, voetbal… Natuurlijk als ik ergens in een team speel wil ik de beste versie van mezelf zijn, en weet ik dat ik er alles voor gedaan heb. Dus voor mij kan ik zeggen dat me op peil houden, zeker verband houdt met teamsporten.
Nu met de lockdown, en voor de meeste teamsporten is het seizoen voorbij. Ik zou kunnen zeggen, in plaats van de vakantie die in juni begint, begint het in april en ga ik in augustus weer aan de slag. Dat is iets wat ik niet doe, zelfs op vakantie blijf ik veel sporten.
Waarom?
Eigenlijk zijn dit in mijn geval voornamelijk mentale (en ook wel wat gevoelsmatige) redenen.
1. Ik voel me gewoon beter als ik regelmatig sport. Er wordt gezegd dat er endorfine, serotonine en dopamine vrijkomen, die er direct toe bijdragen dat ik me goed voel. Ik weet niet of het die stoffen zijn bij mij, ik weet wel dat ik me na het sporten beter voel.
2. Blijkbaar kan sporten ook het immuunsysteem versterken. Ik weet niet of het dat effectief doet. Wat ik wel weet is dat als ik me niet 100% voel en een mogelijke ziekte voel aankomen, ik er door het sporten vaak sneller en efficiënter overheen kom. Het heeft dus wel wat medische krachten voor me…die misschien in deze tijden gebruikt kunnen worden.
3. Met de leeftijd heb ik ook gemerkt, dat het lichaam me alles geeft wat ik nodig heb. Als ik niets doe, geeft het me een lichaam om niets te doen. Als ik veel activiteiten doe, geeft het me een lichaam om veel activiteiten te doen. De overgang van het ene naar het andere, moet geleidelijk en met aanpassing van de voeding gebeuren. Als ik dit te abrupt doe, liggen de blessures om de hoek. Met deze kennis van mijn lichaam is het voor mij gewoon makkelijker om een bepaald activiteitenniveau te behouden en zoals in punt 1 gezegd, daar bovenop geeft het me een goed gevoel.
4. Nu ik in een situatie als deze zit, waar niets van de toekomst duidelijk is, kan ik me echt afvragen waarom ik nog steeds aan sport doe. Ik had bovendien een blessure aan mijn hand, wat normaal gesproken een reden te meer is om in de stoel te gaan zitten. Zoals gezegd in punt 1 en 2, voel ik me graag goed en heb ik wat zelfrespect. Toen mijn omgeving me de vraag stelden, ging ik ook wat verder en ontdekte dat een deel ook te maken heeft met een gevoel van voldoening. Van kracht van wat ik allemaal kan. Een gevoel van kunnen omgaan met dingen (ongeacht geslacht, leeftijd…) die echt goed voelen en hoop geven voor de toekomst.
Ik ben een keer met de kinderen naar de Grand Canyon in Amerika geweest, waar ik een kort gesprek had met een pas gepensioneerde man die op een steen stond te puffen. Hij vertelde me dat hij zijn hele leven had gewerkt, zonder verlof te nemen om dit soort uitstappen nu te doen. ‘Now we enjoy, you see’, ‘Enjoy!!!’ om 100m te doen moet je 5 pauzes nemen en de klok in de gaten houden om te zien dat je op tijd terug bent. Mijn hoop voor de toekomst (en ik begrijp dat ik het helemaal mis kan zijn) is iets anders dan dit, zeker als het op uithouding aankomt.
Ik blijf dus sporten, uit respect voor mijn lichaam, voor het gevoel dat ik er van krijg en omdat het hoop geeft voor een actieve toekomst.
Als iemand me over 5G spreekt, krijg ik meteen het beeld van de testen die gedaan zijn waar in de buurt van die testen, blijkbaar vogels spontaan dood zijn gevallen. Ik vermoed dat dit ook het beeld is dat de meeste te binnen schiet als ik de verspreiding van de petities tegen 5G zie.
Natuurlijk moet ik laten zien dat ik het daar niet mee eens ben, petities en geweldloze demonstraties, zijn acties die ik niet moet opgeven. Nu houdt het voor de meeste mensen vaak daar op. Wat ik bijna altijd vergeet is dat als niemand ‘iets’ koopt, dat ‘iets’ niet ontwikkeld zal worden en zal blijven bestaan. Ik leef in een markt van vraag en aanbod, als er geen vraag is dan is er geen aanbod.
Ja Steven, dat begrijp ik, nu heb ik die 5G niet nodig en ik koop het niet. Echt waar?
Wat 5G betreft, ik heb die dode vogels gezien en ik koppel dat aan mogelijke identieke menselijke sterfgevallen. Gruwelijk, we zien die dood als direct, dus volledig onacceptabel en natuurlijk zijn we er volledig tegen. Wat nu, als de dood geleidelijk komt, in de vorm van een ziekte die ik niet goed ken en die ik niet weet hoe ik ze moet genezen? Als ik dan zie hoeveel van deze ziekten er vandaag de dag zijn, dan denk ik dat dit als acceptabel wordt gezien.
Dus 5G, geen probleem, ik sterf er niet meteen aan, zoniet zal het vrij snel door de wet worden verboden. Dus sterven, indirect door ziekte kan niet gegarandeerd worden dat we dat vermijden. In orde? Nee, als er een kans is dat het mensen bedreigt, moet het verboden worden.
Is dat zo?
Deze discussie heeft al plaatsgevonden voor radiosignalen, draagbare huistelefoons, mobiele telefoons, magnetrons, wifi, bluetooth, smartphones… allemaal dingen waarvan niet voor 100% kan worden bewezen dat ze geen potentieel dodelijke ziekten bij de mens opwekken of veroorzaken en toch zijn ze er. Heb ik al een röntgenfoto gemaakt bij een dokter en gezien welke voorzorgsmaatregelen de dokter neemt? Dat is waarschijnlijk omdat het onschadelijk is…
Waarom is dat? Nou, het kan niet bewezen worden dat het een ziekte veroorzaakt of beïnvloed. En dat die ziekte er niet wordt door veroorzaakt of beïnvloed, kan ook niet bewezen worden, dus het komt wel goed. Dat is tot nu toe altijd onze aanpak geweest, dus waarom zou het nu anders zijn?
Als ik vandaag tevreden ben met mijn huistelefoon en alleen met mijn PC via een ethernetkabel op het internet ga, dan zal ik een bepaald voorbeeld laten zien. Als nu een bepaald percentage van de mensen dit voorbeeld overneemt, zal er een reeks praktische kabels en speciale vaste telefoons verschijnen.
Dus ik vraag me af wie er tegen 5G is en nog steeds een smartphone heeft vandaag?
Ik kan het mis hebben, maar ik denk dat we in de buurt van 99% komen.
Wie gebruikt alleen wifi en nooit zijn mobiele data?
Ik kan het weer mis hebben, maar ik denk dat we in de buurt van 99% komen.
Wie heeft al een naar video’s via zijn mobiele data gekeken?
Ik kan het weer mis hebben, maar ik denk dat we in de buurt van 99% komen.
En wat is de reactie als de data slecht of niet snel binnenkomt?
Die kl*** verbinding, toch?
Moet ik doorgaan?
We gebruiken en kopen dingen die deze ontwikkelingen stimuleren zoals 5G op een niveau dat we zelf niet beseffen. Misschien een goed moment om een kijkje te nemen, oké, we hebben die smartphone en we gebruiken mobiele data. In hoeverre maakt dit het leven beter? Durf eens heel kritisch te kijken en vraag het je echt af? Het gaat allemaal sneller, geen twijfel mogelijk, nu dit sneller, wat draagt dat bij aan een beter leven? Worden we niet lui, onoplettend en asociaal door die constante hulp die we nodig hebben in de vorm van een smartphone?
Vandaag de dag is het dus aanvaardbaar dat er ziekten zijn die we niet kunnen genezen, zoals ouderdom, alleen komen ze al op zeer jonge leeftijd voor en sterven er kinderen of zeer jonge mensen aan. Nu er geen verband is, moeten we er niets aan doen en dat kleine dingetje dat niets aan ons leven bijbrengt, blijven accepteren. Zou het niet verstandiger zijn om toe te geven dat we een fout hebben gemaakt en dat we als mens een andere weg moeten inslaan? Of zijn we daar echt te dom voor?
Waarom denk ik dat nieuwe settopboxen een knopje hebben om de wifi uit te schakelen? Waarschijnlijk omdat er een vraag voor is. Natuurlijk zullen sommige van hen dit vragen om hun netwerk te beschermen of om een andere bezitterige reden. Een ander deel zal ook zijn omdat mensen dat wifi ding niet vertrouwen en alleen het minimum nemen van wat ze nodig hebben als ze denken dat het nodig is.
Dus als ik dingen anders ga gebruiken, meedelen aan mensen om me heen, hen aanmoedig om deze dingen ook toe te passen en de voordelen ervan uitleg. Misschien zal morgen de kabel weer hip zijn en kunnen we terug beginnen te kijken, en openlijk te praten met mensen op straat. En zullen ze snel stoppen met die 5G verder te ontwikkelen.
“… Je mag zeggen dat ik een dromer ben… Maar ik ben niet de enige. Ik hoop dat u zich op een dag bij ons zult aansluiten. En de wereld zal als één zijn …” – “imagine” – John Lennon
Ik kan me voorstellen dat als mensen deze website lezen, ze misschien denken dat alles rozengeur en maneschijn is voor mij. Ik kan iedereen geruststellen, of misschien niet, dat het zeker niet zo is. De weg is niet altijd gemakkelijk, de hindernissen zijn soms groot en moeilijk. Wat ik wel vind is dat de weg super mooi en aangenaam is om te belopen, wat vroeger anders was. Ik schreef dit bericht over nooit ziek zijn om eventueel van die gedachte van deze website af te komen en in dit bericht doe ik een tweede poging om het met een ander voorbeeld uit te leggen.
Het leven is eenvoudig, nu het is niet zo eenvoudig om alles te begrijpen met één antwoord. Of zoals Jim Carrey zei – “Ik denk dat iedereen rijk en beroemd moet worden en alles moet doen waar ze ooit van gedroomd hebben, zodat ze kunnen zien dat het niet het antwoord is…”.
Wat ik op deze weg vond, is een bijna natuurlijke manier om bijna alles te genezen. Zonder medicijnen en met alleen natuurlijke middelen zoals beschreven in de natuurgeneeskunde in deze post. Nu lees je het goed, “bijna alles“, behalve een oogziekte.
Als kind heb ik nooit echt last, of iets ernstigs aan mijn ogen gehad, totdat ik op 22-jarige leeftijd begon te werken. Ik zou een bedrijfsauto hebben voor mijn werk, nu krijg ik die pas na 6 maanden.
Als transport voor die eerste 6 maanden van Brussel naar Antwerpen leek de aankoop van een motor de ideale oplossing. Nu ben ik in augustus met mooie zonneschijn aan de slag gegaan, en 6 maanden verder bracht het me tot januari met sneeuw. Na één van die tochten in de sneeuw op de snelweg, bevroor de sneeuw op mijn vizier van de helm en was ik genoodzaakt om met een open vizier te rijden.
Enkele dagen later had ik pijn met een rood oog, waarmee ik naar de oogarts ging, die zou concluderen dat het een oogontsteking was die waarschijnlijk te wijten was aan de kou tijdens het motorrijden. Ik herinnerde me nog goed dat mijn eerste oogarts boos op me was, omdat ik mijn oog niet open kon houden van de pijn, en dus kon ze me niet goed onderzoeken. Begrijpelijk.
Toen de pijn verder ging, besloot ik naar een andere oogarts te gaan, die de diagnose uveïtis stelde. Een inwendige oogontsteking en blijkbaar iets ernstigs. Volgens de oogarts kan ik, als ik hier niet voor zorg, zelf blind worden.
Er waren allerlei medische onderzoeken en bloedtesten, nu niemand kon achterhalen waarom ik die uveïtis had. De oogarts besloot dat vermoeidheid en stress de belangrijkste factoren waren. Om het te laten genezen moest ik (soms zelfs elk uur) druppels Pred Forte toedienen en ik moest zelf een injectie Pred Forte in mijn oog krijgen omdat het niet met druppels wegging.
Vanaf dat moment heb ik regelmatig last van uveïtis, soms blijft het een paar jaar weg, soms verschijnt het meerdere keren per jaar. De oplossing, altijd een reserve flesje Pred Forte bij me en als ik het voel aankomen, doe ik druppels in mijn oog. En na vaak enkele weken en enkele flessen Pred Forte later, gaat het voorbij.
Waar is het probleem? Nou, die Pred Forte is geen natuurlijk geneesmiddel en er zit veel cortisone in. Iets wat ik weet van alles wat ik tot nu toe heb geleerd, als niet echt goed voor mijn lichaam. Dus vanaf 2014 heb ik geprobeerd een alternatief te vinden en vooralsnog zonder succes.
Ik doe echt mijn uiterste best om naar mijn lichaam te luisteren als het gaat om vermoeidheid en vind ook persoonlijk dat ik goed met stress om kan gaan door mezelf te respecteren, er met anderen over te praten en dagelijks te mediteren.
Natuurlijk kan ik het waarschijnlijk altijd beter, nu met wat ik al doe is het moeilijk om momenteel nog geen verbetering te zien.
Naast het fysieke heb ik ook de mentale kant van de dingen onderzocht. Omdat de kou me inderdaad niet veel goeds lijkt te doen, nu verder dan dat aan de fysieke kant ben ik niet geraakt en oftalmologen (heb er al 3 gedaan) kunnen me daar niet echt verder mee helpen.
Vanuit de mentale kant ben ik vooral op zoek gegaan naar:
Dingen die ik misschien gezien heb en niet goed kan verwerken.
Dingen die ik niet gezien heb en die mij beïnvloeden.
Dingen gezien die me niet het juiste beeld geven.
Proberen bepaalde angsten die in mij zitten te verwerken.
…
Ik ben ook voor mijn ogen oefeningen gaan doen, zoals beschreven in het prachtige boek “Voir la vie” van Hortense Servais, dat ik nog niet zo lang geleden gelezen heb en mij aanbevolen door een lieve vriendin.
Ik probeer ook een dagelijkse dosis kurkuma te krijgen door middel van kurkuma shots, kurkuma latte of gewoon in het eten. Ook geef ik mijn ogen ’s morgens en ’s avonds een warm dompel doek (alleen met warm water) om korstjes rond de ogen zoveel mogelijk te vermijden, omdat deze genezing van uveïtis blijkbaar tegen werken. Als het kan, doe ik ook mijn ochtend yoga buiten, naar de opkomende zon aan de horizon (niet verder dan 45°C, anders is de zon te hoog om naar te staren). Daarnaast heb ik ook al 3 dagen gevast (alleen water) om mijn lichaam in een staat van onderhoud en reparatie te brengen, nu was er voor mij geen effect op de ogen in die tijd periode. En natuurlijk doe ik ook de Wim Hof ademhalingsmethode.
Voorlopig blijft de natuurlijke remedie in plaats van cortisone voor mij nog steeds een mysterie en ik heb nog geen natuurlijke oplossing gevonden, nu 20 jaar later. En zelfs nu, waar ik bijna volledig volgens het licht leef, ga slapen en sta op met het opstaan en ondergaan van de zon, heb ik weer een gevoel van aankomende uveïtis.
Vandaar mijn bericht, en naast het delen van mijn worsteling met deze ziekte, hoop ik dat misschien ooit iemand dit zal lezen en misschien een goed spoor voor mij zal hebben of naar iemand kunnen doorsturen. Laat het me in ieder geval weten, er is geen slecht advies en ik zal u eeuwig dankbaar zijn!
Dit hangt ook samen met een gezegde dat ik sinds 2014 meer dan ondersteun, en dat is dat, “als we allemaal zouden communiceren zoals het hoort, de psycholoog en de artsen veel minder te doen zouden hebben…” we weten vaak de antwoorden, ze zijn soms moeilijk alleen te vinden en ik val vaak terug op de mensen om me heen om mijn weg te vinden.
Volgens Wikipedia, is natuurgeneeskunde “een vorm van alternatieve geneeskunde die gebruik maakt van een reeks pseudowetenschappelijke praktijken als “natuurlijk”, “niet-invasief”, en als het bevorderen van “zelfgenezing”. De ideologie en methoden van de natuurgeneeskunde zijn gebaseerd op vitalisme en volksgeneeskunde, in plaats van de op evidence-based traditionele geneeskunde. Natuurgeneeskçundige beoefenaars, raden over het algemeen af om moderne medische praktijken te volgen, met inbegrip van, en niet beperkt tot, medische tests, medicijnen, vaccinaties en chirurgie. In plaats daarvan, Naturopathische studie en praktijk vertrouwen op onwetenschappelijke concepten, vaak leiden natuurgeneeskundige diagnoses en behandelingen die geen feitelijke waarde hebben“. Behandelingen maken veelal gebruik van middelen die de natuur biedt, zoals licht, warmte, aarde, water, lucht en planten.
Natuurgeneeskunde is geen beschermd beroep en eigenlijk kan iedereen zich zo noemen. Zoals op deze blog te lezen, heeft mijn reis sinds het veranderen van mijn eetgewoonten alles te maken met het meer in harmonie leven met mijzelf en de natuur. Ik heb nooit het plan gehad om natuurgeneeskunde te studeren, nu op een gegeven moment toen ik thuis geen boek had om te lezen, kwam ik contact met een e-learning boek ‘Centre de Formation à Distance – Naturopathie – Carol Panne’, dat mijn zielsverwant hier had, om een natuurgeneeskundige beoefenaar te worden. Ik begon het te lezen en las de volledige 799 pagina’s.
Ik heb de test voor het behalen van een certificaat niet gedaan, omdat ik geen plannen heb om specialist in de natuurgeneeskunde te worden en wil alleen hier delen wat ik heb geleerd.
Hier zijn de verschillende onderwerpen die mijn aandacht trokken;
Als mens, als basis, moet ik voor 3 belangrijke dingen zorgen; Lucht, Water en Voedsel.
Er zijn 10 basistechnieken van de natuurgeneeskunde;
Voedsel
Fysieke activiteit
Ontspanning
Kruidengeneeskunde
Hydrotherapie
Ademhaling
Handmatige technieken
Reflexologie
Energietechniek
Trillingstechniek
Voedsel bestaat uit gluciden, eiwitten en lipiden. Het (voedsel) geneest niet, het helpt het auto-immuunsysteem van het lichaam om de gezondheid te herstellen.
4 belangrijke voedsel categorieën worden gebruikt in de natuurgeneeskunde;
Diuretica (laat me plassen) -> voorbeelden van planten: watermeloen, tomaten, selderij, paardenbloemen, asperges…
Laxeermiddel (laat me ontlasten) -> voorbeelden van planten: water, aardbeien, amandelen, broccoli, zwarte bonen, pruimen…
Sudoxisch (laat me zweten) -> voorbeelden van planten: kamille, wortel, olm…
Expectief (laat me spugen) -> voorbeelden van planten: tijm, venkel, marjolein…
Het woord Chakra is een Sanskriet woord dat “wiel” of “cirkel” betekent, en het verwijst naar de individuele cirkelvormige spinnewielen van energie die zich door het hele lichaam bevinden.
Het Chakra Systeem is een complex netwerk van energiekanalen die deze wielen met elkaar verbinden en is in kaart gebracht door het hele lichaam, net als een spiritueel zenuwstelsel.
Er zijn 7 hoofd- en grootste chakra’s die langs de ruggengraat lopen (niet in de ruggengraat).
Elk chakra zou op een andere frequentie vibreren en is geassocieerd met een bepaalde kleur (zeer nuttig voor chakra meditaties waarbij je de kleuren kunt visualiseren). Ze zijn ook elk geassocieerd met bepaalde emoties, organen en hun functie. Hier is een zeer eenvoudige voorstelling van de chakra’s.
#1 Wortel Chakra (Muladhara) – Gelegen aan de basis of de wortel, het perineum, deze chakra vertegenwoordigt aarding en overlevingsbehoeften zoals onderdak en veiligheid. Vaak een goede chakra om je op te concentreren als je veel reist en niet altijd een vast thuis of gevoel van veiligheid hebt. Geassocieerd met de kleur rood en met de ruggengraat, de nieren, de benen en de dikke darm.
#2 Sacraal Chakra (Svadisthana) – Gelegen bij het Sacrum, een groot stuk bot aan de basis van de wervelkolom, maar boven het stuitbeen. Deze chakra staat voor plezier, emotioneel evenwicht en seksualiteit. Geassocieerd met de kleur oranje en de voortplantingsorganen, prostaat en blaas.
#3 Zonnevlecht Chakra (Manipura) – Deze chakra, gelegen bij de buikknop, staat voor onze wilskracht en assertie, de kleur is geel en geassocieerd met de alvleesklier, de lever en de maag.
#4 Hart Chakra (Anahata) – Deze chakra, dat zich centraal in het hart bevindt, vertegenwoordigt natuurlijk liefde, gehechtheid, vertrouwen, acceptatie, mededogen en intuïtie. De kleur is groen en de bijbehorende organen zijn het hart, de bloedsomloop, de armen en de handen.
#5 Keel Chakra (Vishuddha) – Gelegen bij de keel (wat een verrassing!), gaat deze chakra over communicatie, creativiteit, waarheid en betrouwbaarheid. De kleur is blauw en de bijbehorende organen zijn de schildklier, de hypothalamus, de keel en de mond.
#6 Derde Oog Chakra (Ajna) – Gelegen in het centrum van de hersenen, op een doorsnede tussen de ogen en net boven de oren. Deze chakra vertegenwoordigt wijsheid, verbeelding, intuïtie en een vermogen om de waarheid in de wereld te analyseren en waar te nemen. De kleur is diep paars en de bijbehorende organen zijn de hypofyse, de neus, de oren en de pijnappelklier.
#7 Kruin Chakra (Sahastrara) – De enige chakra dat buiten het fysieke lichaam wordt gevonden, bevindt zich net boven de kruin van het hoofd in wat wordt beschouwd als ons “geestelijk lichaam”. Er zijn minder woorden over deze chakra omdat het de chakra is die geassocieerd wordt met een hoger bewustzijn, pure onvoorwaardelijke liefde, en een staat van puur zijn (voorbij woorden!). Er zijn geen fysieke organen geassocieerd, maar het wordt geassocieerd met het vitaliseren van de bovenste hersenen, en de kleur is een lichtpaarse of indigo, of wit.
Alles gaat over dualiteit, yin en yang, en de meridianen worden meestal genoemd in zo’n paren:
Dikke darm (arm-yang) en long (arm-yin) = Metalen element
Maag (been-yang) en milt (been-yin) = Aarde element
Dunne darm (arm-yang) en Hart (arm-yin) = Vuur element
Blaas (been-yang) en Nier (been-yin) = Water element
Drieverwarmer (arm-yang) en pericard (arm-yin) = Vuur element
Galblaas (been-yang) en lever (been-yin) = Hout element
Over de “raw whole food” levensstijl, of ook wel “raw foodism” genoemd, noemden ze het geen bevlieging van de 20ste eeuw. Ontdekte Essenen gebruikte deze levensstijl al meer dan 2000 jaar geleden. Sommige van hun leden, leefden zelfs 120 jaar. In de 20ste eeuw zijn het in feite Ann Wigmore en Viktoras Kulvinkas die met de oprichting van het Hippocrates Health Institute opnieuw de aandacht vestigen op de voordelen van deze levensstijl.
Er is ook een verwijzing naar een studie van Paul Kouchakoff, MD, over het feit dat het lichaam gekookt voedsel als schadelijke indringers beschouwt.
Een kleine samenvatting ervan =
Een klassieke en diepgaande studie over het directe effect van gekookt voedsel op het menselijke immuunsysteem.
Voorgesteld door Dr. Paul Kouchakoff op het Eerste Internationale Congres voor Microbiologie in 1930 en later vertaald en gepubliceerd door de Lee Foundation for Nutritional Research.
Het onderzoek richt zich op het fenomeen “digestieve leukocytose”, d.w.z. de toename en mobilisatie van witte bloedcellen als reactie op het eten van voedsel. Dr. Kouchakoff merkte op dat deze immuunrespons alleen optreedt wanneer het gegeten voedsel wordt gekookt en dat bovendien verwerkt voedsel (dat vaak wordt blootgesteld aan hoge temperaturen bij de bereiding ervan) een nog grotere respons oproept dan gekookt voedsel. Rauw voedsel daarentegen veroorzaakt niet alleen geen spijsverteringsleukocytose, maar kan ook voorkomen dat gekookt voedsel dit veroorzaakt, als het met dezelfde maaltijd wordt gegeten. Dr. Kouchakoff bracht vele jaren door met het bestuderen van de effecten van gekookt voedsel versus rauw voedsel op het menselijke immuunsysteem, en het blijft een groot mysterie en tragedie dat niemand zijn verrassende bevindingen heeft gevolgd.
Regelmatig (idealiter dagelijks) een vers vegetarisch sapje drinken, zal uw auto-immuunsysteem verbeteren.
Tegenwoordig nemen we in onze levensstijl vaak een vrucht aan het eind van een maaltijd, wat een heel slecht idee is. Aan het einde van de maaltijd wordt het spijsverteringskanaal sterk gestimuleerd door de maaltijd die we gegeten hebben. Op dat moment stagneert de eenvoudige suiker uit de vrucht en versterkt het gistings effect. Als de vrucht ver voor of ver na de maaltijd wordt gegeten, gebeurt dit proces niet.
Omega-3 is echt niet voldoende aanwezig in mijn huidige manier van eten en daar zal een supplement voor genomen moeten worden. Meer informatie hierover, zie hier.
Een woordje over Calcium – De beste calciuminname is een plantaardige inname. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn het niet de melkproducten die het meeste calcium leveren, integendeel zelfs. Zuivelproducten zijn erg zuur en hebben de neiging om botkalk te verarmen.
Er was veel aandacht voor essentiële oliën, die zeer nuttig kunnen zijn, nu vereisen ze veel voorzorg en gespecialiseerd advies. Nergens anders zag ik zoveel rood en waarschuwingen in het boek als bij deze oliën. Persoonlijk laat ik ze liever buiten beschouwing, gezien de mogelijke gevolgen.
Hoe zit het met de medicatie?
Wel, de medicijnen en farmaceutica zoals we die nu kennen bestaan pas sinds 1950, dus net na de 2e wereldoorlog. Voor die tijd werd de genezing alleen gedaan met producten die door de natuur werden geleverd.
De industrialisatie en het kapitalisme hebben ons alle genezende kracht die de natuur biedt doen vergeten. Het is aan de natuurgeneeskunde om die wortels terug te brengen, nu is dit natuurlijk veel tegen de farmaceutische industrie, die probeert een terugkeer van de natuurlijke gezondheid in alle omstandigheden te voorkomen.
In het algemeen zal de verbetering door natuurgeneeskunde van hoog naar laag gaan, zodat bijvoorbeeld eerst hoofdpijn ontstaat, voordat de pijn in de heupen verdwijnt.
Ook moet worden opgemerkt dat het menselijk lichaam een systeem van verschillende subsystemen is, zoals;
Circulatoire systeem – Rode bloedcellen hebben de functie van het transporteren van zuurstof en het elimineren van kooldioxide. De witte bloedcellen nemen deel aan fagocytose, die bescherming biedt tegen infecties en eliminatie door de vertering van microbiële elementen. Er is een volledige scheiding tussen het zuurstof bloed dat uit de longen komt, het bloed dat geladen is met metabolische afvalstoffen en de uitgeputte zuurstof die terugkomt uit de verschillende organen. Slagaders brengen zuurstofrijk rood bloed van het hart naar de organen en ze brengen zwart bloed, aangetast, uitgeput van het hart naar de longen.
Zenuwstelsel – De ontstekingsreactie maakt ook deel uit van het afweermechanisme. De ontsteking wordt gekenmerkt door 4 tekenen; roodheid, hitte, pijn en oedeem. Warmte en roodheid worden veroorzaakt door vasodilatatie van de haarvaten en het vertragen van de bloedsomloop. De pijn is te wijten aan de druk van de zenuwvezels en het oedeem is te wijten aan de exsudatie van het plasma.
Ademhalingssysteem – de ademhaling vervult 3 functies: het brengt zuurstof naar het organisme, het evacueert de afvalproducten, in de werking van kooldioxide en het neemt deel aan de regeling van de pH van het bloed.
Het spijsverteringssysteem – de belangrijkste functie van de spijsverteringsorganen, is het transformeren van voedsel zodat het kan worden geassimileerd en al onze cellen kan voeden. Met de lever die de rol van grote fabriek van het lichaam vervult.
Het skelet – het menselijk skelet bestaat uit 360 gewrichten, verenigd door ligamenten en pezen. Sommige worden mobiel gemaakt door spieren, fascia en glijbanen dankzij gewrichten die de beweging vergemakkelijken.
Spiersysteem – om de beweging van het lichaam te verzekeren, de houding te behouden, warmte te produceren en om fragiele edele organen te beschermen in samenwerking met de botten.
Een virus is niet in staat zich te verdedigen, dus zeer gemakkelijk te elimineren als het immuunsysteem gezond en effectief is.
De ontwikkeling van auto-immuunziekten is waarschijnlijk te wijten aan de accumulatie van verschillende oorzaken, zoals genetische aanleg, vervuiling, vaccins, medicatie of voeding.
Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat deze systemen met elkaar verbonden zijn en dat ik op zoek moet gaan naar het complete plaatje.
Wat ik tijdens deze cursus ontdekte is dat we de meeste dingen diep in onszelf weten, we nemen gewoon niet meer de tijd om daar te kijken.
Als een kleine oefening, neem een normale dag, schrijf op wat je inademt als lucht, drinkt als water, doet om te bewegen en eet als energie.
Kijk dan naar wat je hebt opgeschreven en bepaal wat je wel en niet goed vindt.
Misschien moeten we wat meer naar dieren kijken om het te begrijpen.
“Dieren zijn de brug tussen ons en de schoonheid van alles wat natuurlijk is. Ze laten ons zien wat er in ons leven ontbreekt en hoe we onszelf vollediger en onvoorwaardelijker kunnen liefhebben. Ze verbinden ons terug met wie we zijn, en met het doel van waarom we hier zijn.” – Trisha McCagh
Misschien niet echt geweten, nu schrijf ik heel zelden ‘live’ blogberichten. Daarmee bedoel ik schrijven en dan meteen posten. Hoewel de onderwerpen en teksten mij bij wijze van spreken worden ingesproken, ik geen moeite hoef te doen, komen ze niet elke week.
Inspiratie komt vooral op rustige momenten zoals vakanties, weekenden of momenten van rust als ik loop of wandel.
Deze keer maak ik een uitzondering, want voorlopig staan er tot eind april berichten op het programma die automatisch worden gepost. Nu met de situatie zoals die nu is, zijn sommige berichten niet echt direct toepasbaar en hebben ze misschien wat uitleg nodig.
Berichten zoals:
‘Tips voor een nog betere skivakantie’, nou het lijkt erop dat de normale skivakantie voor dit jaar voorbij is…
‘Ontdekking van tantra’, op dit moment is het eerder aan te raden om geen direct contact te hebben met andere mensen, één van de essenties van tantra…
Ik laat deze post er tussendoor komen, zodat alles een week gewoon doorschuift. Ik vind het belangrijk voor mezelf om mijn kennis en ontdekkingen wekelijks te delen via deze website en ben me ervan bewust dat zelfs als ze niet toepasbaar zijn (dus lees ze alsjeblieft met een meer open geest de komende weken…), ze soms een positief effect kunnen hebben in totaal andere situaties of contexten.
Omdat ik al jaren niet meer naar de radio heb geluisterd, geen tv heb gekeken, geen nieuwssites heb gevolgd… heeft de informatie over de corona-situatie mij toch ook bereikt. Niet moeilijk eigenlijk, wat is er op dit moment niet veel dat er niet door wordt beïnvloed of dat er niet voor hoeft te worden aangepast. Ik heb er wel al één gevonden, onze hond, die op dezelfde manier in zijn mandje ligt en blij is dat er nog meer wandelingen zijn dan voorheen, voor de rest, niets veranderd voor haar.
Hoewel ik in het verleden heel hard heb geleden onder situaties, geloof ik dat alles niet voor niets gebeurt, en wel precies op het moment dat het zou moeten gebeuren. Als de storm voorbij is, heb ik altijd een geëvolueerde toekomst gezien. Het is moeilijk om me dat nu voor te stellen als ik in de storm zit. Toch weet ik dat we hier beter uitkomen als mensen.
Ik hoor veel mensen zeggen en vragen dat we vlug teruggaan naar de oude tijd. Weten ze het zeker? De oude dagen die ons in deze situatie brachten? Als we niets veranderen, zal er niets veranderen. Laten we het op een positieve manier bekijken en diep in onszelf ontdekken, dat het steeds willen van meer en beter, moet stoppen, misschien is dit moment wel aangebroken.
Waarom moet er altijd meer en beter zijn, waarom kan ik niet gewoon leven, en zijn. Vaak zijn het dingen die ik mezelf opdring. In deze moeilijke situatie, waarin ik wens dat iedereen minimaal omringd is door familie of vrienden, is de ideale manier om me af te vragen wat de dingen, die de oorzaak zijn van de snelle verspreiding, ons bijbrengen in ons leven?
Vliegtuig? Ik herinner me dat toen ik 10 jaar oud was, weinigen het vliegtuig konden nemen, vooral om financiële redenen. Vandaag de dag worden super goedkope vluchten gewoon naar mijn hoofd gegooid. We stellen ons transport niet meer in vraag, misschien is de tijd gekomen om dit wat meer te doen en niet alleen het vliegtuig, maar ook auto’s en zelfs de nieuwe rage van elektrisch aangedreven voertuigen. Ze dragen bij aan meer en sneller, nu dragen ze ook ergens anders positief bij?
Reizen naar verre bestemmingen? Ik ben erg dankbaar voor de vele reizen en ontdekkingen die ik tot nu toe heb kunnen doen. Ze hebben me zeker een opener en toleranter persoon gemaakt. Hoe vaak ben ik niet naar de andere kant van de wereld gegaan om te ontdekken dat het zien van al die dingen wanneer ik alleen ben, maar alleen is. Als we iets niet kunnen delen, heeft het niet zoveel waarde.
Het succes van fototoestellen en alle sociale media… Misschien zijn de dingen die we het hardst zoeken de dingen die het dichtst bij ons zijn. Dit is ook waar we het grootste deel van onze tijd mee moeten doorbrengen momenteel, gebruik de tijd verstandig.
Neem verantwoordelijkheid en heb medeleven. Het vliegtuig en het reizen worden ons van hogerhand opgelegd, dus dat zal wel even stil liggen. Verantwoordelijkheids periode is iets waar we nu volledig in zitten. Verantwoordelijkheid voor mijzelf en ook voor anderen. Het is ieders verantwoordelijkheid om elke actie in vraag te stellen en zich af te vragen of het wel het beste is voor henzelf, maar ook voor de mensen om hen heen, die het misschien meer nodig hebben dan ik. Het halen van 500 rollen toiletpapier voor eigen gebruik is een duidelijk voorbeeld van hoe het niet moet, nu ieder legt daarin vermoedelijk zijn eigen weg af. Voor sommigen is dit meer dan duidelijk, voor anderen nog niet.
Geniet van de tijd met de mensen om je heen (ik probeer me echt niet te laten afleiden door alle afleidingen die ons worden aangeboden), en als ik toch wil rondhangen op het internet, zoek ik naar manieren om mijn immuunsysteem te versterken (mijn post van volgende week zal hier ook wat meer informatie over hebben, stay tuned). Goede voeding, koude douches, tijd buiten in de natuur doorbrengen … en veel beweging zouden de overlevingskansen van de toekomst kunnen zijn en ideaal om met het gezin te doen. Ik zou in elk geval nu niet op een luie bank zitten met een zak chips wachtend op een vaccin…
Nu iedereen zijn vrije keuze natuurlijk.
Een paar dagen geleden zag ik ook deze fantastische dialoog, heel hard in overeenstemming met mijn gevoel, die ik in het Nederlands heb vertaald en die oorspronkelijk door Nathalie Sené is geschreven, van l’Art d’être Soi ((https://www.facebook.com/EtreSoiTerreHappy/ / http://www.etre-soi-bandol.com/).
Virus: Universum, waarom zet je me in het schubdier?
Universum: Dit dier, Corona, staat op het punt uit te sterven. En toch blijven mensen het stropen en eten… Dit zal de eerste stap in mijn les zijn.
Virus: Oké, universum. Waarom wil je dat het in China begint?
Universum: China is het symbool van de globalisering en de kleine massaproductie. Dit land is over bevolkt, massa producerend en massaal vervuilend…
Virus: Het is waar universum… Maar tegelijkertijd is het omdat andere landen er ook een financieel belang bij hebben, toch?
Universum: Ja kleine, daarom zal uw missie zijn om zich te verspreiden over de hele wereld, en vooral in alle landen die betrokken zijn bij dit systeem, Europa, de VS, de olieproducerende landen…
Virus: Welke vorm ga je me geven universum?
Universum: Dat van een virus dat vooral de luchtwegen zal besmetten.
Virus: Maar waarom universum?
Universum: Kleine, zie je tegenwoordig, brengt de mensheid de planeet in gevaar. De vervuiling is te groot geworden, maar de mensheid meet de omvang ervan niet. Wat is er symbolischer dan te weinig adem, begrijp je?
Virus: Ja, maar betekent het dat ik heel gevaarlijk ga worden?
Universum: U zult niet gevaarlijker zijn dan vele andere bestaande ziekten, kleine, en u zult veel minder gevaarlijk zijn dan de vervuiling zelf, die duizenden doden veroorzaakt! Maar het verschil is dat je zichtbaar zult zijn…
Virus: Oké, universum. Maar denk je dat het hier dan gaat werken, ik begrijp niet hoe?
Universum: Je hebt gelijk, jongen. Daarom ga ik je heel besmettelijk maken. Je zult je snel verspreiden. De snelheid van de voortplanting zal veel groter zijn dan uw gevaarlijkheid.
Virus: Oké, maar als ik niet zo gevaarlijk ben, denk je dan dat ze bang voor me zijn?
Universum: Oh, kleine ja, geloof me. Dat is waar ik op reken om de mentaliteit van mensen te veranderen: angst. Het is alleen als de man bang is, dat hij dan kan veranderen…
Virus: Denk je dat?
Universum: Ja, kleintje, en ik ga een hele context toevoegen om de angst en het bewustzijn te versterken.
Virus: Welke universum…?
Universum: De angst neemt zoveel over dat de mensen zich in hun huis opsluiten, je zult zien. De wereld zal tot stilstand komen. Scholen zullen gesloten zijn, openbare plaatsen zullen gesloten zijn, mensen zullen niet naar hun werk kunnen gaan. Cruises, vliegtuigen, vervoer zal leeg zijn…
Virus: Oh la la, universum, je gaat ver, maar wat verwacht je hiervan?
Universum: Dat de wereld zal veranderen, kleine! Moge Moeder Aarde gerespecteerd worden! Dat mensen zich bewust worden van de menselijke domheid, van de inconsistenties van levensstijlen en dat ze de tijd nemen om over alles na te denken … Dat ze stoppen met rennen, ontdekken dat ze een gezin en kinderen hebben en tijd met hen doorbrengen. Dat ze niet langer hun toevlucht kunnen nemen tot over activiteiten, omdat ze van buitenaf afgesloten zullen zijn. De verbinding met jezelf, met je familie, dat ook, kind, is essentieel …
Virus: Oké, maar het wordt gevaarlijk, de economie gaat instorten…
Universum: Ja, jongen, er zullen grote economische gevolgen zijn. Maar we moeten er doorheen. Het is door dit ook aan te raken dat de wereld zich hopelijk bewust wordt van de inconsistenties. De mensen zullen terug moeten gaan naar een minimalistische manier van leven, ze zullen terug moeten gaan naar het lokale, en ik hoop dat het hen zal helpen…
Virus: Hoe ga ik mezelf uitzenden?
Universum: Door menselijk contact… Als mensen elkaar kussen, elkaar aanraken…
Virus: Als mensen elkaar kussen en aanraken, is raar universum, ik volg je niet, je wilt een verbinding maken maar je houdt mensen uit elkaar?
Universum: Kind, kijk naar de manier waarop mensen vandaag de dag werken. Denk je dat het verband nog steeds bestaat? De link gaat virtueel en door de schermen. Zelfs als mannen rondlopen, kijken ze niet meer naar de natuur, maar naar hun telefoons… Afgezien van het zoenen was er niet veel meer over van de link… dus ik ga afsnijden wat er nog over was van de link en ik ga hun tekortkomingen overdrijven… door in hun huizen te blijven, is het een goede gok dat ze in het begin genieten van de schermen, maar na een paar dagen zullen ze verzadigen… opkijken… ontdekken dat ze een familie hebben, buren… en hun ramen openzetten om naar de natuur te kijken…
Virus: Je bent een taai universum, je had kunnen waarschuwen voordat je zo hard toesloeg…
Universum: Maar corona, voor jou stuurde ik veel andere kleintjes… maar het was gewoon te lokaal en niet luid genoeg…
Virus: Weet je zeker dat de mannen het deze keer zullen begrijpen?
Universum: Ik weet het niet, Corona… Ik hoop het… Moeder Aarde is in gevaar… als dat niet genoeg is, zal ik alles doen wat ik kan om haar te redden… er zijn andere baby’s die wachten… maar ik vertrouw je, Corona… en dan zullen de gevolgen snel voelbaar zijn… je zult zien dat de vervuiling zal afnemen en het zal je aan het denken zetten, mannen zijn erg intelligent, ik vertrouw ook op hun potentieel ontwaak… in hun potentieel om nieuwe mogelijkheden te creëren… ze zullen zien dat de vervuiling uitzonderlijk zal zijn gedaald, dat de risico’s van schaarste reëel zijn omdat ze te veel hebben gedelokaliseerd, dat de echte luxe niet langer geld is maar tijd … we hebben een kleine wereldwijde burn out nodig omdat de mensheid dit systeem beu worden, maar te veel in de versnelling zit om zich ervan bewust te zijn … het is aan jou …
Om te beginnen moet je natuurlijk lopen. Ik ben zo’n 15 tot 20 jaar geleden begonnen met lopen, toen ik ongeveer 20 tot 25 jaar oud was. Destijds omdat ik overgewicht had, niet meer zoveel sport en beweging deed en mentaal had ik echt een injectie nodig dat ik er iets aan deed. Lopen kostte niet al te veel tijd, was erg toegankelijk en daarom ideaal voor mij.
Nu had ik door mijn overgewicht vaak blessures, het was niet echt leuk en vaak zou ik niet meer dan 5 km kunnen of willen lopen. In 2008, rond de leeftijd van 30 jaar, ben ik weer begonnen met basketbal (na 10 jaar geen bal vast te hebben gehad) en om me weer in vorm te krijgen ben ik ook weer meer gaan lopen. Ik moet toegeven dat toen, een doel (terug beter basketbal spelen), iets heel effectief was om meer te genieten van het lopen.
In 2010, heb ik besloten om mijn data zoveel mogelijk bij te houden, om mijn evolutie te volgen, om te weten wat ik voel en hier is de data van de laatste 10 jaar:
Aantal runs
Jaar
Totaal afstand (km)
Snelheid (Km/h)
Cardio %
17
2010
100
10.04
75%
44
2011
250
10.51
73%
45
2012
272
11.11
74%
35
2013
204
11.32
76%
48
2014
314
11.24
70%
44
2015
378
11.06
63%
36
2016
278
11.32
71%
33
2017
245
11.23
70%
40
2018
338
10.95
64%
36
2019
276
11.01
57%
Ik ben waarschijnlijk niet begonnen op 1 januari 2010 en ben ook niet gestopt op 31 december 2019, mijn laatste run (die ik heb gelogd) is van 26 juli 2019 en hier zijn mijn conclusies:
In 2014 ben ik begonnen met het veranderen van mijn dieet, en nog nooit heb ik in een jaar zoveel kunnen rennen.
In 2015, wat gezien kan worden als een detoxjaar, heb ik vooral gelopen met een iets lagere snelheid en een hartslag die 10% lager is dan ooit tevoren.
In 2016 & 2017 loop ik minder, mijn lichaam past zich aan de nieuwe situatie aan en mijn snelheid gaat weer omhoog.
In 2018 loop ik weer meer km’s, ga ik iets langzamer en vooral de hartslag weer terug naar het niveau van 2015.
In 2019 loop ik meer dan de jaren voor 2014, mijn snelheid gaat weer omhoog, mijn hartslag gaat terug naar een nooit eerder bereikt niveau en klein detail, dit zijn slechts cijfers van een half jaar, doe dit x2 en je hebt de echte cijfers van 2019, wow!
Ik verloor hierdoor gewicht, mijn knieën hielden hier meer van, ik had minder blessures en ook meer energie door de voeding.
Het lopen begon om bovenstaande reden leuker te worden.
Ik geniet van lopen en het gevoel dat ik ervan krijg, het was niet meer zo’n karwei als vroeger.
Het lopen is dus iets geworden waar ik plezier in heb en waar ik heel erg van kan genieten. Als ik naar mijn lichaam luister, kan ik ook afstanden lopen waar ik vroeger alleen maar van kon dromen. Vanaf 26 juli 2019 hou ik ook op met data te loggen, ik loop op gevoel en puur voor de fun.
De 20 km van Brussel lopen, vooral met zo’n grote massa mensen, zou voor mij 10 jaar geleden een radicaal nee zijn geweest. Ik weet ook niet zeker of ik het fysiek had kunnen lopen. Ik zou ook veel ‘wat als’n voor het hoofd nemen en het uiteindelijk niet doen.
Foto van www.gaia.be
Zoals ik al zei, heb ik na mijn nieuwe manier van eten sinds 2014 een fysisch gevoel dat er niet echt een limiet is in de afstand, als ik naar mijn lichaam luister. Met voor GAIA te lopen had ik deze keer ook het gevoel dat ik iets kan veranderen en, aandacht kan krijgen voor een onderwerp dat ik belangrijk vind. Ik was helemaal in voor de nieuwe ontdekking.
Zoek een doel, zorg goed voor je lichaam (natuur, voeding, energie, correct gewicht…), geniet van lopen en de 20 km zijn voor jou! Zelfs op een dag dat het 35°C was zoals de mijne, was het gemakkelijk om uit te lopen.
Hoe was de ervaring?
Kijk maar eens! (Oké, de volgende keer dat ik weer film, neem ik een camera met stabilisator…)
Wat ik heb geleerd is dat het lichaam grotendeels uit water bestaat. Ik ga er ook van uit dat ik beter werk met schoon bronwater dan met vervuild industrieel water. Met andere woorden, ik kan me voorstellen dat het drinken van water in plaats van frisdrank, alcohol of een andere industriële drank zeker een positieve invloed kan hebben op het water waar ik grotendeels uit besta.
Naast drinken, kan ik me ook voorstellen dat ik best naar voeding kijk dat veel water bevat. Fruit en rauwe groenten bevatten veel water, vele zelfs meer dan 95%. Kijk ik naar brood, pasta, gebakken vlees, kaas… hoeveel water bevatten deze? Zijn dit ook niet de voedingsmiddelen waarvoor ik tijdens de maaltijd of zeker daarna moet drinken? Is dat niet om het gebrek aan water te compenseren? Zegt men mij ook niet dat ik bij elk glas alcohol minstens één glas water moet drinken, misschien ook om ervoor te zorgen dat het water in mij nog een beetje positieve helderheid bevat?
Als ik op een gegeven moment besluit om mijn voeding voornamelijk uit fruit en rauwe groenten te halen, is het dan niet normaal dat dit heel anders aanvoelt? Aangezien het zo positief aanvoelt en zoveel leuke veranderingen met zich meebrengt, is het dan niet normaal dat ik verder in die richting kijk, zou niet ieder levend wezen dat doen? Komt de uitspraak ook niet van die richting: “je bent wat je eet“?
Ik kom regelmatig in contact met mensen die min of meer dezelfde veranderingen hebben doorgevoerd en ze leggen allemaal dezelfde soort symptomen uit die gebeuren. Hoe meer schoon water, van bronwater, fruit en rauwe groenten in het lichaam, en een heleboel dingen worden ineens duidelijk.
Waarom bij mij? Ik ben er zeker van dat het niet enkel bij mij is, als iemand zijn voeding verandert met meer schoon water erin, denk ik persoonlijk dat iedereen hetzelfde positieve effect zal voelen. Waarom heb ik nu gewoon mijn dieet veranderd? Omdat ik dat tot nu toe niet had geprobeerd en het zou een mogelijke richting kunnen zijn. Dus ik ben er 100% zeker van dat het niet iets persoonlijks is.
Als mijn water dan helderder is, denk ik dat de energie en de frequenties zich beter kunnen uitdrukken, en dan denk ik dat de andere dingen die ik elke dag ontdek ook in werking treden. Het water in mij was zo vervuild, dat ik bijna geen enkele frequentie voelde, en dus helemaal niet open stond voor de dingen van het leven. Ik stond vroeger op automatische piloot en deed wat anderen deden.
Vandaag de dag geloof ik sterk dat iedereen dit in zich heeft, dat het een gewoonte is om waterrijk voedsel te eten en de rest te vermijden of te minimaliseren. De natuur doet de rest, en de “lost frequencies” komen terug om een verder weg te tonen!
Eén van de meest gestelde vragen aan iemand die geen vlees eet is: “Waar haal je je proteïne vandaan, want geen proteïne, geen spieren?“. Dat is ook wat ik in het verleden heb geleerd over vlees en spieren, en zou ook mijn vraag zijn geweest. Nou, de gorilla, giraffe, olifant…eten ook geen vlees, dus op de een of andere manier kan ik zeggen dat ze spieren hebben zonder vlees te eten. Er is toch blijkbaar wel een manier?
Wat was mijn ervaring?
Snelle conclusie, en mijn eerste confrontatie, zoals hier te lezen is, bevestigde dat mijn spieren weggaan, of ik heb tenminste niet zoveel spieren als voorheen.
Moet ik hieruit concluderen dat ik geen spieren kan hebben met plantaardige voeding? Dat zou een beetje een snelle en makkelijke beslissing zijn. Wat is mijn verklaring hiervoor?
Eerst mijn feiten, hoeveel spieren had ik voor 2014? Dat is natuurlijk moeilijk te meten. Als ik bijvoorbeeld op mijn activiteitenniveau zou voortgaan om mijn spieren te vergelijken, zou ik vandaag de dag op een niveau zitten tussen mijn 15 jaar (welk niveau waarschijnlijk te hoog is omdat ik vroeger bijna elke dag minstens een uur basketbal deed) en mijn 20 jaar (welk niveau waarschijnlijk te laag is, sinds ik 2 basketbaltrainingen per week had en soms een wedstrijd). Nergens in mijn 20er of begin 30er jaren heb ik dit activiteitsniveau weer kunnen oppakken. Vanuit dat oogpunt kan dus gezegd worden dat ik nu meer spieren zou hebben.
Het activiteitenniveau dat vandaag de dag zo hoog is, op een leeftijd waarop veel mensen de meeste activiteiten naast zich neer moeten leggen, is een van de meest aantrekkelijke dingen van deze levensstijl. Nu terug naar de spieren, heb ik nu meer spieren, nee, ik denk het niet. Ik heb wel andere spieren die veel soepeler zijn en me mijn veel hogere activiteitsniveau toestaan (basketbal, wandelen, yoga, fietsen, wandelen, zwemmen, gewoon plezier met de kinderen…) op dit moment.
Natuurlijk is er één specifieke referentie waarin ik besluit dat een deel van mijn kracht spieren om te springen weg zijn, het dunken in basketball (wat puur sprongkracht is).
Vanaf mijn 15 tot mijn 20 jaar heb ik momenten gehad waarop ik vrij gemakkelijk en soepel kan dunken. Nu, zoals ik al zei, was ik op die leeftijd bijna 100% met basketbal bezig, had ik altijd een basketbal in mijn zak waar ik ook naartoe zou gaan, en elke kans was goed om te spelen. Mijn voeding kreeg toen totaal geen aandacht.
Toen ik 30 jaar oud was, begon ik weer met basketbal, één keer per week in combinatie met zwemmen en twee keer per week hardlopen. Ik verhoogde mijn activiteitenniveau. Ik was toen erg gevoelig voor blessures. Nu is mijn referentie van terug dunken uit 2012, ik was 34 jaar oud, speelde twee keer per week basketbal (op veteranen niveau), zwom en liep daarnaast nog steeds, en was in staat om gedurende een korte periode (een paar maanden) terug te dunken. Zelfs één keer in een competitie match. Het is iets wat ik niet heb kunnen herhalen na die korte periode in 2012, tot 2014, toen dit plantaardige avontuur begon.
Wat is mijn conclusie?
Ik weet niet of ik, als een 1m85 lange basketbalspeler, gemaakt ben om spieren te ontwikkelen om te dunken. Wat ik wel geloof is dat de natuur me alles biedt wat ik nodig heb. Dus als dit op een bepaald moment in mijn leven blijkt te zijn wat ik nodig heb, heb ik er het volste vertrouwen in dat de natuur en het leven me dat zullen bieden.
Toen ik een jaar geleden begon te kijken welke voeding mij de meeste spieren zou geven, kwam ik tot een leuke constatatie door een gesprek met een vriend die ook in die richting aan het experimenteren is.
Toen ik hem de vraag stelde wat het beste werkt voor de spieren, was zijn antwoord: ‘je moet bewegen en trainen om spieren te creëren, ze worden niet gemaakt door eten of gewoon op de bank zitten wachten tot ze komen‘.
Voor hem was het waarschijnlijk een eenvoudig normaal antwoord, voor mij bracht het veel duidelijkheid in het feit dat de natuur mij geeft wat ik nodig heb. Als ik iets veel doe, zal de natuur er alles aan doen om er te trachten mee om te gaan. Ik denk dat we soms heel hard misbruik maken van ons lichaam, en het doet er alles aan om er het beste van te maken. Zou het niet zo kunnen zijn dat ik door het opbouwen en trainen de natuur informatie geeft over wat ik nodig heb?
Geleidelijk aan begon ik steeds intensiever te trainen en ik merkte inderdaad dat de spieren langzaam terugkwamen. Kan ik terug dunken? Nee, helemaal niet, zeer verre van zelf! Nu sta ik open voor een experiment, waarbij ik mijn voeding aanpas aan mijn hongergevoel dat ook samenhangt met mijn trainingsintensiteit op een bepaalde dag. Zo probeer ik er bijvoorbeeld voor te zorgen dat ik voldoende gezonde vetten en peulvruchten in mijn voeding heb om op een zeer geleidelijke manier spieren op te bouwen.
Hoeveel eet ik ervan? De hoeveelheid die ik voel is acceptabel voor mijn lichaam. Ik gebruik zelden een blender voor dat voedsel. Omdat ik het gevoel heb dat ik met het voedsel uit de blender geen verbinding heb met mijn lichaam en heel snel te veel zal eten. Nu kan het nodig zijn om snel meer spieren te creëren, nu heeft geduld ook een plaats gevonden in mijn leven.
Ik denk dat als ik nu op alles terug kijk, ik niet zoveel spieren heb gehad als ik durf te geloven. Ik denk dat er nogal wat vet in de buurt was dat de spieren een groter uiterlijk gaf, of het echt bruikbare spierkracht was, dat is moeilijk te beoordelen. Om in 2012 terug te kunnen dunken weet ik, dat ik super hard moest trainen op mijn benen en niet meer dan 78 kg mocht wegen.
Vandaag weeg ik ongeveer 72kg, dus het is een ander verhaal, een nieuwe aanpak, I love it en heb er het volste vertrouwen in dat de natuur me op elk moment van mijn leven geeft wat ik nodig heb om de beste versie van mezelf te zijn.
Recente reacties