Ik ontdekte dat op mijn ontdekkingspad tot nu toe, het krijgen van medeleven en bevestiging een grote rol spelen. Naast de mensen die ik heb ontmoet en de films die ik heb gezien, hebben de boeken hier ook een belangrijke bijdrage aan geleverd. Ik las in de taal dat ik het boek ontdekte (dit kan Nederlands, Frans of Engels zijn), nu kunnen het vaak vertaalde versies zijn of kunnen deze ervan bestaan.
Ze staan in de volgorde waarin ik ze gelezen heb, de laatste bovenaan en de oudste onderaan. Ze gaan over allerlei onderwerpen en ik heb het gevoel dat ze allemaal hebben bijgedragen aan het vinden van mezelf, de manier waarop ik me vandaag de dag voel en de ontdekkingsweg waar het me heeft opgezet. Voor mij is er geen weg terug, daar hou ik te veel van mezelf voor!
Ik hoop dat sommige boeken je kunnen helpen om te vinden wat jij zoekt!
Factfulness – Hans Rosling (978-1-473-63749-8)
De meeste mensen deugen – Rutger Bregman (978-90-8294218-7)
Een kalme geest – Shoukei Matsumoto (978-94-013-0466-5)
The Art of Living (Vipassana Meditation as Taught by S.N. Goenka) – William Hart (978-0-06063724-8)
The Quiet Mind – John E. Coleman (978-1-92870606-9)
Voor de vaste lezers van mijn website zal het geen verrassing zijn dat ik vaak dingen uitprobeer en dan zie hoe het me wel of niet kan helpen in mijn leven.
In 2014, ontdekte ik dat ik mijn voeding kan veranderen en dat dit een positieve invloed kan hebben op mijn leven, één waar ik vroeger alleen maar van kon dromen. U kunt hier alles over lezen op deze website.
Ik link nu nog steeds mijn ervaring van 2014 met deze uitspraak van Bob Moawad “De beste dag van je leven is de dag waarop je je eigen leven bepaalt. Geen excuses of verontschuldigingen. Niemand om op te leunen, op te vertrouwen of de schuld te geven. Het geschenk is van jou – het is een geweldige reis – en jij alleen bent verantwoordelijk voor de kwaliteit ervan. Dit is de dag dat je leven echt begint.“
2015 was een jaar van aanpassing met veel nieuws en niet altijd gemakkelijke tijden.
2016 was een jaar van bevestiging, mijn nieuwe levensstijl ging mij steeds beter af en ik begon langzaamaan de vele voordelen te zien.
2017 was het jaar waarin ik besloot om mijn ervaring te delen en een blog begon waar ik mijn ervaring wekelijks deel, zoals ik dat nu nog steeds doe.
In 2019, ga ik van blog naar eigen website en het jaar dat ik één jaar koud douche.
2020, natuurlijk douche ik nog steeds met koud water. Aangezien douchen op verplaatsing slechts sporadisch door COVID-19 gebeurt, is het nog meer dan in 2019.
2020 was een ontdekking van een heel andere aard.
Natuurlijk was er COVID-19, nu heb ik er al genoeg over geschreven op deze website en een overzicht is hieronder te vinden:
Nee, mijn ontdekking in 2020 was van een heel andere aard en waarschijnlijk toch ook verbonden ermee (vooral in de rustige alleenstaande momenten en van de andere kant, is niet alles verbonden?).
Aan het begin van het jaar had ik enkele bijzondere gevoelens (wat sommigen ook wel verwonding, letsel, pijn of ziekte noemen). Die gevoelens zaten vooral in de pezen (hamervinger, achillespees, carpaal tunnel, tenniselleboog…) en ook wat in de rug. Gevoelens waarvan ik door deze blik, min of meer een idee heb waar ze mee verbonden zouden zijn. Nu heb ik ze allemaal ondergaan met de informatie die ik toen had en heb ik geprobeerd, om geduld te hebben.
Totdat ik op een gegeven moment via via in contact kwam met iemand, waar ik heel erg naar opkijk. Het contact alleen al was voor mij heel bijzonder, nu resoneert wat hij zei volledig met mij. Hij zei: “Heb je er wel eens over nagedacht, hoe je over die gevoelens denkt (of hoe je denkt in het algemeen), en hoe dat negatief denken er misschien iets mee te maken heeft“?
Ik ben hem daar eeuwig dankbaar voor. Het opende mijn ogen in een richting waar ik nog nooit eerder naar had gekeken. Ik realiseerde me al snel dat veel van mijn gevoelens gewoon in mijn hoofd rondhingen.
Een voorbeeld:
Ik heb vandaag pijn in mijn rug, dus morgen als ik opsta kom ik als een kreupele uit bed. En raad eens wat, vaak was dat ook zo!
Als ik dan gewoon accepteer dat ik nu rugpijn heb, dat de toekomst is wat het is, en veel beter zal zijn dan voorheen en dit zonder vooroordelen. Op het moment dat ik verder ging met zo’n gedachte, gebeurden er wonderen.
Zo’n moment kan misschien wel vergeleken worden met wat ik vroeger soms per toeval had. Bij het ’s morgens opstaan, en pas na een paar minuten (uren) besefte ik dat ik gisteren rugpijn had. Op een moment dat ik daar hard aan dacht, kwam vaak een paar seconden later, de pijn meteen weer terug. Eigenaardig, en hier juist toen ik er niet aan dacht, was de pijn verdwenen…
Ik heb wel ervaren dat het, net zoals het direct terugkomt, ook vaak heel snel kan vertrekken.
Om de achterliggende gedachten wat meer te begrijpen, las ik het boek van Bruce Lipton – “De biologie van de overtuiging”, nu was ik al helemaal overtuigd toen men het me vertelde, en het boek was slechts een bevestiging voor mij.
Vanaf dat moment zijn veel van mijn gevoelens, en sommige waarvan de artsen zelf hadden gezegd dat ze nooit zouden genezen, verdwenen. Gelukkig heb ik de artsen daar nooit in geloofd (als je deze zin niet begrijpt, zou ik het boek of als start het youtube filmpje hieronder van Bruce Lipton zeker aanbevelen).
De trigger vraag die ik sindsdien veel heb gekregen is, heb je nooit meer gevoelens (wat sommigen verwonding, pijn of ziekte noemen) Steven?
Natuurlijk wel, die gevoelens zijn mijn manier om vooruit te komen, ze zijn mijn kompas van het leven, ik heb alleen een heel andere relatie met hen dan ik vroeger had.
Dank u geweldig leven, dank u wonderbaarlijke energie, dank u voorbeeldige cellen, dank u sterk lichaam… om me het hier en nu, zo geweldig te laten ervaren.
Recente reacties