Als er iets is dat ik vanaf het begin van deze post duidelijk wil maken, dan is het dat ik niet anti-wetenschap ben en dat ik bepaalde wetenschap die ertoe bijdraagt dat meer mensen langer leven, toejuich. Ik moedig ook wetenschap in het algemeen aan en wil hier vooral de aandacht vestigen op de gevaarlijke ontwikkeling van de wetenschap.
Laat ik beginnen met: wat is wetenschap?
Voor een geleerde en gedetailleerde uitleg verwijs ik graag naar wat er over te vinden is op het internet, zelf ga ik het hier zo simpel mogelijk proberen te houden. Wetenschap is voor mij kennis die men verworven heeft door ervaring, intelligentie, interpretatie… over alles waardoor men het na onderzoek beter kan begrijpen, soms kan beheersen en soms verschijnselen erdoor kan voorspellen. Vaak evolueert die kennis ook met de ervaring in de tijd.
Als ik “suiker” als voorbeeld neem, dan zien we al snel dat er al enige kennis over is opgedaan. Men weet hoe “suiker” eruit ziet, gemaakt kan worden, smaakt, hoe het in vele situaties reageert en wat het met mensen doet. Er is veel ervaring, intelligentie en interpretatie voor nodig geweest om zover te komen. Met de ervaring in de loop van de tijd hebben we geleerd dat er zoiets bestaat als diabetes, dit was niet bekend op het moment dat we wisten hoe het eruit ziet, gemaakt kan worden, smaakt … dit was pas bekend na jaren van ervaring en analyse van de voorbije realiteit (zijnde de consumptie van mensen). Dezelfde soort curve kan ook worden aangehaald voor “tabak”, bijvoorbeeld.
Het moge duidelijk zijn dat om al deze gegevens te verkrijgen, enorm veel tijd en onderzoek nodig is. Als je tijd en onderzoek zegt, zeg je ook veel geld om dat allemaal te betalen. Er is een bepaalde verhouding dat hoe meer geld je hebt, hoe sneller er in theorie resultaten kunnen worden verkregen. Laat het vandaag dus duidelijk zijn dat de dingen waar we het meest over weten, de dingen zijn waar het meeste geld aan wordt besteed.
Nu zou je kunnen denken, oh is het de regering met hun onderzoeksbudgetten die zo bepalen over welke dingen we meer weten en over welke dingen we minder weten? Tot op zekere hoogte is dat waar. Sommige overheden gaan bijvoorbeeld investeren in kennis rond ruimtevaart, medische oplossingen… maak je nu geen illusies, ook al kunnen de budgetten van overheden enorm zijn, er is altijd een grens aan het geld dat bewoners bijdragen. Wat niet wil zeggen dat inwoners niet meer kunnen bijdragen omdat ze aan hun limiet zitten. Er zijn inwoners die persoonlijk veel rijker zijn dan de overheidsbudgetten. Wat mij dus tot de conclusie brengt dat particuliere investeerders de beste kaarten in handen hebben om tot de beste, snelste wetenschap te komen.
Dus mooi, als ik rijk ben, kan ik onderzoek laten doen op vragen zoals; Hoe word ik onsterfelijk? Hoe blijf ik eeuwig jong? … nou het antwoord is ja, en wees gerust dat die onderzoeken er komen. Waar komt het aanbod van plastische chirurgie vandaan denkt u? Waar er vraag is, is er aanbod. Nu kunnen we sommige dingen als mens wel willen (onsterfelijkheid, eeuwige jeugd…) maar daar hebben wetenschap en geld niet direct een antwoord op. Gelukkig laat de natuur dit niet toe, anders zou de wereld een zeer trieste plaats zijn.
Terug naar de wetenschapper, eigenlijk kan iedereen die ergens nieuwsgierig naar is als wetenschapper beschouwd worden. Hoe groeit een plant? Men kan naar kennis zoeken, zelf experimenten doen en bepaalde dingen bewijzen. Nu om iets te bewijzen, zijn er in de wetenschap een aantal controle fasen die men moet doorlopen voordat iets als wetenschap wordt aanvaard. Om deze controle fasen uit te voeren heeft men natuurlijk geld nodig, en hoe meer geld men heeft, hoe dieper en nauwkeuriger men kan gaan.
Terug naar “suiker”: als ik veel geld en macht had, kon ik suiker sensoren implanteren in mensen en perfect weten hoeveel suiker elke persoon binnenkrijgt. Als ik dat dan combineer met andere persoonlijke gegevens zoals beweging, drinken, slaap … kan ik bepaalde kennis hebben die niemand anders heeft. Als ik dan deze gegevens gebruik om bepaalde dingen aan te tonen, wordt het voor anderen heel moeilijk om dit te weerleggen omdat zij niet over dezelfde gegevens beschikken. Het is voor mij ook veel gemakkelijker om de gegevens die ik heb, en die niet kunnen worden geverifieerd, in mijn voordeel te beïnvloeden.
De wetenschapper op zich is eigenlijk briljant, en heeft vaak super onderwerpen om kennis uit te vergaren. Helaas kunnen ze door beperkte middelen hun onderzoek vaak niet doen zoals ze dat zouden willen. Neem een onderzoeker die onderzoek wil doen naar de positieve invloed van het eten van een appel voor de mens. Hij kan zelf wat experimenten doen, hij kan werken met een bepaalde controlegroep, maar hij zal zich vaak beperkt voelen door zijn middelen. Om mogelijke sponsors voor zijn onderzoek te vinden zal hij een beroep moeten doen op appelboeren en misschien op een gezond overheidsbudget.
In zijn zoektocht naar sponsors kan hij ook terechtkomen bij een industriële appelsap fabrikant die geïnteresseerd is in de gegevens die aantonen dat een appel gezond is. De sponsor zal er natuurlijk snel bij zeggen dat mensen moeten kunnen lezen dat appelsap gezond is en het liefst van hun merk. In geen geval mag uit het onderzoek (ook al is het wetenschappelijk bewezen) blijken dat het gezondheidseffect van de appel 10 keer zo groot is wanneer de appel als vrucht met schil wordt gegeten, vergeleken met het appelsap. Vaak krijgt de onderzoeker dan te horen, geen probleem als je dat ontdekt, nu die gegevens mogen onder geen beding naar buiten komen.
Stel nu dat deze wetenschapper dit niet voor zijn geweten verborgen kan houden, en het toch naar buiten wil brengen, dan moet hij waarschijnlijk weten dat, dat zijn laatste sponsor zal zijn geweest om onderzoek te doen. Bovendien zal de sponsor ook vaak een nieuwe wetenschapper naar voren schuiven om te bewijzen dat wat de wetenschapper naar buiten heeft gebracht niet echt bewijsbaar is. Deze twijfel brengt de eerste wetenschapper in diskrediet en zijn studie zal niet al te wijd verspreid worden. Alle middelen zijn dus weer in handen van de sponsor om de mensen in de door hem gewenste richting te sturen.
Wat men vandaag dus duidelijk ziet, is dat men met grote middelen onderzoek doet, vooral naar dingen die geld opleveren. Als met een bepaalde studie een bepaald bedrijf veel geld kan verdienen, zal die studie er komen en ook met een geweten in de richting van dat bepaalde bedrijf uitvallen. Eigenlijk moeten we, als we hiernaar kijken, concluderen dat men tegenwoordig niet echt meer aan studies en wetenschap doet, maar vooral aan marketing.
Velen zullen wel eens het verhaal gehoord hebben van iemand die in een coma is beland nadat zij terminale kanker had. Die tijdens die coma een gesprek heeft met een overleden persoon waarin ze elkaar volledig vergeven en ze in vrede afscheid nemen. Als deze persoon uit de coma komt, is er geen spoor meer te bekennen van de kanker. Met dergelijke ontdekkingen kunnen alleen therapeuten eventueel geld verdienen als dit verder bewezen wordt, en vaak zeggen mensen, het was een wonder en hier houdt het op. Jammer, want in wat er gebeurt zit waarschijnlijk veel wijsheid verborgen zonder industriële medicatie zoals we die nu kennen.
Een ander voorbeeld is het placebo-effect. Zou het niet mooi zijn als we iedereen konden genezen door het placebo-effect volledig te begrijpen? Nu geen zorgen, de farmaceutische industrie geeft hier veel geld aan uit. Helaas is het niet om iedereen te genezen. Om in aanmerking te komen, moet een geneesmiddel een proef doorstaan die zich bewijst tegenover een placebo-geneesmiddel. Als in zo’n studie het placebo wint van het geneesmiddel, is het voor de farmaceutische industrie heel moeilijk om hun geneesmiddel te verkopen. Dit is de reden waarom de farmaceutische industrie veel geld geeft en wil begrijpen wat er achter het placebo-effect zit. Als zij het placebo-effect kennen, kunnen zij de kloof tussen hun geneesmiddel en het placebo vergroten.
Vandaag de dag gebeurt er dus een enorme hoeveelheid wetenschap, niet om ervoor te zorgen dat we allemaal een gezonder, verrijkender, langer, aangenamer… leven zullen ervaren, maar eerder om ervoor te zorgen dat we geld zullen uitgeven aan de wetenschap die de industrie ons wil doen geloven. Dit is natuurlijk erg gevaarlijk om geld ons geloof in de toekomst te laten beïnvloeden. Sommigen zijn bang dat we op een dag in Matrix-achtige levens zullen leven, ik maak me nogal zorgen dat hoe het nu gaat met de wetenschap we daar zonder het te beseffen al in terecht zijn gekomen.
Ga op zoek naar je eigen waarheid en ontdek dat alles wat je nodig hebt al in je zit. Wees de meest authentieke en beste versie van jezelf, de mensheid heeft mensen zoals jij nodig!
Recente reacties