Ik heb het vaak horen gebruiken in een bepaalde situatie als oplossing, oh volg gewoon je hart. Vaak reageer ik dan, ah super, duidelijk en bedankt voor de tip. Hoe doe ik dat nu, mijn hart volgen? Goed, ik stelde mezelf de vraag en waarschijnlijk de mensen die deze post lezen ook, het ‘hoe doe je dat’ is al een gedachtepatroon op zich, dus het begin is niet zo geweldig, nu moet het begin en de verandering toch echt ergens gebeuren.
Vooral voordat ik mijn eetpatroon veranderde dacht ik heel vaak dat ik mijn hart al volgde, nu volgde ik eigenlijk alleen maar mijn zeer ontwikkelde en snelle manier van rationeel denken. Dat is 35 jaar van mijn leven mijn standaardwerkwijze geweest en daar is natuurlijk niets mis mee, alleen blijft het natuurlijk alleen maar denken. Daarin zal ik bijvoorbeeld geld geven aan een arme omdat ik op TV heb gehoord dat dit een goede daad vanuit het hart is. Mijn hoofd heeft dit opgeslagen en ik concludeer dat ik volledig vanuit mijn hart functioneer als ik vervolgens tot deze daad overga.
Ik moest tot de conclusie komen dat het eigenlijk gewoon een vals gevoel van controle is, een verhaal dat ik mezelf vertel. Op een bepaald moment, om hierin verder te komen, moest ik kunnen toegeven dat ik geen controle heb. Denken geeft ons een gevoel van controle, maar als we beter kijken, beseffen we al snel dat er niet echt veel controle is. Ik doe ook veel dingen gewoon omdat ik het ergens gehoord of gezien heb. Ja, veel is me gewoon aangeleerd door mijn eigen waarneming. Vervolgens doe ik die aangeleerde dingen volledig onbewust.
De weg naar meer voelen, kwam voor mij in een stroomversnelling toen ik mijn eetpatroon veranderde en de algemene verbeteringen van de zintuigen ervoer; voelen, zien, horen en ruiken. Ik begon toen veel dingen te ontdekken, die ik voorheen alleen maar in mijn hoofd had opgeslagen, en die nu niet echt overeenkomen met wat ik ervaar. Deze ontdekking ging vooral steeds dichter bij de beperking van het hoofd en de oneindigheid van het gevoel. Ik besefte dat ik met mijn hart als het ware alleen maar zo goed kon functioneren als wat ik in mijn hoofd had opgeslagen. Als ik iets niet eerder had gezien of gehoord, en het was nieuw voor mij, dan creëerde dat een probleem en een stress-situatie.
Dus met die ontdekking begon ik van toen af aan meer aandacht te besteden aan wat ik voel, en er vooral niet over na te denken. Het is iets wat we volgens mij allemaal in ons hebben als kinderen. We voelen wanneer iets gevaarlijk is, we proeven wanneer we iets niet moeten eten, we horen wanneer iets niet positief is … We zijn gewoon afgeleerd door alles wat ons wordt opgelegd of wat we door observatie hebben opgevangen. Het is belangrijk om een helder zicht te krijgen op onze waarheid om vanuit ons hart of op gevoel te kunnen leven.
Hoe leer ik al die dingen af te leren en ze uit mijn geest te verwijderen, zodat ik duidelijk kan reageren met mijn hart?
Een ietwat vreemde, maar leuke eerste stap die ik hierin heb gezet is om ervan uit te gaan dat ik niets weet. Vragen stellen om te begrijpen, te onderzoeken en te reageren met wat er op die manier in mij opkomt. Daarnaast is natuurlijk de kennis van mezelf belangrijk, gewoon om me er al van bewust te zijn als de reactie of actie met mijn hoofd gebeurt in plaats van met mijn hart. De bewustwording is al een enorme stap in de goede richting, de rest volgt vanzelf. Voor mij was meditatie natuurlijk de grootste invloed op mijn zelfkennis. Het biedt me nog steeds elke dag enorme zelfkennis bij het ontdekken van mezelf. Het brengt voor mij rust, helderheid en een leven vanuit het hart voor alle levende wezens op aarde. Iets wat ik iedereen toewens.
#hart #zelfkennis #meditatie
Recente reacties